Δεν πρόκειται να εμπλακούμε σε διάλογο χάριν του διαλόγου επανέλαβε ο Υπ. Συγκοινωνιών

Ο Υπουργός Συγκοινωνιών και Έργων Τάσος Μητσόπουλος επανέλαβε σήμερα ότι η ε/κ πλευρά δεν πρόκειται να εμπλακεί σε μια αδιέξοδη και ατέρμονη διαδικασία διαλόγου, χάριν του διαλόγου και σε μια διαδικασία που χωρίς θεμέλια αρχών, χωρίς στοιχειώδεις προϋποθέσεις επιτυχίας, θα οδηγεί απλώς σε ένα άγονο παιγνίδι αλληλοεπίρριψης ευθυνών.

Σε επιμνημόσυνο του λόγο στο μνημόσυνο του ήρωα της ΕΟΚΑ Θεοδόση Χατζηθεοδοσίου, ο κ.

Μητσόπουλος είπε ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έχοντας πλήρη συναίσθηση της κρισιμότητας των καιρών έχει αποδυθεί σε μια πολυμέτωπη εθνική σταυροφορία.

Από τη μια, όπως εξήγησε, να αποκαταστήσει το κύρος και την αξιοπιστία της Κύπρου διεθνώς που τόσο πολύ δυστυχώς τραυματίστηκαν ως αποτέλεσμα μιας ανερμάτιστης εξωτερικής πολιτικής αλλά και οικονομικών επιλογών που οδήγησαν τον τόπο στα πρόθυρα της οικονομικής και κοινωνικής χρεοκοπίας.

«Ο δρόμος είναι δύσκολος και ανηφορικός και το γνωρίζουμε. Αλλά είμαστε αποφασισμένοι να δουλέψουμε σκληρά για να ανορθώσουμε οικονομικά την πατρίδα και να παραδώσουμε μια οικονομία ισχυρή και μια κοινωνία που δε θα πληγώνει τα παιδιά της» ανέφερε.

Ταυτόχρονα, υπέδειξε, αξιοποιώντας τις νέες διεθνείς πολιτικές συγκυρίες, παρεμβαίνοντας αποφασιστικά στη σκακιέρα των περιφερειακών εξελίξεων, με μια τολμηρή εξωτερική πολιτική, κτίζουμε νέες ισχυρές συμμαχίες και αποφασιστικά δηλώνουμε έτοιμοι για μια έντιμη προσπάθεια στο Κυπριακό.

Για να προσθέσει ωστόσο ότι η προσπάθεια αυτή, όπως κατ’ επανάληψη έχει δηλώσει ο ίδιος ο Νίκος Αναστασιάδης, έχει φραγμούς και όρια, όπως όρια έχει και η αξιοπρέπεια του κάθε Ελληνοκύπριου πατριώτη.

Στο λόγο του ο Υπουργός Συγκοινωνιών αναφέρθηκε στην ιστορική πορεία του ήρωα από τη γέννηση του στις 5 Αυγούστου 1923 στο χωριό Στύλλοι της Επαρχίας Αμμοχώστου μέχρι και τα ξημερώματα της 18ης Δεκεμβρίου 1957, όταν και μετά από προδοσία ο ήρωας συνελήφθη από τους Άγγλους και υποβλήθηκε σε φρικτά και απάνθρωπα μέχρι θανάτου βασανιστήρια μέσα στο ίδιο του το σπίτι όπως ακριβώς και ο πατέρας του λίγα χρόνια πριν ο οποίος επίσης απάνθρωπα βασανίστηκε στη μεγάλη εξέγερση των Οκτωβριανών του 1931 για να πεθάνει λίγο μετά ως αποτέλεσμα των φρικτών δοκιμασιών τις οποίες υπέστη.

Ακολούθως ανέφερε ότι η αδυσώπητη κρισιμότητα των καιρών δεν επιτρέπει εφησυχασμούς αλλά επιτάσσει να ψηλαφίσουμε με κριτική διάθεση τα λάθη και τις διαχρονικές μας παραλείψεις που αποτέλεσαν δυστυχώς το εφαλτήριο της σημερινής δεινής κατάστασης που βιώνει ο τόπος.

«Γιατί θα πρέπει με κάθε εντιμότητα να ομολογήσουμε, πως αν κατρακυλήσαμε βαθιά στην οικονομική κρίση και στην πολιτική ανυποληψία, αυτό οφείλεται σε μέγιστο βαθμό στο ότι χρεοκοπήσαμε πρώτα θεσμικά, ηθικά και πνευματικά. Γιατί παραδοθήκαμε στην παραζάλη του ευδαιμονισμού και αβασάνιστα ξεκόψαμε από όλες εκείνες τις πνευματικές αξίες που σε καιρούς δίσεκτους κράτησαν το λαό μας ορθό. Γιατί δυστυχώς κτίσαμε μια κίβδηλη κοινωνία που ανήγαγε σε κορυφαία αξία της τον εύκολο πλουτισμό, την κοινωνική επίδειξη και το άκοπο χρήμα. Και καθιέρωσε ως πρότυπό της την ανομία, την ατιμωρησία, τη διαπλοκή και την τζάμπα μαγκιά» σημείωσε.

Υπέδειξε παράλληλα πως «αν δε συνειδητοποιήσουμε πόσο άβουλοι, μοιραίοι και μικροί υπήρξαμε στο πρόσφατο παρελθόν, αν δεν αποφασίσουμε να ανασυνταχθούμε ηθικά και πνευματικά και να θέσουμε τέρμα στο φαύλο κύκλο της ατιμωρησίας και της διαφθοράς, δεν θα γίνουμε ποτέ μας άξιοι ούτε για την ελευθερία αλλά ούτε και για την προκοπή».

«Οι μεγάλες προκλήσεις που βρίσκονται μπροστά μας και ναρκοθετούν την πορεία στο μέλλον, απαιτούν ενότητα δράσης και έργων. Επιτάσσουν να αφήσουμε πίσω μας τα διχαστικά σύνδρομα και τις τραυματικές εμπειρίες του χτες και απαλλαγμένοι από αισθήματα μικροψυχίας και φανατισμού, να συμβάλουμε στην προσπάθεια για την ελευθερία και την επανένωση της πατρίδας μας» είπε καταλήγοντας.