Το «γαλατικό χωριό» της πλατείας Συντάγματος

Γράφει ο Άρης Σπίνος

Εύκολα θα μπορούσε να χαρακτηρίσει κανείς το Ελληνικό Κοινοβούλιο ως ένα μικρό κράτος που λειτουργεί μέσα σ’ ένα άλλο μεγάλο κράτος. Με τη διαφορά όμως ότι οι κατοικούντες στο μικρό αυτό κρατίδιο είναι από άλλο πλανήτη, που έχει τον τίτλο «εύνοια». Άλλοι νόμοι, άλλες φορολογικές υποχρεώσεις, άλλες οικονομικές αποδοχές. Γενικότερα… άλλος θεός.
Για διαφορετικούς λόγους κάθε φορά έρχονται στη δημοσιότητα τα σκανδαλώδη προνόμια τόσο των βουλευτών, αλλά και των υπαλλήλων του Kοινοβουλίου, οι οποίοι διαθέτουν

το μοναδικό προσόν που έχει δημόσιος υπάλληλος στην ελληνική επικράτεια. Δεν μπορούν να μετατεθούν, αφού δεν υπάρχει αλλού… Κοινοβούλιο. Κάθονται 20 χρονών σε μια καρέκλα και σηκώνονται 65 από την ίδια, αφού βέβαια κατά τη διάρκεια των χρόνων έχουν φροντίσει να την αλλάξουν 2-3 φορές, γιατί, όπως αντιλαμβάνεστε, δεν αντέχει τόσα πολλά χρόνια.
Αυτό που συντηρεί ως άβατο τα προνόμια των υπαλλήλων αλλά και των βουλευτών είναι ότι δεν υπόκειντο στον έλεγχο κανενός υπουργείου, εφόσον το Κοινοβούλιο ελέγχεται μόνο από το «αυτοδιοίκητο της Βουλής». Δηλαδή οι βουλευτές αποφασίζουν οι ίδιοι για τους εαυτούς τους και για τους υπαλλήλους, που στην ουσία είναι συνεργάτες τους. Με λίγα λόγια, δεν δίνουν λογαριασμό σε κανέναν. Δεκαετίες τώρα η ελληνική Bουλή λειτουργούσε κάτω από τον μανδύα απίστευτων προνομίων, που κατά καιρούς γινόντουσαν αντικείμενο ρεπορτάζ, αλλά γρήγορα ξεχνιόντουσαν. Τα τελευταία τρία χρόνια, που η κρίση έγινε πολύ έντονη και η χώρα οδηγήθηκε στη χρεοκοπία, είναι φυσικό πως αυτά τα σκανδαλώδη προνόμια μπήκαν στο στόχαστρο και του πιο απλού Έλληνα πολίτη. Παρόλα αυτά όμως, ακόμη και σήμερα οι αμοιβές των Ελλήνων βουλευτών αλλά και των υπαλλήλων που υπηρετούν στο Κοινοβούλιο είναι σκανδαλώδεις, αν κρίνει κανείς τα 2 εκατομμύρια ανέργους που βρίσκονται σήμερα στην πατρίδα μας χωρίς προοπτική ανεύρεσης εργασίας.

Μέτρα
Τις επόμενες μέρες η κυβέρνηση πρέπει να βρει 11,5 δις ευρώ, ίσως και περισσότερα, καθώς οι δανειστές μας επιμένουν ότι υπάρχει ακόμα «λίπος» στις τσέπες των Ελλήνων. Πλην ολοκληρωθεί, λοιπόν, ο πίνακας με αυτά που θα κοπούν από τον ελληνικό λαό, ας ρίξουμε μια προσεκτική ματιά για το τι επικρατεί στις τσέπες εκείνων που βρίσκονται εντός του κτηρίου που φαντάζει ως σπίτι της Μπάρμπι, με μικρά παραθυράκια στην πλατεία Συντάγματος. Ένα από τα προνόμια που προκαλούν και αφορά τους υπαλλήλους είναι το εξής: Οι χώροι εντός του Κοινοβουλίου, όπου μισθώνονται σε διάφορες υπηρεσίες (Ταχυδρομείο, Τράπεζα) αλλά και τα κυλικεία μαζί με τα εστιατόρια ανήκουν κατ’ ιδιοκτησία στη Βουλή, αλλά τα εισοδήματα από τα ενοίκια τα εισπράττουν οι υπάλληλοι διά μέσου του Ταμείου Αρωγής που έχουν. Το ποσό αυτό υπολογίζεται σε 500.000 ευρώ ετησίως. Αυτό δεν συμβαίνει σε καμία άλλη δημόσια υπηρεσία και ούτε φυσικά μπορεί κανείς να βρει μια λογική εξήγηση για ποιον λόγο γίνεται αυτό. Οι υπάλληλοι της Βουλής δεν ελέγχονται από το δημοσιοϋπαλληλικό πειθαρχικό δίκαιο, αλλά μόνο από τη διάσκεψη των προέδρων της Β