Η ώρα της ευθύνης

Του ΑΒΕΡΚΙΟΥ ΛΟΥΔΑΡΟΥ

Εντάξει. Κερδίσαμε χρόνο και τις εντυπώσεις στο τελευταίο Eurogroup που με τις αποφάσεις του άνοιξε τον δρόμο για περαιτέρω μείωση του χρέους και την εκταμίευση των δόσεων που εκκρεμούσαν. Αλλά πέραν τούτου ουδέν. Λέτε να μην ξέρει τι του γίνεται ο υπουργός Οικονομικών που αμέσως μετά προσγείωσε τους πάντες στην πραγματικότητα, λέγοντας ότι δεν πρέπει να θριαμβολογούμε, γιατί τώρα αρχίζουν τα δύσκολα; Γνωρίζει πολύ καλά ότι έχουμε ακόμα πολλούς κάβους να περάσουμε, όπως οι μεταρρυθμίσεις, οι μεγάλες αλλαγές στο Δημόσιο και οι… γερμανικές εκλογές!
Πολλά ξέρει και

ο πρόεδρος του ΣΕΒ που εγκαλεί (τώρα…) όποιους επιχειρηματίες είχαν βολευτεί, κάνοντας μπίζνες με το Δημόσιο. Όποιους, δηλαδή, επιχειρηματίες συμμετείχαν σε σχέσεις διαπλοκής. Όμως, ο κ. Δασκαλόπουλος δεν είναι απολύτως ειλικρινής. Λέει τη μισή αλήθεια, όταν επισημαίνει ότι τη διαπλοκή την καλλιέργησε το κράτος. Φυσικά, δεν πρόκειται να απαντήσουμε στο ερώτημα «τι έγινε πρώτα, η κότα ή το αβγό». Ωστόσο, όποια κι αν είναι η απάντηση, όποια κι αν είναι η αλήθεια, η διαπλοκή θέλει τουλάχιστον δύο μέρη: αυτόν που δίνει (μίζα για να πάρει τη δουλειά) κι αυτόν που παίρνει (μίζα για να δώσει τη δουλειά).
Χαιρόμαστε που ο πρόεδρος του ΣΕΒ βλέπει σε αυτήν τη συγκυρία την ευκαιρία να ξεχωρίσει η ήρα από το στάρι, αλλά δεν χαιρόμαστε όσο η εγχώρια επιχειρηματική τάξη εξακολουθεί να ποιεί τη νήσσα. Ακόμα να επιστρέψουν οι καταθέσεις από το εξωτερικό, ακόμα να γίνουν επενδύσεις, αν και το κόστος στην αγορά εργασίας έχει μειωθεί. Είπαμε: Δεν μπορούμε να περιμένουμε τους ξένους και μετά να κλαίμε για τον αφελληνισμό των επιχειρήσεων και της αγοράς. Ας αναλάβουν και οι επιχειρηματίες τις ευθύνες τους απέναντι στην πατρίδα τους. Άλλωστε, εδώ πλούτισαν…Tweet