Πρόεδρος: Μετά και τη χτεσινή αποτυχία δεν υπάρχουν οι προϋποθέσεις για να μπω σε ένα διάλογο

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Νίκος Αναστασιάδης ξεκαθάρισε ξανά σήμερα πως μετά και τη χθεσινή αποτυχία σε ό,τι αφορά τις προσπάθειες για μια Κοινή Διακήρυξη δεν θεωρεί ότι υπάρχουν εκείνες οι προϋποθέσεις που επιτρέπουν να εισέλθει σε ένα διάλογο απλώς για να ικανοποιήσει κάποιους που θέλουν να νομίζουν ότι ο διάλογος χάρην του διαλόγου μπορεί και να αποδώσει το ποθούμενο αποτέλεσμα.

Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης,

ο οποίος μιλούσε το πρωί της Κυριακής στην απονομή συμβολικών τιμητικών διπλωμάτων σε εθελοντές της περιόδου1963-64’, υπογράμμισε παράλληλα πως «ενόσω δεν διασφαλίζονται οι βασικές αρχές για να μπορούμε να νιώθουμε ότι στέρεα μπορούμε να μπούμε και στέρεα μπορούμε να ελπίζουμε ή βάσιμα μπορούμε να ελπίζουμε σε μια κατάληξη που θα δημιουργεί όλες εκείνες τις προϋποθέσεις της ειρηνικής συμβίωσης, όλες εκείνες τις προϋποθέσεις της απαλλαγής από την κατοχή, δεν πρόκειται να ξεκινήσουμε έναν άγονο διάλογο».

«Θέλω να το ξεκαθαρίσω μια για πάντα» επεσήμανε.

«Δεν είμαστε και δεν θέλουμε να μπούμε σε ένα πόλεμο επίρριψης ευθυνών. Δεν είναι αυτή η επιθυμία μας» πρόσθεσε, εξηγώντας πως επιθυμία της ε/κ πλευράς ήταν να μη φτάσουμε σε αδιέξοδο αλλά να δημιουργηθούν οι σωστές προϋποθέσεις για να επιτευχθεί μια ειρηνική λύση.

«Όμως την ίδια ώρα δεν μπορούμε να παραγνωρίσουμε ότι εκείνοι που φέρουν την κύρια ευθύνη κάπου εθελοτυφλούν, κάπου παραγνωρίζουν ή παρερμηνεύουν τα ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών ή τις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας» σημείωσε, υποδεικνύοντας ότι «ενόσω υπάρχει παραβίαση αρχών και αξιών δεν πρόκειται και δεν είμαστε διατεθειμένοι να δεχθούμε τις παρερμηνείες».

Σε ό,τι αφορά τους εθελοντές του 1963-64’ ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας είπε ότι πριν από πενήντα χρόνια, χωρίς στοιχειώδη πολεμικά και στρατιωτικά εφόδια, αλλά και χωρίς δισταγμό και δεύτερη σκέψη, ρίχτηκαν στη φωτιά του πολέμου που τότε είχε ανάψει η τουρκική ανταρσία.

Σημείωσε παράλληλα πως πρωτοβουλίες όπως η σημερινή είναι αναγκαίες για να συντηρούμε ζωντανή και άσβεστη τη μνήμη των ανθρώπων που προσφέρουν σε αυτόν τον τόπο και να αντλούμε διδάγματα από την ιστορία για να χαράσσουμε το δρόμο μας προς τα εμπρός και συνεχάρη στο πλαίσιο αυτό τον Παγκύπριο Σύνδεσμο Εθελοντών Αγωνιστών 63’-64’, και ιδιαίτερα τον στρατηγό Χαράλαμπο Λόττα, αλλά και όλη την ηγεσία του Συνδέσμου, που μετά από μεγάλες προσπάθειες κατάφεραν να υλοποιήσουν ένα όραμα των ιδίων και όλων των εθελοντών.

Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης υπενθύμισε στην προσφώνηση του τα Χριστούγεννα, του 1963, τα οποία, όπως είπε, υπήρξαν δραματικά και θα παραμείνουν αλησμόνητα καθώς βάφτηκαν στο αίμα και στο πένθος. «Οι πιο σφοδρές συγκρούσεις έγιναν στην Λευκωσία, όπου οι Τούρκοι επιχείρησαν να καταλάβουν τα προάστια Ομορφίτα, Καϊμακλί, Τράχωνας, Νεάπολις, Βόρειος Πόλος, όπως και τις ελληνικές συνοικίες στην εντός των τειχών Λευκωσία. Θυμόμαστε ακόμη τα ονόματα Μύλοι Σεβέρη, Κορνάρο, Ρέτζις, Τσακλαγιάν» σημείωσε.

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας εξήρε τον ηρωισμό και την αυταπάρνηση των εθελοντών που προσέτρεξαν, στο πρώτο κάλεσμα της πατρίδας. «Με ευλάβεια και ευγνωμοσύνη τιμούμε σήμερα τους αγωνιστές του 1963 – 64’, αυτούς τους νέους, τους καθημερινούς ανθρώπους, που με μοναδικό εφόδιο τη δύναμη της ψυχής τους στάθηκαν μπροστά στον εχθρό και διεκδίκησαν την ελευθερία και την εθνική αξιοπρέπεια» είπε.

«Χάρη των δικών τους προσπαθειών και των δικών τους αγώνων, χωρίς τα απαραίτητα εφόδια, με έναν πάνοπλο καλά προετοιμασμένο τουρκοκυπριακό και τουρκικό στοιχείο, κατόρθωσαν να διασώσουν την Κυπριακή Δημοκρατία και την εθνική αξιοπρέπεια» πρόσθεσε, υποδεικνύοντας ότι είναι αυτοί «που μέσα από τις σημερινές προσπάθειες προσπαθούμε με κάθε τρόπο να δούμε πώς μπορεί μέσα από την επιλογή που ήταν η μόνη που προσφερόταν, του ειρηνικού διαλόγου, να αποκαταστήσουμε την εθνική αξιοπρέπεια μέσα από την απαλλαγή της πατρίδας μας από τα κατοχικά στρατεύματα, την επανένωση της και, όπως ορθά είπε ο αγωνιστής της ελευθερίας Νίκος Κόσης, τουλάχιστον να πετύχουμε μια αν όχι απόλυτα δίκαιη τουλάχιστον μια λύση που να επιτρέπει την επιβίωση του κυπριακού Ελληνισμού και την προοπτική του σε βάθος χρόνου».

Συνεχάρη τέλος εκ νέου το Σύνδεσμο, ευχαριστώντας θερμά τους αγωνιστές του 1963-64’ «διότι σήμερα υπάρχουμε εξαιτίας της δικής σας αντίστασης» όπως τους είπε και διαβεβαίωσε πως «θα συνεχίσουμε με όλες μας τις δυνάμεις τις κοινές προσπάθειες, ενωμένοι τουλάχιστον, όλοι μαζί, σε αυτό που χρωστούμε σε εσάς, αλλά και που οφείλουμε στις μέλλουσες γενεές: να παραδώσουμε μια πατρίδα που να μη διατρέχει τον κίνδυνο ο Ελληνισμός και η ακεραιότητα μας».