Πώς να απαντήσω στο μικρό παιδί μου που με ρωτάει γιατί πάει σχολείο στο lockdown ενώ ο μεγάλος του αδερφός του όχι;

Δεύτερο lockdown, με κάποια ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Δεν είναι ολικό, καθώς δεν έχουν μείνει όλα στάσιμα. Παιδιά και κορονοϊός:Τα παιδιά -δημοτικού και νηπιαγωγείου- εξακολουθούν να πηγαίνουν σχολείο και οι γονείς έχουν ανάμεικτα συναισθήματα γι’ αυτό. Άλλοι συμφωνούν, άλλοι διαφωνούν. Αλλά τι γίνεται όταν μιλάμε για την ψυχολογία των παιδιών; Πώς τους εξηγούμε γιατί εκείνα συνεχίζουν να πηγαίνουν σχολείο ενώ τα μεγαλύτερα παιδιά

όχι;

Ως γονιός είναι φυσικό και αναμενόμενο να δυσκολεύεσαι να μιλήσεις στο παιδί σου γι αυτή την κατάσταση. Γιατί αυτό πηγαίνει στο σχολείο, σε αντίθεση με τον μεγαλύτερο αδερφάκι του που είναι μαθητής του Γυμνάσιου ή του Λυκείου. Για να βγεις από τη δύσκολη θέση το iPop.gr ήρθε επικοινώνησε με τον Δημήτρη Κούκη, Ψυχολόγο (BA, MSc) και Ψυχοθεραπευτή, ο οποίος με ένα κατατοπιστικό κείμενο θα σου δείξει τον τρόπο.

Παιδιά και κορονοϊός

Η δεύτερη καραντίνα μας βρίσκει όλους αναγκαστικά πιο έμπειρους και προετοιμασμένους σε ψυχοσυναισθηματικό επίπεδο. Οι οικογένειες βίωσαν ήδη τις παρενέργειες της ιδιόμορφης συνθήκης απομόνωσης στο σπίτι και της αλλαγής της καθημερινής ρουτίνας.

Δεν θα πρέπει να μας διαφεύγει ότι η καραντίνα για τα παιδιά δεν ήταν διακοπές, όπως πολλοί πιστεύουν, απώλεια της γνωστής και δομημένης καθημερινότητάς τους, η οποία τους προσφέρει ασφάλεια, σιγουριά και αίσθηση ταυτότητας. Η κλινική εμπειρία δείχνει πως η έλλειψη ενός σταθερού προγράμματος στην καθημερινότητα των παιδιών οδηγεί στην απορρύθμιση της ψυχολογικής τους ομοιόστασης. Ο θυμός, η αποδιοργάνωση, η αντιδραστική συμπεριφορά, η απώλεια ενδιαφέροντος, οι διαταραχές στον ύπνο, η έντονη προσκόλληση στους γονείς είναι καταστάσεις που συνάντησαν πολλοί γονείς την περασμένη άνοιξη.

Unsplash

Στις παρούσες συνθήκες μαθητές της προσχολικής και πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης συνεχίζουν τα μαθήματά τους στο σχολείο, ενώ μαθητές Γυμνασίου και Λυκείου θα μένουν σπίτι και θα παρακολουθούν με τηλε-εκπαίδευση τη μαθησιακή διαδικασία.

Πώς άραγε εξηγούμε στους μικρούς μαθητές αυτή τη διαφοροποίηση στην εκπαιδευτική καθημερινότητα;

Τονίζουμε, αρχικώς, πόσο προνομιακή είναι αυτή η επιλογή, πόσο σημαντική κρίνεται η δυνατότητα των μικρών παιδιών να διατηρήσουν φυσική επαφή με το σχολείο, τη δασκάλα κι ασφαλώς τους φίλους και συμμαθητές τους. Εξηγούμε δηλαδή με απλά λόγια, πώς η σχολική τάξη, η οποία περιλαμβάνει όχι μόνο τα μαθήματα, αλλά και την αλληλεπίδραση μεταξύ των μαθητών, συνιστά έναν σημαντικό παράγοντα ευχαρίστησης, χαράς, πληρότητας, ψυχικής ηρεμίας κι αποσυμπίεσης.

