Esmerine @ Gagarin 205

Λίγοι και καλοί είμαστε όσοι επιλέξαμε το βράδυ της Κυριακής να μην παραμείνουμε κολλημένοι στην οθόνη της τηλεόρασης προκειμένου να δούμε τι τέρατα ή μη έβγαλαν οι κάλπες των Ελλήνων… Αφού ό,τι ήταν να γίνει, θα γινόταν ούτως ή άλλως από την επόμενη ημέρα, σκέφτηκα να περάσω το προηγούμενο βράδυ με εξαιρετική μυοχαλαρωτική μουσική από μία μπάντα που μπορεί και το κάνει καλύτερα από πολλούς άλλους.

Οι Esmerine είναι αρκετά γνωστοί σε όσους παρακολουθούν τα περί των Godspeed! You Black Emperor

τεκταινόμενα, μιας που απαρτίζονται από ένα μέλος της προαναφερθείσας μπάντας, τον Bruce Cawdron, και την τσελίστρια Beckie Foon από τους Thee Silver Mt. Zion. Και οι δύο μάλιστα συμμετέχουν επίσης στο πολυμελές σχήμα των Set Fire To Flames από το ίδιο εργοστάσιο παραγωγής μουσικών θαυμάτων. Το κουαρτέτο συμπλήρωναν δύο ακόμη μέλη, ένας βιολιστής κι ένας ντράμερ.

Η μουσική τους φυσικά έχει πολύ μεγάλη διαφορά μ’ αυτή των G!YBE κι ελπίζω να μην προσήλθε κανείς στη συναυλία περιμένοντας να ακούσει κιθάρες μεγαλύτερες κι απ’ τις εκπλήξεις που έβγαλαν οι κάλπες σε υψηλή ένταση! Αν όμως περίμενε να ακούσει ατμοσφαιρικές ηχητικές προτάσεις μετακλασικού χαρακτήρα, τότε είχε έρθει στο σωστό μέρος.

Πρωταγωνιστές ήταν τα δύο έγχορδα όργανα που παντρεύονταν περίφημα με τη marimba και το ξυλόφωνο του Cawdron και το αποτέλεσμα μας μετέφερε σε μινιμαλιστικά ηχητικά τοπία που έχουμε μάθει να συνδέουμε πολλές φορές με κινηματογραφικές εικόνες. Κι επειδή περί αυτού ακριβώς επρόκειτο, ένα από τα highlights της βραδιάς ήταν το οπτικό μέρος του σόου που φρόντιζε μία κοπέλα από τη σκηνή σαν πέμπτο μέλος και που, όπως μάθαμε, έχει συνεργαστεί με την αγαπημένη Feist στον τομέα αυτό.

Όσα βλέπαμε λοιπόν πίσω από το γκρουπ, τα “φιλοτεχνούσε” ζωντανά μπροστά στα μάτια μας με τη βοήθεια μιας φωτεινής επιφάνειας και με διάφορα υλικά που προσέθετε επάνω σ’ αυτή ή με αντικείμενα που εμφάνιζε μπροστά στην κάμερα που μετέφερε όλα αυτά στο πανί. Υφάσματα, σκόνες, χάντρες, μινιατούρες παρέλαυναν μπροστά από έγχρωμους φωτισμούς και δημιουργούνταν εκ του μηδενός όμορφα πλαίσια επάνω στα οποία θα’ λεγες κρεμούσαν με χάρη τις μουσικές τους οι τέσσερις της μπάντας.

Το όλο πράγμα φαινόταν ότι δεν θα διαρκούσε περισσότερο από μία ώρα αλλά τελικά με τα ανκόρ έφτασε να αγγίξει τη μιάμιση ώρα σε διάρκεια. Γεγονός φυσιολογικό απ’ τη στιγμή που το σχήμα και υλικό έχει – τρία άλμπουμ στο ενεργητικό τους – και το πιο πρόσφατο δίσκο τους La Lechuza τίμησαν υπέρ του δέοντος. Η ύπαρξη τραπεζοκαθισμάτων επίσης λειτούργησε σαφώς υπέρ της απόλαυσης της συναυλίας από το ακροατήριο, η μουσική των Esmerine έχει συγγένειες με μουσική δωματίου οπότε καθιστός μπορούσες να την απορροφήσεις καλύτερα και να κάνεις τα ταξίδια του μυαλού που επιθυμούσες.

Με συγκρατημένα ξεσπάσματα και μπόλικη ενδοσκοπική διάθεση, έκαναν μία λιτή εμφάνιση με πλούσια συναισθηματική βαρύτητα. Δεν περιμέναμε τίποτε λιγότερο από αυτούς, μας έδωσαν ότι περιμέναμε και ίσως κάτι τις παραπάνω.

(Φωτογραφί