Φάρος σε ελαιώνα

  Ένα ελαιοτριβείο στην Πορτογαλία φιλοδοξεί να αναγνωριστεί ως αιχμή της τεχνολογίας στο είδος του, αλλά και να φέρει τουρίστες σε μια βιομηχανική μονάδα. Το Alentejo, στο κεντρικό και νότιο τμήμα της Πορτογαλίας είναι μια περιοχή παράξενα επίπεδη. Υπάρχουν σημεία της όπου η γραμμή του ορίζοντα βρίσκεται σε απόσταση 150 χλμ από εκεί που την ατενίζει κανείς. Οι ελαιώνες που καλύπτουν αυτές τις πλατιές και μεγάλες πεδιάδες θυμίζουν, γαλήνια γκριζοπράσινα πελάγη. Και αυτή η αίσθηση «αταραξίας» που γεννά το περιβάλλον είναι ίσως το πιο καθοριστικό στοιχείο του χαρακτήρα της περιοχής. Σίγουρα είναι και το στοιχείο που έλαβε πολύ σοβαρά υπόψιν του ο αρχιτέκτων Ricardo Bak Godon, ο οποίος σχεδίασε το ελαιοτριβείο  Lagar do Marmelo, το πιο απρόσμενο κτίριο που μπορεί να συναντήσει κανείς «στη μέση του πουθενά» ολόκληρου του Alentejo. Επιβλητικό λόγω μεγέθους, αλλά και με το μικρότερο πιθανό συνολικό ύψος, τόσο ώστε αυτό να υπερβαίνει κατά το ελάχιστο δυνατό εκείνο των ελαιόδεντρων γύρω του. Δύο οριζόντιες «ζώνες» είναι ευδιάκριτες στη σύνθεση. Η χαμηλότερη, –η ισόγεια-, είναι σκουρόχρωμη και μοιάζει σαν να ανήκουν σ’ αυτήν τα διάφορα περιφερειακά στοιχεία της ιδιοκτησίας, όπως για παράδειγμα οι τοίχοι του οικοπέδου, οι δρόμοι του κ.ά., επειδή είναι όλα βαμμένα στο ίδιο γκρι του γραφίτη. Η άλλη οριζόντια ζώνη, η λευκή και