Unspalsh

Οι μικροί μαθητές δεν είναι απαραίτητο, πως δυσανασχετούν, που δε μένουν σπίτι τα πρωινά και πρέπει να συνεχίσουν το σχολικό πρόγραμμά. Αυτό όμως εξαρτάται κι από τους γονείς. Δεν είναι σπάνιο οι μεγαλύτεροι να θεωρούν «άτυχα» τα παιδιά τους, που δε γλιτώνουν μάθημα και έτσι να τους εμπνέουν μία διάθεση τεμπελιάς, αποφυγής κόπου, απόσυρσης από τις υποχρεώσεις. Αυτό ασφαλώς εξυπακούεται πως υπάρχει, όταν και οι ίδιοι οι γονείς, βαριούνται την εργασία τους, προσπαθούν να γλιτώσουν επαγγελματικές υποχρεώσεις και δυσανασχετούν κάθε Κυριακή απόγευμα επειδή ακολουθεί η Δευτέρα…

Εξηγούμε με απλά λόγια και δίχως περιττές λεπτομέρειες, πως τα παιδιά του Γυμνασίου και Λυκείου μπορούν, λόγω ηλικίας, να παραμείνουν πλέον μόνα στο σπίτι με ασφάλεια και να διαχειριστούν επαρκώς τις συνθήκες μίας τηλε-εκπαίδευσης. Αυτό δεν ισχύει για ηλικίες παιδιών Δημοτικού. Κι άρα η κρατική αυτή επιλογή οφείλει να γίνει αποδεκτή και σεβαστή. Άλλωστε όταν ο μικρός μαθητής, που τώρα ίσως νιώθει αδικημένος λόγω της φυσικής φοίτησης, ήταν σε προσχολική ηλικία δεν πήγαινε ακόμα σχολείο κι έμενε στο σπίτι, ο μεγαλύτερος αδελφός του, που τώρα «γλιτώνει» το σχολείο, παρακολουθούσε τότε κανονικά μαθήματα…

Στην καθημερινότητα οι γονείς δεν χρειάζεται να μιλούν με πανικό και περισσή αγωνία για τον κορονοϊό. Κι ασφαλώς να μη μεταφράζουν κάθε επαφή του παιδιού τους με συνομηλίκους, ως δυνητική μόλυνση. Να μην αγχώνουν τους μικρούς μαθητές για κάτι, που δεν αποφεύγεται μοιραία, όπως η εγγύτητα στο παιχνίδι, η επαφή στο διάλειμμα, η αλληλεπίδραση και η επικοινωνία. Με άλλα λόγια η μετάβαση στο σχολείο εξυπονοεί τη χρήση μάσκας κι αντισηπτικού… δε μπορεί όμως να μετατρέπεται σε καθημερινή απειλή για την υγεία της οικογένειας. Το φορτίο αυτό δε μπορεί να το διαχειριστεί ο μαθητής του Δημοτικού.

Θα ήταν σκόπιμο στις φορτισμένες από ένταση και αγωνία ημέρες της καραντίνας να επιδείξουν οι γονείς μία λίγο πιο χαλαρή κι ευέλικτη στάση, αναφορικά με τα όρια στο σπίτι. Ας επιτρέψουν μία καθυστέρηση στην ώρα του προγραμματισμένου ύπνου ή στη διάρκεια του παιχνιδιού.

Διάβασε πρώτος όλα τα θέματα του iPop.gr στο Google News

Το άρθρο Πώς να απαντήσω στο μικρό παιδί μου που με ρωτάει γιατί πάει σχολείο στο lockdown ενώ ο μεγάλος του αδερφός του όχι; εμφανίζεται στο iPop.