27 σπαθιές, 9 σφαίρες… όλα για την Ελλάδα!

Των ΓΙΑΝΝΗ ΝΤΑΣΚΑ, ΜΑΡΙΑΣ ΚΑΦΕΤΖΗ, ΔΙΟΝΥΣΗ ΑΝΤΩΝΕΛΛΟΥ

Πλείστοι των πολιτικών μας δεν διστάζουν ακόμα και σήμερα να διορίζουν στη Βουλή στενούς συγγενείς τους, γιατί, λέει, είναι μετακλητοί και φεύγουν μαζί τους. Άρα πρέπει να είναι της εμπιστοσύνης τους.
Δεν είναι έτσι. Κερδίζουν οι διορισμένοι στα γραφεία αυτά σε πολλά επίπεδα και επίσης και ο ισχυρισμός ότι πρέπει να είναι της εμπιστοσύνης στη Βουλή αρνητικό είναι. Τι κάνουν, δηλαδή, σ’ αυτά τα γραφεία,

που πρέπει να είναι ανοιχτά στο κοινό ώστε να μην διαρρέουν; Στα γραφεία της Βουλής κάνουν πονηριές που δεν πρέπει να βγαίνουν προς τα έξω;
Τελευταίο κρούσμα, του κ. Τραγάκη της ΝΔ, αλλά κάθε άλλο παρά μόνος είναι…
Εκεί έχουν, κατά τη νομική μας άποψη, αντισυνταγματικά και ανήθικα γραφεία οι πρώην πρωθυπουργοί, οι πρώην πρόεδροι της Βουλής, όπως ο για μία μέρα πρόεδρος, Πολύδωρας, κ.λπ. με διορισμένους κι άλλους συγγενείς. Όχι όλοι, αλλά έχουν.
Για να διαμορφώσετε άποψη, διαβάστε την ιστορία του πρώην πρωθυπουργού, Νικολάου Πλαστήρα:
«Η Ελλάδα πεινάει κι εμένα θα μου βάλετε τηλέφωνο», είχε πει, ενώ ο αδελφός του ήταν άνεργος.
Ο αείμνηστος Ανδρέας Ιωσήφ –πιστός φίλος του– αναφέρει: Ο στρατηγός είχε απαγορεύσει στους δικούς του να χρησιμοποιούν το όνομα «Πλαστήρας» όπου κι αν πήγαιναν. Ο αδελφός του ήταν άνεργος. Το εργοστάσιο ζυθοποιίας «ΦΙΞ» ζητούσε οδηγό κι εκείνος έκανε αίτηση. Ο αρμόδιος υπάλληλος τον ρώτησε πώς λέγεται: Κι επειδή αυτός δίσταζε να πει το όνομά του, ενθυμούμενος την εντολή του στρατηγού, τον ξαναρώτησε και δυο και τρεις φορές, ώσπου αναγκάστηκε να ομολογήσει ότι τον λένε Πλαστήρα. Παραξενεμένος ο υπεύθυνος ζητάει να μάθει αν συγγενεύει με τον στρατηγό και πρωθυπουργό. Μετά από πολύ δισταγμό του αποκαλύπτει ότι είναι αδελφός του. Αφού η αίτηση ικανοποιήθηκε, παρακάλεσε να μην το μάθει ο αδελφός του. Ο στρατηγός το έμαθε κι αφού τον κάλεσε αμέσως στο σπίτι του, τον επέπληξε και του απαγόρευσε να αναλάβει αυτή την εργασία λέγοντάς του: «Αν έχεις ανάγκη, κάτσε εδώ να μοιραζόμαστε το φαγητό μου». Και δεν πήγε.
Ο Πλαστήρας ήταν άρρωστος –έπασχε από φυματίωση– κι έμενε σ’ ένα μικρό σπιτάκι στο Μετς, κοντά στο Παναθηναϊκό Στάδιο. Του πρότειναν να του βάλουν ένα τηλέφωνο δίπλα στο κρεβάτι, αλλ’ αυτός αρνήθηκε λέγοντας: «Μα τι λέτε; Η Ελλάδα πένεται κι εμένα θα μου βάλετε τηλέφωνο;».
Πολλές φορές με τρόπο έστελνε και αγόραζαν ψωμί, ελιές και λίγη φέτα… Τότε οι γύρω του του υπενθύμιζαν ότι είχε ανάγκη καλύτερου φαγητού λόγω της αρρώστιας κι εκείνος με απλότητα τους απαντούσε: «Τι κάνω… σκάβω για να καλοτρώγω;».
Ο Βάσος Τσιμπιδάρος, δημοσιογράφος στην εφημερίδα «Ακρόπολη», περιγράφει το εξής περιστατικό: «Κάποτε, ο στενός του φίλος, Γιάννης Μοάτσος, είχε πάρει την πρωτοβουλία να του εξασφαλίσει μόνιμη στέγη, για να μην περιφέρεται εδώ και εκεί σε ενοικιαζόμενα δωμάτια. Πήγε, λοιπόν, σε μια Τράπεζα και μίλησε με τον διοικητή. «Τι;», απόρησε εκείνος. «Δεν έχει σπίτι ο Πλαστήρας; Βεβαίως και θα του δώσουμε ό,τι δάνειο θέλει και μάλιστα με τους καλ