Η διάλυση των φημών και των διακινητών τους

Του ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ

Πολύ συχνά αυτή την περίοδο, παραμονές της ανακοίνωσης των νέων μέτρων, ο υποθετικός λόγος αντικαθιστά την πραγματικότητα, με αποτέλεσμα η σεναριολογία να προβάλλεται από τους δέκτες της τηλεόρασης ως τετελεσμένο γεγονός. Ο θυμόσοφος λαός, ωστόσο, λέει ότι όποιος σπέρνει ανέμους θερίζει θύελλες. Και από τη στιγμή που ο Σαμαράς και ο Στουρνάρας δεν κάνουν διαρροές, όπως συνέβαινε τις περιόδους του Παπανδρέου

και του μεταβατικού Παπαδήμου, εκείνοι που διακινούν φήμες για «άγρια πετσοκόμματα σε μισθούς – συντάξεις» πρέπει να αναζητηθούν σε τρεις κατευθύνσεις: α) στους κυβερνητικούς εταίρους, β) σε στελέχη του υπουργείου Οικονομικών και γ) σε υπουργούς της κυβέρνησης, οι οποίοι, βλέποντας ότι θίγονται οι επαγγελματικές ομάδες των υπουργείων τους, σπεύδουν να πετάξουν το μπαλάκι στον Σαμαρά.
Η τρίτη κατεύθυνση μου φαίνεται πιο ισχυρή, καθώς οι Βενιζέλος και Κουβέλης, μετά από κάθε συνάντηση στο Μαξίμου, αναφέρουν μόνον «επιμέρους διαφωνίες», τις οποίες προσδιορίζουν δημόσια, ενώ ο υπουργός Οικονομικών και οι υφυπουργοί του Χρ. Σταϊκούρας και Γ. Μαυραγάνης αποτελούν πρόσωπα της απολύτου εμπιστοσύνης του Σαμαρά, δίνοντας καθημερινά σχετικές εξετάσεις.
Προφανώς, ορισμένοι κυβερνητικοί παράγοντες δεν έχουν ζυγίσει καλά τα πράγματα. Πιστεύουν ότι με το να κάθονται στις καρέκλες και να πετούν βέλη στο Μαξίμου θα καταφέρουν κάτι παραπάνω από ό,τι οι προκάτοχοί τους, του ΠΑΣΟΚ, η πολιτική τύχη των οποίων αγνοείται. Πιστεύουν ότι θα επιβιώσουν πολιτικά, δυναμιτίζοντας την κοινωνία την παραμονή της ανακοίνωσης των μέτρων.
Προφανώς, δεν διάβασαν καλά το προχθεσινό «μήνυμα» του Σαμαρά στο υπουργικό συμβούλιο: «Θα είστε επί ποδός 24 ώρες το 24ωρο, όπως και εσείς θα μπορείτε να με βρείτε όλο το 24ωρο». Το… αποκωδικοποιούμε, λοιπόν, αναφέροντας, μετά λόγου γνώσεως, ότι ο πρωθυπουργός ξέρει πού βρίσκονται και τι λένε οι υπουργοί και οι υφυπουργοί του, ανά πάσα ώρα και στιγμή. Το χειρότερο γι’ αυτούς είναι ότι το αγνοούν ή, στην καλύτερη περίπτωση, το υποψιάζονται, αλλά εξακολουθούν να ποντάρουν.
Τους αφήνει να εκτεθούν και εντέλει να διασυρθούν ως «πηγές», αλλά και ως πολιτικοί. Εδώ είμαστε και θα το δείτε. Κρατείστε αυτήν τη δύσκολη σκέψη του κορυφαίου στοχαστή του 20ού αιώνα Ζαν Μποντριγιάρ και θα καταλάβετε πώς λειτουργεί το πράγμα σήμερα: «Ανασυγκροτώ το αντικείμενο χρησιμοποιώντας διαφορετικές τεχνικές ερμηνείας και, συγχρόνως, οι ερμηνείες αυτές τίθενται υπό δοκιμή, προκειμένου να πάρω τις λογικές που τέθηκαν σε κίνηση γύρω από το αντικείμενο, να τις ωθήσω στα όρια της λειτουργίας τους και να τις διαλύσω».