Έτσι “χτίζει” την ΑΕΚ ο Ουζουνίδης

Η τέταρτη συνεχόμενη προετοιμασία της ΑΕΚ επί πολωνικού εδάφους είχε σημαντικές διαφορές σε σχέση με τις τρεις προηγούμενες. Τόσο στη διάρκεια (κράτησε μόλις 12 μέρες), στον αριθμό των φιλικών (μόνο δύο ματς), στην πίεση των προπονήσεων, όσο και στον τρόπο φιλοσοφίας του Μαρίνου Ουζουνίδη και των συνεργατών του. Ο Εβρίτης τεχνικός ήταν άλλωστε ο τέταρτος διαφορετικός προπονητής (μετά τους Δέλλα, Κετσπάγια και Χιμένεθ) που στα ισάριθμα τελευταία καλοκαίρια, ανέλαβε το “χτίσιμο” της ΑΕΚ στην Πολωνία.

Που εστίασε; Η λέξη “τακτική” ήταν αυτή που ειπώθηκε και γράφτηκε περισσότερο από κάθε άλλη στο 12ήμερο που προηγήθηκε στο Κίελτσε. Ο λόγος είναι απλός. Με εξαίρεση την πρώτη μέρα, σε όλες τις υπόλοιπες ο Μαρίνος Ουζουνίδης δούλεψε πάρα πολύ στον συγεκριμένο τομέα, θέλοντας ουσιαστικά να μεταδώσει στους ποδοσφαιριστές του τη φιλοσοφία ανάπτυξης του παιχνιδιού που επιθυμεί να βγάζουν μέσα στο γήπεδο. Να έχουν ένα σαφέστατο πλάνο δημιουργίας. Ο Έλληνας προπονητής θέλει την ομάδα του να κρατάει μπάλα και να είναι κυρίαρχη του παιχνιδιού. Να μην περιορίζεται σε παθητικό ρόλο. Να μπορεί να κάνει παιχνίδι τόσο με τους πλάγιους μπακ, σε περίπτωση που ο αντίπαλος κλείνει καλά τους χώρους στον άξονα, όσο και από το κέντρο παίζοντας κάθετα, όταν η αντίπαλη ομάδα πιέζει στα άκρα και δεν επιτρέπει στους μπακ να ανέβουν “ψηλά”.

Μέχρι στιγμής, στα δύο φιλικά προετοιμασίας που έγιναν στην Πολωνία, οι Κιτρινόμαυροι προσπάθησαν να εμφανίσουν σε κανονικές συνθήκες όσα δούλευαν στην προπόνηση, αλλά έδειξαν ότι ακόμα βρίσκονται σε αρχικό στάδιο. Λογικό μπορεί να πει κάποιος, απ' τη στιγμή που το νυν τεχνικό τιμ χρειάστηκε να δουλέψει έναν διαφορετικό τρόπο ανάπτυξης, σε σχέση με όσα δούλευε πέρυσι ο Χιμένεθ.

Αποκάλυψη όχι, αυτοπεποίθηση ναι

Πέρυσι τέτοια εποχή κάναμε λόγο για τις αποκαλύψεις τις προετοιμασίας. Τον Μιχάλη Μπακάκη και τον Γιώργο Γιακουμάκη. Φέτος δεν υπήρχε κάποιος που η αγωνιστική του παρουσία να αντικατοπτρίζεται με τον συγκεκριμένο όρο. Η αυτοπεποίθηση όμως που απέκτησαν οι Κιτρινόμαυροι, λόγω της κατάκτησης του πρωταθλήματος ήταν εμφανέστατη σε κάθε κίνησή τους. Πίστευαν περισσότερο στις δυνατότητές τους και το έβγαζαν καθημερινά στις προπονήσεις. Υπήρχε μια εξάδα ποδοσφαιριστών που ...τραβούσε και τους υπόλοιπους. Ο Μιχάλης Μπακάκης, ο Βασίλης Λαμπρόπουλος, ο Αντρέ Σιμόες, ο Πέτρος Μάνταλος, ο Τάσος Μπακασέτας και ο Μάρκο Λιβάια έδειχναν να πατούν καλύτερα σε σχέση με πέρυσι και να κάνουν τη διαφορά. Εννοείται ότι για μια ακόμα σεζόν ο Ντμίτρο Τσιγκρίνσκι ήταν ο ποδοσφαιριστής που ενέπνεε σιγουριά με την εμπειρία του, ενώ ο Γιακουμάκης, όπως πέρυσι έτσι και φέτος, έδειξε πανέτοιμος να διεκδικήσει περισσότερο χρόνο συμμετοχής στην ενδεκάδα.

