Friday the 13th: Killer Puzzle – Review

Welcome to Camp Crystal Lake…

Οι μεταφορές mobile παιχνιδιών σε παραδοσιακές gaming συσκευές , όπως κονσόλες και υπολογιστές, είναι συνήθως προσπάθειες καταδικασμένες να κυμαίνονται από το “ανάξιο λόγου” μέχρι το “απογοητευτικές”. Από τις εκ φύσεως περιοριστικές gameplay δυνατότητες ενος κινητού ή ενός tablet μέχρι τις “freemium models” νοοτροπίες γύρω από τις οποίες στήνονται τα παιχνίδια αυτά, τα mobile

Συνεπώς, το στοίχημα που πρέπει να κερδίσει ένας τίτλος που αποτολμά τη μετάβαση από τα casual gaming σαλόνια των smartphones και tablets, σε dedicated gaming μηχανήματα, είναι αυτό του “αρκετού” gameplay. Αρκετού για να ξεπεραστεί η όποια mobile φύση κουβαλάει από πίσω ο τίτλος και να αποδείξει ότι αξίζει την επένδυση χρημάτων και χρόνου ενός gamer.

Το Friday the 13th: Killer Puzzle καταφέρνει σίγουρα να μην είναι η χειρότερη περίπτωση και να διατηρήσει την αξιοπρέπειά του, αλλά πόσο μακριά επιτρέπει κάτι τέτοιο στον τίτλο να φτάσει;

Η ανάπτυξη και η κυκλοφορία του Friday the 13th: Killer Puzzle ανήκει στη Blue Wizard Digital, μια καναδική εταιρεία που ιδρύθηκε το 2014 από τον Jason Kapalka, δημιουργό που δραστηριοποιείται χρόνια στη δημιουργία mobile τίτλων. Το συγκεκριμένο πόνημα της εταιρείας κυκλοφόρησε αρχικά σε iOS, Android, Steam και Nintendo Switch το 2018 και γνώρισε αρκετά μεγάλη εμπορική επιτυχία. Μετά από δύο χρόνια, έφτασε η ώρα το puzzle game των Καναδών να δοκιμάσει την τύχη του και στο Xbox One, ελπίζοντας η εναλλακτική διασκέδαση που υπόσχεται να ξεχωρίσει ανάμεσα σε AA και ΑΑΑ τίτλους.

Το Friday the 13th: Killer Puzzle αντλεί έμπνευση από το ιστορικό ομώνυμο franchise ταινιών, δίνοντας στον παίκτη το ρόλο του πρωταγωνιστή των ταινιών, τον Jason Voorhees, ο οποίος, συνομιλώντας με το κομμένο κεφάλι της μητέρας του, κυνηγά την εκδίκηση για το θάνατό της, σκοτώνοντας διαφόρων ειδών ανυποψίαστους ανθρώπους στα διάφορα level από τα οποία περνά κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού.

Παρά το γεγονός ότι οι ταινίες ανήκουν καθαρά στο είδος του horror/ slasher και χαρακτηρίζονται κατά βάση από βαριά ατμόσφαιρα τρόμου, ο τίτλος της Blue Wizard κυμαίνεται σε ιδιαίτερα ανάλαφρους τόνους, με έντονη χιουμοριστική διάθεση και με τη βία να απεικονίζεται ανάλαφρα και κωμικά.

Η επιλογή του συγκεκριμένου ύφους βρίσκεται σε αναλογία με την όλη φύση του παιχνιδιού και δεν το κάνει αχρείαστα “βαρύ”. Ακόμα και τα “χοντροκομμένα” γραφικά (blocky μοντέλα χαρακτήρων με τετράγωνα κεφάλια) συνεισφέρουν στο χτίσιμο κατάλληλης ατμόσφαιρας για τα γούστα του παιχνιδιού, με τη βία να μην σοκάρει, παρά την ποιοτική και ποσοτική παρουσία της σε κάθε καρέ που ο πρωταγωνιστής μας κατακρεουργεί με μακάβρια ευφάνταστους τρόπους τα θύματά του.

