Το ΚΘΒΕ στην Επίδαυρο με την «Ιφιγένεια η εν Αυλίδι»

Το ΚΘΒΕ στην Επίδαυρο με την «Ιφιγένεια η εν Αυλίδι»16.07.2019Τέχνες

Κατεβαίνει στις 19 και 20 Ιουλίου με την τραγωδία του Ευριπίδη

Με την αριστουργηματική τραγωδία «Ιφιγένεια εν Αυλίδι» του Ευριπίδη κατεβαίνει το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος στην Επίδαυρο, στις 19 και 20 Ιουλίου (9 μ.μ.), στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Επιδαύρου.

Η μετάφραση

είναι του Παντελή Μπουκάλα και τη σκηνοθεσία υπογράφει ο Γιάννης Καλαβριανός.

Πρωταγωνιστούν οι Γιώργος Γλάστρας (Αγαμέμνων), Ανθή Ευστρατιάδου (Ιφιγένεια), Γιώργος Καύκας (Πρεσβύτης), Νικόλας Μαραγκόπουλος (Μενέλαος), Θανάσης Ραφτόπουλος (Αχιλλέας), Χρίστος Στυλιανού (Αγγελιαφόρος), Μαρία Τσιμά (Κλυταιμήστρα) και 13μελής Χορός (Μομώ Βλάχου, Στελλίνα Βογιατζή, Δέσποινα Γιαννοπούλου, Ιωάννα Δεμερτζίδου, Δανάη Επιθυμιάδη, Αίγλη Κατσίκη, Λήδα Κουτσοδασκάλου, Μαρία Κωνσταντά, Αλεξία Μπεζίκη, Ζωή Μυλωνά, Μαριάνθη Παντελοπούλου, Κατερίνα Παπαδάκη, Ρεβέκκα Τσιλιγκαρίδου). 

Τα σκηνικά και τα κοστούμια είναι των Αλεξάνδρας Μπουσουλέγκα και Ράνιας Υφαντίδου, η μουσική σύνθεση, η μουσική διδασκαλία και ο ηχητικός σχεδιασμός του Θοδωρή Οικονόμου, την κινησιολογία επιμελήθηκε ο Δημήτρης Σωτηρίου και τους φωτισμούς ο Νίκος Βλασόπουλος. Επί σκηνής είναι ο μουσικός Δημήτρης Χουντής.

Η θυσία

Η «Ιφιγένεια η εν Αυλίδι» (408-406 π.Χ.) του Ευριπίδη αναφέρεται στην απόφαση του Αγαμέμνονα να θυσιάσει την κόρη του Ιφιγένεια, ώστε να σαλπάρει για την Τροία ο ελληνικός στόλος, που έχει ακινητοποιηθεί λόγω άπνοιας στην Αυλίδα.

Η επιθυμία αυτή είναι της θεάς Αρτέμιδος και αποκαλύπτεται με χρησμό από τον μάντη Κάλχα.

Ο Αγαμέμνων καλείται να επιλέξει μεταξύ της κόρης του και της πατρίδας του. Επιλέγει την «ανάγκη» και καλεί την Ιφιγένεια στην Αυλίδα, με πρόσχημα τον γάμο της με τον Αχιλλέα, προτού αναχωρήσουν για τον πόλεμο.

Η Κλυταιμνήστρα, η Ιφιγένεια, ο Αχιλλέας και ο Μενέλαος εκλιπαρούν να μη γίνει η θυσία, ώσπου τελικά η Ιφιγένεια συμφιλιώνεται με την τραγική μοίρα της και αποδέχεται να θυσιαστεί υπέρ της πατρίδας.Ωστόσο, προτού η Ιφιγένεια δεχτεί το θανάσιμο χτύπημα στον βωμό, εξαφανίζεται και στη θέση της υπάρχει ένα ελάφι.

Σε αυτό το έργο του, που οι χαρακτήρες εξελίσσονται από επεισόδιο σε επεισόδιο, ο Ευριπίδης, βαθιά σοφός και ώριμος, αναδιευθετεί το επικό υλικό και, απευθυνόμενος στους διχασμένους Ελληνες της εποχής του, γίνεται ο κήρυκας της φιλοπατρίας.

Η τραγωδία γράφτηκε στην αυλή του βασιλιά της Μακεδονίας Αρχέλαου, λίγο πριν από τον θάνατο του Ευριπίδη.

Πρόκειται για μία από τις πέντε τραγωδίες του με θέμα από τον τρωικό κύκλο, και μαζί με τις «Βάκχες» είναι τα δύο τελευταία δράματά του.

Παραστάθηκε στα Μεγάλα Διονύσια μετά τον θάνατό του από τον Ευριπίδη τον Νεότερο (γιος ή ανιψιός του μεγάλου τραγικού) και απέσπασε το πρώτο βραβείο.