Οι νέοι ήταν ωραίοι

Τρείς μεταγραφές έκανε η ΑΕΚ πριν το βασικό στάδιο προετοιμασίας. Ο Χρήστος Αλμπάνης ήταν ο πρώτος που υπέγραψε και, πριν τραυματιστεί, είχε εξαιρετική παρουσία, αποδεικνύοντας ότι είναι ικανός να "χτυπήσει" άμεσα την ...πόρτα της ενδεκάδας. Ο Μάκης Γιαννίκογλου ήταν η δεύτερη κίνηση ενίσχυσης του ρόστερ και ο νεαρός τερματοφύλακας κατάφερε να προσαρμοστεί απ' την πρώτη στιγμή στις απαιτήσεις της πρωταθλήτριας. Δεν αντιμετώπισε το παραμικρό πρόβλημα, δούλεψε σκληρά μαζί με τους Μπάρκα, Τσιντώτα και το νεαρό Γκίνη υπό τις οδηγίες του Χρυσόστομου Μιχαηλίδη και θα αναζητήσει με πολλές πιθανότητες τη δική του ευκαιρία τη φετινή σεζόν. Ο Μάριος Οικονόμου ήταν το τρίτο και τελευταίο χρονικά μεταγραφικό απόκτημα πριν η ΑΕΚ ταξιδέψει για την Πολωνία. Η εμπειρία του από το ιταλικό πρωτάθλημα τον βοήθησε να εγκλιματιστεί στη νέα του ομάδα με μεγάλη άνεση. Τα χαρακτηριστικά του παιχνιδιού του δεν έχουν την παραμικρή σχέση με αυτά του Βράνιες, αλλά ποιος είπε ότι ήρθε για να καλύψει την απουσία του Βόσνιου; Ο Οικονόμου είναι γρήγορος για το ύψος του και μαζί με τους Τσιγκρίνσκι, Λαμπρόπουλο και Τσόσιτς θα μοιραστούν φέτος τον χρόνο συμμετοχής.

Το βάρος στους μικρούς

Τέσσερις ποδοσφαιριστές που προέρχονται από τις ακαδημίες της ΑΕΚ συμμετείχαν στη φετινή προετοιμασία της ομάδας. Για τον Κώστα Γαλανόπουλο δε χρειάζεται να γίνουν περαιτέρω συστάσεις, αφού ο ίδιος έχει φροντίσει να αποδείξει σε όλους ότι δεν θα πρέπει να λογίζεται πλέον ως ένας ακόμα “μικρός”. Είναι δεδομένο ότι μεγάλωσε αγωνιστικά, έχει περισσότερες ευθύνες, θα έχει περισσότερες ευκαιρίες και ο Ουζουνίδης περιμένει πολλά απ' αυτόν.

Για τους υπόλοιπους τρεις ο Χριστόφορος Κόλα και ο Νίκος Παναγιωτάρας είχαν καθημερινά πολλή δουλειά ώστε να βελτιώσουν ορισμένες από τις αδυναμίεςς του. Ο Χρήστος Γιούσης και ο Γιώργος Γιαννούτσος βρέθηκαν για δεύτερη σερί χρονιά στην αποστολή της προετοιμασίας και έδειξαν να πατούν καλύτερα στα πόδια τους. Ο βενιαμίν, Φοίβος – Γιάννης Μπότος, δοκιμάστηκε στα άκρα της μεσαίας γραμμής, ή της επιθετικής τριάδας και έδειξε ότι διαθέτει ταχύτητα, αλλά και το ταλέντο για να συνεχίσει να δουλεύει με την πρώτη ομάδα.