Στο παραπάνω εγχείρημα συμβάλουν τα διαφόρων ειδών όπλα που κερδίζει ο Jason κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού. Η ποικιλία σε αυτά είναι μεγάλη και τα αντικείμενα ετερόκλητα, με τις επιλογές να εκτείνονται από το κλασικό ρόπαλο των ταινιών μέχρι εντελώς απρόσμενες εκπλήξεις (είδαμε μέχρι μπαγκέτα ψωμιού!!). Κάθε όπλο διαθέτει τη δική του “σεκάνς” δολοφονίας, προσφέροντας έτσι οπτικές παραλλαγές του φόνου, προς αποφυγή επανάληψης.

Τα φονικά αυτά αντικείμενα, που έρχονται στην κατοχή του “μαμάκια δολοφόνου” μας, αποκτούνται μέσα από loot crates, επιβραβεύσεις για κάθε ορισμένο αριθμό πόντων που κερδίζονται από τις δολοφονίες. Το όλο σύστημα είναι προφανές ότι αποτελεί κατάλοιπο της monetizing λογικής που στήθηκε εξ ’αρχής το παιχνίδι για mobile αγορές, αλλά έχει υποστεί μια τροποποίηση για τη μεταφορά του στις κονσόλες, όπου τέτοιες τακτικές δεν βρίσκουν τόσο εύκολα πρόσφορο έδαφος (τουλάχιστον σε τέτοιου είδους παιχνίδια).

Στα του gameplay τα πράγματα γίνονται πιο ενδιαφέροντα, με την puzzle ουσία του τίτλου να αποτελεί και το βασικό selling point του. Το Friday the 13th: Killer Puzzle αποτελεί έναν ισομετρικό puzzle τίτλο, γεμάτο κλειστά ,μεμονωμένα επίπεδα, χωρικά οργανωμένα σε πλέγμα (grid).

Σκοπός του Jason σε κάθε τέτοιο επίπεδο είναι πρακτικά η δολοφονία οποιουδήποτε άλλου ατόμου βρίσκεται σε αυτό, με την κίνησή του να γίνεται προς οποιαδήποτε κατεύθυνση αλλά μόνο ευθεία μέσα στο πλέγμα και με τον φόνο να πραγματοποιείται αυτόματα όταν ο Jason βρεθεί στο ίδιο τετράγωνο του grid με το θύμα. Ωστόσο, ο πρωταγωνιστής μας μπορεί να κινηθεί μέσα στο πλέγμα γλιστρώντας και σταματώντας μόνο όταν συναντήσει κάποιο φυσικό εμπόδιο, όπως τοίχο, θύμα κ.ο.κ.

Ακριβώς επάνω σε αυτόν τον μηχανισμό στήνεται όλη η gameplay ουσία του τίτλου, με την puzzle λογική να έγκειται στην καθοδήγηση του Jason προς τους στόχους του, μέσα από τα περιβάλλοντα του κάθε επιπέδου. Φαινομενικά, σαν concept, η απλή καθοδήγηση του χαρακτήρα προς τα θύματά του, χωρίς καμία αντίσταση από αυτά και κανενός είδους μάχη, ακούγεται εύκολο και βατό.

Πρακτικά όμως, τα πράγματα δυσκολεύουν αρκετά, με το περιβάλλον να στήνει παγίδες και να εγκλωβίζει πολλές φορές τον Jason σε ατέρμονες λούπες, οδηγώντας τον παίκτη στη στρατηγική προετοιμασία και μεθόδευση κάθε βήματός του από την αρχή του level. Σε αυτή τη διαδικασία τα πράγματα κάνει πολύ πιο εύκολα ο μηχανισμός που επιτρέπει την αντιστροφή του χρόνου και την επιστροφή στα προηγούμενα βήματα με το πάτημα ενός μόνο κουμπιού.

Όσο ο τίτλος προχωρά, πέραν της αύξησης της διανοητικής δυσκολίας των λύσεων των επιπέδων του μέσα από πιο σύνθετα και μελετήμενα περιβάλλοντα, το παιχνίδι εισάγει και καινούργια στοιχεία, που εμποδίζουν τον παίκτη από την επίτευξη του στόχου του.

