Ολα όσα πρέπει να γνωρίζουμε για την οστεοπόρωση

Θεωρείται σιωπηλή ασθένεια, γιατί η απώλεια οστού συμβαίνει συνήθως χωρίς συμπτώματα και η διάγνωση γίνεται με ειδικές εξετάσεις. Αξίζει να σημειωθεί ότι δεν προκαλεί πόνο, παρά μόνο όταν προκληθεί κάταγμα ή/και κύφωση της σπονδυλικής στήλης • Με την υπογραφή του Μιχάλη Κεφαλογιάννη

Περίπου 75.000.000 άνθρωποι σε όλον τον κόσμο εμφανίζουν κάθε χρόνο οστεοπόρωση.

Η οστεοπόρωση είναι μια συστηματική σκελετική νόσος, που χαρακτηρίζεται από ελαττωμένη οστική μάζα και διαταραχή της μικρο-αρχιτεκτονικής των οστών, με επακόλουθο την αύξηση της ευθραυστότητας των οστών και την πιθανότητα κατάγματος.
Στην Ευρώπη μία στις τρεις γυναίκες και ένας στους πέντε άνδρες άνω των 50 ετών θα υποστεί ένα οστεοπορωτικό κάταγμα κατά τη διάρκεια της ζωής του.

Η οστεοπόρωση είναι υπεύθυνη για 1,5 εκατομμύριο σπονδυλικά και μη σπονδυλικά κατάγματα ετησίως, με την πλειονότητα αυτών (46%) να συμβαίνει στους σπονδύλους, ενώ ακολουθούν τα κατάγματα του ισχίου (19%), του καρπού (15%) και έπονται όλα τα υπόλοιπα (20%). Συγκεκριμένα για τα οστεοπορωτικά κατάγματα του ισχίου, που επιφέρουν και τη μεγαλύτερη νοσηρότητα αλλά δυστυχώς και θνητότητα, έχει υπολογιστεί ότι συμβαίνουν ανά 30 δευτερόλεπτα στην Ευρωπαϊκή Ενωση.

«Η οστεοπόρωση θεωρείται σιωπηλή ασθένεια, γιατί η απώλεια οστού συμβαίνει συνήθως χωρίς συμπτώματα και η διάγνωση γίνεται μόνο με ειδικές εξετάσεις. Είναι πολύ σημαντικό να τονιστεί ότι η οστεοπόρωση δεν προκαλεί πόνο παρά μόνο όταν προκληθεί κάταγμα ή/και κύφωση της σπονδυλικής στήλης. Κάποιος δηλαδή μπορεί να μην ξέρει ότι πάσχει από οστεοπόρωση μέχρι που τα οστά του γίνονται τόσο αδύναμα, ώστε μια ξαφνική πτώση ή τραυματισμός χαμηλής βίας να προκαλέσει κάποιο κάταγμα ή καθίζηση ενός σπονδύλου. Δυστυχώς, πολλές φορές η διάγνωση της οστεοπόρωσης “ξεφεύγει“ ακόμη και όταν έχει ήδη συμβεί ένα οστεοπορωτικό κάταγμα» επισημαίνει ο Πολυζώης Μάκρας, ενδοκρινολόγος, πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Μελέτης Μεταβολισμού των Οστών (ΕΕΜΜΟ).

Στην Ελλάδα σε σχετικά πρόσφατη δημοσίευση (2013) έχει υπολογιστεί ότι ο πληθυσμός με οστεοπόρωση, σύμφωνα με τα κριτήρια του ΠΟΥ, ανέρχεται τουλάχιστον σε 640.000 άτομα, ενώ ενδεικτικά μόνο για το 2010 συνέβησαν 86.000 νέα κατάγματα χαμηλής βίας, εκ των οποίων τα 15.000 στο ισχίο, τα 13.000 σε σπονδύλους, τα 15.000 στο αντιβράχιο, ενώ τα υπόλοιπα 43.000 σε άλλα σκελετικά σημεία (π.χ. πύελος, πλευρές, βραχιόνιο, κνήμη, περόνη, κλείδα, στέρνο, ωμοπλάτη κ.τ.λ.).

«Συνήθως δεν υπάρχουν συμπτώματα. Οι διάχυτοι μυϊκοί πόνοι ή η εύκολη κόπωση της ράχης, οι πόνοι στη σπονδυλική στήλη, στη μέση και πολλές φορές στα πόδια και τα χέρια, παρά το γεγονός ότι μπορούν να οδηγήσουν σε ιατρική αξιολόγηση και ανεύρεση της οστεοπόρωσης, δεν μπορούν να αποδοθούν σε αυτήν. Ωστόσο, η ελάττωση του ύψους, η κύρτωση της ράχης (κύφωση), το κάταγμα ύστερα από ελάχιστη βία (π.χ. απλό πέσιμο) είναι δυνατό να αποτελούν σημεία της οστεοπόρωσης και πρέπει πάντα να διερευνώνται προς την κατεύθυνση αυτή» προσθέτει ο κ. Μάκρας.

▲ Ποιοι κινδυνεύουν περισσότερο

Υπάρχουν ορισμένες ομάδες πληθυσμού που διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο εκδήλωσης οστεοπόρωσης, όπως οι εξής:
➥ Οι γυναίκες στην εμμηνόπαυση (ιδιαίτερα αν η εμμηνόπαυση εγκαταστάθηκε πρώιμα ή λόγω χειρουργείου πριν από την ηλικία των 45 ετών).
➥ Ατομα άνω των 40 ετών με λεπτό ή /και μικρό σκελετό, έχετε χαμηλό σωματικό βάρος (