Το ...αδύνατο σημείο

Σε καμία προετοιμασία ομάδας δεν είναι όλα ρόδινα. Φέτος η ΑΕΚ πέταξε για Πολωνία με ένα μεγάλο “μείον”, σε σχέση με την περσινή σεζόν. Ο προγραμματισμός που είχε γίνει αποδείχθηκε ελλειπής και δεν απέδωσε καρπούς, με αποτέλεσμα να μην έρθει ούτε ένας επιπλέον παίκτης στο Κίελτσε για να ενσωματωθεί με την υπόλοιπη ομάδα. Ο Ουζουνίδης ήθελε να περάσει μια διαφορετική φιλοσοφία παιχνιδιού στους παίκτες του, αλλά χωρίς τις 3-4 επιπλέον προσθήκες που δεδομένα θα γίνουν (ήδη ολοκληρώνονται οι επόμενες μεταγραφές), είναι δεδομένο ότι χάθηκε ένα σημαντικό χρονικό διάστημα δουλειάς με ολοκληρωμένο ρόστερ. Το πόσο θα επηρεάσει το γεγονός αυτό την προσπάθεια πρόκρισης από τον γ' προκριματικό γύρο του Τσάμπιονς Λιγκ και το κατά πόσο θα προλάβει να ετοιμάζει την ομάδα του ο Έλληνας τεχνικός είναι κάτι που θα φανεί μέσα στον επόμενο μήνα.

Ο Ουζουνίδης ήθελε να παίξει με εξτρέμ, αλλά δεν είχε. Αναγκάστηκε λοιπόν να δώσει (και φέτος) τον συγκεκριμένο ρόλο στους Μάνταλο και Μπακασέτα (μαζί με τον Αλμπάνη), με σαφή εντολή να συγκλίνουν προς τον άξονα και να σουτάρουν, δίνοντας παράλληλα τη δυνατότητα στους μπακ να παίρνουν μέτρα στο γήπεδο και να συμμετέχουν στην ανάπτυξη. Επίσης ο Εβρίτης τεχνικός ήθελε έναν ακόμα σέντερ φορ, ώστε να δουλεύει παράλληλα με τον Γιακουμάκη. Ούτε αυτόν τον είχε κι έτσι αναγκάστηκε να κάνει ...πειράματα με τον Κλωναρίδη για να έχει επιλογές. Ζήτησε και χαφ ο Ουζουνίδης (απ' τη στιγμή που στην εξίσωση δεν υπήρχε ο Κονέ), αλλά όπως και στις δύο προηγούμενες περιπτώσεις, έτσι και σ' αυτή οι επιλογές ήταν μετρημένες και όχι τόσο ποιοτικές.

Ο Σιμόες έκανε τη διαφορά στη μεσαία γραμμή, αλλά δεν είχε δίπλα του κάποιον μέσο με πιο δημιουργικό στυλ παιχνιδιού προκειμένου να ταιριάξουν αγωνιστικά. Το γεγονός και μόνο ότι ο νεαρός Γιαννούτσος έγινε ξαφνικά ...χαφ για να βγαίνουν οι ασκήσεις τακτικής και το δίτερμα τα λέει όλα.

Εν κατακλείδι, είδαμε μια προετοιμασία με στοχευμένη προπόνηση, δίχως πίεση, αλλά με πολλή δουλειά τόσο στον τομέα της φυσικής κατάστασης όσο και της τακτικής. Σημαντικά στοιχεία στο σύγχρονο ποδόσφαιρο, τα οποία ελπίζει ο Ουζουνίδης ότι θα τα βελτιώσει ακόμα περισσότερο στη συνέχεια, με την επιστροφή της ομάδας στην Αθήνα. Οι συνεργάτες του, Χριστόφορος Κόλα, Νίκος Παναγιωτάρας, Νίκος Γιάγκου, Νίκος Πανουργιάς, Γιάννης Κωτσής, Χρήστος Αρματάς και Χρυσόστομος Μιχαηλίδης είχαν ξεχωριστούς και συγκεκριμένους ρόλους, δίχως να εμπλέκεται ο ένας στα ...πόδια του άλλου.

Ανταποκρίθηκαν όμως με απόλυτη επιτυχία, δείγμα του ότι έχουν δημιουργήσει μια “δεμένη” ομάδα, με δική της φιλοσοφία δουλειάς που ξέρει τι θέλει και πως θα το πάρει απ' τους ποδοσφαιριστές. Όλοι όμως θα κριθούν στο γήπεδο. Στο μέρος όπου για μια ακόμα σεζόν θα αποτελέσει τον “καθρέφτη” της ομάδας.