Αστυνομικοί που πυροβολούν αν βρεθείς στο ίδιο τετράγωνο με αυτούς, αφύλακτα θαλάσσια τμήματα επιπέδων (μαντέψτε ποιος δεν ξέρει κολύμπι), ηλεκτροφόροι φράχτες, γατάκια τα οποία πρέπει να αφήσουμε ανέγγιχτα, και θύματα τα οποία τρομάζουν και το σκάνε από εξόδους κινδύνου αν σταματήσουμε σε κάποιο τετράγωνο του πλέγματος δίπλα τους, είναι μόνο μερικά από τα διάφορα τεχνάσματα που έχει σκαρφιστεί η καναδική ομάδα για να αυξήσει τη δυσκολία των γρίφων της.

Οφείλουμε να παραδεχθούμε ότι, σε γενικές γραμμές, το παιχνίδι καταφέρνει τον στόχο του, με μερικούς από τους γρίφους του να έφτασαν τον γράφοντα στα όριά του και να τον αναγκάσαν να καταφύγει στον βοηθητικό μηχανισμό, όπου το κεφάλι της μητέρας του Jason δίνει ένα hint για την επίλυση του γρίφου ή, ακόμα, δείχνει εξ ολοκλήρου τον τρόπο επίλυσής του.

Αφού ο πρωταγωνιστής ξεμπερδέψει με όλα τα υπόλοιπα θύματα του επιπέδου, την εμφάνισή του κάνει ένα ακόμα τελευταίο θύμα, του οποίου η δολοφονία συνοδεύεται από ένα μικρό animation, κατά τη διάρκεια του οποίου ζητείται από τον παίκτη ο συγχρονισμός πατήματος ενός κουμπιού για ένα θεαματικό lethal blow που θα χαρίσει extra πόντους.

Το ζήτημα ποσότητας το παιχνίδι της Blue Wizard το υπερκαλύπτει, προσφέροντας 12 διαφορετικά θεματικά settings με 13 ξεχωριστά επίπεδα το καθένα, αριθμός που συνολικά χαρίζει αρκετές ώρες ενασχόλησης στον παίκτη. Κάθε setting ξεκλειδώνει έχοντας αναβαθμίσει αρκετά τον χαρακτήρα μας (με το ίδιο σύστημα που χαρίζει και τα loot-crates με τα όπλα) και μαζί ξεκλειδώνει και ένα σχετικό skin για τον δολοφόνο βάσει της φύσης του setting. Tα settings του παιχνιδιού εναλλάσσονται μεταξύ κλειστών και ανοικτών χώρων (κατασκηνώσεις, αστυνομικά τμήματα, κρουαζιερόπλοια κ.α.) χωρίς ωστόσο να προσφέρουν κάποια συνταρακτική, αισθητική αλλαγή.

Εν κατακλείδι, το Friday the 13th: Killer Puzzle αποτελεί μια ευχάριστη στο σύνολό της πρόταση, με μπόλικο περιεχόμενο, ποσοτικά επαρκές και ποιοτικά προσεγμένο. Μπορεί διάφορα στοιχεία της να μοιάζουν αχρείαστα (τα όπλα, τα animations των φόνων κ.α.) καθότι προέρχονται από άλλο περιβάλλον που εξυπηρετούσαν άλλους σκοπούς, αλλά στην ουσία του ο τίτλος προσφέρει μεστό, έξυπνο και εθιστικό gameplay, ικανό να προσφέρει αρκετές ώρες διασκέδασης.

Το Friday the 13th: Killer Puzzle κυκλοφορεί από τις 18/9/20 για PS4, Xbox One, PC, iOS και Android. Το review βασίστηκε στην έκδοσή του για το Xbox One με κωδικό που λάβαμε από τη δημιουργό του, τη Blue Wizard.

The post Friday the 13th: Killer Puzzle – Review appeared first on GameOver.