Αποκαλύψεις - φωτιά και για άλλα παιδιά που αφέθηκαν στο έλεος του Θεού

Κι ενώ η κυπριακή κοινωνία, δεν έχει καταφέρει ακόμα να συνέλθει από τον αδόκητο χαμό του αγοριού, νέες υποθέσεις που φέρνει απόψε το Σίγμα στο φως, προκαλούν αποτροπιασμό και σοκ για τον τρόπο που παιδιά αφήνονται στο έλεος της μοίρας τους και στη δίνη σοβαρών κινδύνων.

Η δημοσιογραφική έρευνα των τελευταίων ημερών αποτυπώνει με τα πιο μελανά χρώματα το επίπεδο πρόνοιας και στήριξης παιδιών που βιώνουν σχεδόν από την κούνια έναν ανείπωτο Γολγοθά και συνεχίζεται ακόμα και

Η πολιτεία όπως διαφαίνεται και από το δραματικό τέλος του 15χρονου αγοριού, δεν είναι ελλειμματική μόνο στο στάδιο που παιδιά διαβιούν σε ακατάλληλες συνθήκες με τους γονείς τους, αλλά και σε επόμενα στάδια της ζωής τους είτε είναι σε στέγες, είτε και κατά τα πρώτα βήματα μετά την ενηλικίωσή τους.

Απόψε το ΣΙΓΜΑ αναδεικνύει δύο πολύ σοβαρές υποθέσεις, οι οποίες πιστοποιούν την ανυπαρξία του κράτους, την εγκληματική αδιαφορία των Υπηρεσιών και την παντελή ασυνεννοησία και τον ελλειμματικό συντονισμό μεταξύ τους.

Η πρώτη υπόθεση αφορά ένα κορίτσι με νοητική στέρηση, το οποίο υπέστη βιασμό από τον ίδιο του τον πατέρα. Είχε τεθεί υπό την επίβλεψη του Υπηρεσιών Κοινωνικής Ευημερίας, πλην όμως όταν συμπλήρωσε το 18ο έτος της ηλικίας της αφέθηκε κυριολεκτικά στη μοίρα της.

Την πέταξαν σε οίκο ευγηρίας, της έδωσαν την ελευθερία διακίνησης, πλην όμως και ενώ παραμένει υπό την επίβλεψη τους δεν την προστάτευσαν από ανάλογα περιστατικά αποπλάνησης και κακοποίησης της από μεγαλύτερους της, έστω και αν το κορίτσι αντιμετωπίζει ψυχοσωματικά ζητήματα.

Εκείνο που προξενεί δε αίσθηση είναι πως απεκρύβη και η ηλικία της. Παρουσιάστηκε ως μεγάλη γυναίκα.

Πρόκειται δηλαδή για ένα άτομο που δεν έχει την ικανότητα να προστατεύσει τον εαυτό του και είναι υπό την επίβλεψη των Υπηρεσιών Κοινωνικής Ευημερίας, πλην όμως παραπαίει σε επικίνδυνες συνθήκες.

Και είναι εδώ που μπαίνουν κάτω βασανιστικά ερωτήματα.Γιατί σε οίκο ευγηρίας; 

Ποια παρακολούθηση είχε; Κι' εφόσον ήταν τέτοιο το ιστορικό της, ποια προστασία και στήριξη είχε για να μην βρεθεί αντιμέτωπη με ανάλογους εφιάλτες;

Δεν είναι άμοιρη ευθυνών ούτε και η Δικαιοσύνη. Πόσα χρόνια χρειάζεται για να εκδικάσει μια τόσο σοβαρή υπόθεση; Πρέπει να σπάσει το απόστημα, να ξεριζωθούν νοοτροπίες, να αναληφθούν ευθύνες και αν χρειάζεται να ξηλωθούν εκ βάθρων οι Υπηρεσίες και να στηθούν από την αρχή.

Απίστευτος είναι και ο Γολγοθάς 10χρονου κοριτσιού, το οποίο φέρεται να υπέστη επαναλαμβανόμενη ψυχολογική και σωματική βία.

Γολγοθάς για δυόμιση και πλέον χρόνια με τις Υπηρεσίες Κοινωνικής Ευημερίας, να είναι κυριολεκτικά Υπηρεσίες Κοινωνικής Αναλγησίας.

Πρόκειται για ένα κοριτσάκι 10 χρονών, το οποίο σύρθηκε σε αστυνομίες, υπηρεσίες, ψυχολόγους και ένα σωρό παρατρεχάμενους, χωρίς -όπως όλα δείχνουν- να έχει βρει στήριξη και προστασία από καμία κρατική υπηρεσία. Μέχρι και παρέμβαση του Γενικού Εισαγγελέα υπήρξε.

Οι Υπηρεσίες Κοινωνικής Ευημερίας, όμως, όπως προκύπτει και από επιστολές της Επιτρόπου του Παιδιού, ουδέποτε ασχολήθηκαν με την υπόθεση, παρ' ότι είχαν γνώση, καθώς δύο ποινικές υποθέσεις τρέχουν για τη μητέρα του για άσκηση βίας.

Στα έγγραφα που έχει και παρουσιάζει το ΣΙΓΜΑ, με δύο παρεμβάσεις της η Επίτροπος του Παιδιού εκφράζει την αγωνία της για τις συνθήκες του παιδιού για τις οποίες ήταν ενήμερο το Σχολείο και η Αστυνομία. Η Επίτροπος αναδεικνύει και την επιθυμία του παιδιού να μιλήσει με λειτουργούς Κοινωνικών Υπηρεσιών, χωρίς ποτέ να υπήρξε ανταπόκριση. 

Ουδέποτε όμως έλαβε απάντηση σε αυτές τις επιστολές, στις οποίες ήγειρε με επίταση το ζήτημα της κατ΄ εξακολούθησης κακοποίησης του παιδιού.

Η εικόνα που σχημάτισε η Επίτροπος ήταν πως δεν είχε ληφθεί κανένα μέτρο προστασίας του παιδιού, με αποτέλεσμα να παραμένει εκτεθειμένο στην κακοποίηση. Και όλο αυτό ενώ εκκρεμεί ακόμα δικαστική απόφαση για τη γονική μέριμνα.