Je t’ aime… moi non plus

Από τη ΝΟΡΑ ΡΑΛΛΗ

Μ’ αγαπά; Δεν μ’ αγαπά; Κι αν μ’ αγαπά, πού με βάζει και με τι λεφτά έξω με βγάζει και πού να τρέχουμε τώρα που όλα είναι πανάκριβα, αλλά και σε ποιο σπίτι να κάτσουμε που μας ψυχοπλακώνουν τα ντουβάρια καλοκαιριάτικα και ποια ντουβάρια δηλαδή, που μια έτσι κάνει η τράπεζα και μας τα παίρνει ό,τι ώρα θέλει, την εφορία μου μέσα! Οπότε, μετά από την παραπάνω σύντομη υπαρξιοοικονομική ανάλυση, δεν έχουμε παρά να καταλήξουμε στο γνωστό

μότο που σήκωσε θύελλα αντιδράσεων στην εποχή του: «Je t’ aime… moi non plus» – Εγώ δεν σ’ αγαπώ.
Δεν μπορεί. Μόνο εγώ το ακούω παντού γύρω μου; Έρχεται ο Γιούνκερ και δηλώνει πως ήρθε σαν φίλος, αλλά τα χαμηλά εισοδήματα καλό είναι να σταματήσουν να απαιτούν… Je t’ aime… moi non plus.
Βγαίνει η Μέρκελ και δηλώνει τη «συμπόνια» της προς τους Έλληνες που πλήττονται από τις περικοπές που επιβάλλει το πρόγραμμα λιτότητας (τι καλή!)… Je t’ aime… moi non plus.
Βγαίνει και η δική μας τριανδρία (εδώ, η ντόπια – σαν τη φέτα ένα πράγμα!)! Αυτοί, καλέ, που μοιάζουν σαν διαφήμιση των Μποντυλάιν: ο χοντρός του ΠΑΣΟΚ, ο ημίκοντος, ημίπαχος, ημιαριστερός της ΔΗΜΑΡ και ο «πάρε πάρε, όλα 1 ευρώ» της ΝΔ. Πώς ήμουν και πώς έγινα ένα πράγμα. Βγαίνουν, λοιπόν, και δηλώνουν πως αυτά είναι τα τελευταία μέτρα (καλά για πόσο πια… ανήξερους να το πω, αδαείς να το πω, ξελιγωμένους να το πω, μα…κάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι θα το πω, μας περνάνε τέλος πάντων;!). Άκου αυτά είναι τα τελευταία μέτρα! Και δεν βγαίνει κανένας να τους απαντήσει πως αυτά είναι πράγματι τα τελευταία μέτρα… για τον άλλο κόσμο, όμως! Όλοι δύο μέτρα παίρνουν γης και αυτά είναι και τα τελευταία του. Αυτό μας λένε κατ’ ουσίαν, αλλά με γαλλική προφορά… Je t’ aime… moi non plus – Εγώ δεν σ’ αγαπώ!
Απ’ όλα τα «Je t’aime… moi non plus» που ακούω ολούθε γύρω, μόνο το αυθεντικό προτιμώ. Τελεία και παύλα. Από την απίστευτη Μπριζίτ Μπαρντό και τον υπερ-υπέροχο Σερζ Γκενσμπούργκ. Για την Μπαρντό οι κριτικοί της εποχής έλεγαν πως «Αν η Σοφία Λόρεν, η Μέριλιν Μονρόε και η Τζέιν Μάνσφιλντ δουν την Μπαρντό στο “Και ο Θεός έπλασε τη γυναίκα” θα σκεφτούν ίσως να αλλάξουν επάγγελμα». Για τον Γκενσμπούργκ, πως «Αν ζούσε σε άλλη εποχή, πάλι το ίδιο σοκ θα προκαλούσε!».
Για τους δικούς μας τους παλικαράδες τι θα λένε, άραγε; Μήπως όχι μόνο «Je t’ aime… moi non plus», αλλά «Μήτε που θέλω να σε ξαναδώ στα μάτια μου»! (Πσσς, Μπένυ, επειδή βλέπω πως δεν το καταλαβαίνεις στα Eλληνικά, δεν φωνάζεις τον φίλο σου τον Ολάντ να στο μεταφράσει;)