ΣΕ ΝΟΜΙΣΜΑΤΙΚH… ΠΕΡΙΔΙΝΗΣΗ Η ΚΟΥΜΟΥΝΔΟΥΡΟΥ

Του Γιάννη Σπ. Παργινού

Η ροή των γεγονότων –σε ευρωπαϊκό, διεθνές και εθνικό επίπεδο– παρασύρει σε πολιτική και ιδεολογική δίνη την αξιωματική αντιπολίτευση. Τη θέτουν ενώπιον διλημμάτων κομβικής πολιτικής σημασίας, τόσο για τη δική της κυριαρχία στο εσωτερικό πολιτικό γίγνεσθαι, όσο και για την εθνική πορεία, σε περίπτωση κατά την οποία αναλάμβανε τη διακυβέρνηση της χώρας.
Ουδείς θα αμφισβητήσει ότι οι εξελίξεις στην Κύπρο μετά

την 25η Μαρτίου –με την κατάρρευση του τραπεζικού της συστήματος και η μετέπειτα υπαγωγή της στο μνημόνιο– και η εμφάνιση του κόμματος του Αλέκου Αλαβάνου, με σημαία την επιστροφή στο εθνικό μας νόμισμα, υποχρεώνουν τους επιτελείς της Κουμουνδούρου σε έναν βαθύ επαναπροσδιορισμό των πολιτικών θέσεων και προτάσεων με τις οποίες διεκδικούν την εξουσία.
Ακριβώς πάνω σε αυτήν την πολιτική αποσαφήνιση, αναπτύσσεται ένας ενδοπαραταξιακός διάλογος τόσο έντονος πολλές φορές που απειλεί ακόμη και την παραταξιακή συνοχή και δη μπροστά σε αναμενόμενες πολιτικές εξελίξεις.
Η Κύπρος ενδυνάμωσε την επιχειρηματολογία όλων εκείνων, με πρωτοστάτη την τρικομματική κυβέρνηση, που ισχυρίζονται πως η πολιτική των μνημονίων είναι μονόδρομος και όλοι οι πολιτικοί ελιγμοί πρέπει να γίνουν εντός αυτών, ακόμη και με απώλεια μέρους της εθνικής μας κυριαρχίας. Επ’ αυτού, εγκαλείται ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ εξαιτίας της ενθουσιώδους και εν τινι μέτρω παρορμητικής υποστήριξης της πολιτικής του αρχικού «όχι» της κυπριακής Βουλής στην απόφαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου για κούρεμα όλων των τραπεζικών καταθέσεων.

Το ντόμινο
Οι εξελίξεις στη γειτονική Ιταλία με την ευρύτατη κοινωνική αποδοχή του κινήματος των 5 αστέρων του Πέπε Γκρίλο και οι σφοδρές λαϊκές αντιδράσεις σε Ισπανία και Πορτογαλία δρουν ως ντόμινο στην ελληνική κοινωνία και ενθαρρύνουν την ανάπτυξη ευρωσκεπτικιστικού κινήματος και στη χώρα μας. Δεν είναι διόλου τυχαίο ότι σε λίαν πρόσφατες μετρήσεις των τάσεων της κοινής γνώμης, τρεις στους τέσσερις Ελληνες πολίτες δηλώνουν αντίθετοι στην πολιτική των μνημονίων. Παρά ταύτα, ο ΣΥΡΙΖΑ παραμένει καθηλωμένος σε ποσοστά αποδοχής με ένα συντριπτικό μέρος των πολιτών να προτιμά να μην απαντά στο τι θα ήθελε, παρά να δηλώνει ευθέως ότι συντάσσεται με τις πολιτικές θέσεις μιας εν δυνάμει κυβέρνησης. Επί τούτου, είναι λίαν ευκρινής και διακριτή η αδυναμία του κ. Τσίπρα και των στενών επιτελών του να προσδώσουν πειστικό κινηματικό χαρακτήρα στην πολιτική επιδίωξή τους για κατάκτηση της εξουσίας.
Παράλληλα, το νεοσύστατο κόμμα του Αλέκου Αλαβάνου, με σημαία την επιστροφή στο εθνικό νόμισμα, φέρεται να αποσπά ένα διόλου ευκαταφρόνητο ποσοστό, ικανό να αποστερήσει τη νυν αξιωματική αντιπολίτευση από την πολυπόθητη εκλογική πρωτιά. Επιπλέον, ο πολιτικός μέντορας του Αλέξη Τσίπρα και προκάτοχός του στην προεδρία δρα καταλυτικά στο εσωτερικό της παράταξης, καθώς διατηρεί γέφυρες συνεργασίας με την ολοένα αυξανόμενη συνιστώσα της Αριστερής Πλατφόρμας με επικεφαλής τον Παναγιώτη Λαφαζάνη.

Οι παρενέργειες
Η απόφαση του ΑΚΕΛ να αντιταχθεί στην υπαγωγή της Κύπρου σε μνημόνιο και η πρότασή του για επιστροφή στο εθνικό νόμισμα είχε πολιτικές παρενέργειες για την Κουμουνδούρου, δημιουργώντας ένα σκηνικό αναταραχής. Η Αριστερή Πλατφόρμα διά στόματος του επικεφαλής της, Παναγιώτη Λαφαζάνη, χαρακτήρισε ιστορική την απόφαση, η οποία θέτει και νέες βάσεις πολιτικής σκέψης. Από τη δική του πλευρά, ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Γιώργος Σταθάκης, είπε στον Βήμα FM ότι «δεν συμμερίζομαι αυτή την άποψη. Προσωπικά, θεωρώ ότι το ΑΚΕΛ, αυτήν τη στιγμή, είναι υπερβολικά πιεσμένο πολιτικά. Συνεπώς, επέλεξε αυτό για να αποκτήσει ένα διαφορετικό πολιτικό στίγμα αυτήν τη στιγμή. Είναι αρκετά προσεκτικές οι διατυπώσεις του. Θα δούμε πώς θα εξελιχθεί και η ίδια η θέση του ΑΚΕΛ στο άμεσο μέλλον».

Τα διλήμματα ζητούν απαντήσεις

Μέσα σε αυτό το κλίμα ιδεολογικής ανησυχίας, αν όχι και αντιπαράθεσης, είναι εύλογο να τίθενται σαφή και συγκεκριμένα διλήμματα στα οποία καλείται να δώσει σαφή και συγκεκριμένες απαντήσεις η επίσημη ηγεσία.
Οι δυνάμεις που θέλουν έξοδο από το ευρώ πληθαίνουν και οργανώνονται, ευελπιστώντας ότι θα ανταμειφθούν με κοινοβουλευτική εκπροσώπηση οποτεδήποτε και αν γίνουν εκλογές. Ο Αλέκος Αλαβάνος ενέταξε στις τάξεις του «Σχεδίου Β» το κίνημα υπέρ της δραχμής που είχε ξεκινήσει ο πρώην υπουργός και βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, Θόδωρος Κατσανέβας. Αμέσως μετά το Πάσχα, θα ανακοινωθούν σημαντικά ονόματα από τον χώρο της πολιτικής, της τέχνης και του πολιτισμού που θα πλαισιώνουν τον νέο σχηματισμό, ο οποίος θα λάβει και τον χαρακτήρα του πολιτικού κινήματος.
Δεν είναι απλά πολλοί ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ που στρέφονται προς την πιο «καθαρή θέση» που εκφράζει το «Σχέδιο Β» του Αλέκου Αλαβάνου. Το νεοπαγές είναι ότι πολλοί πια εγκαλούν ευθέως τον κ. Τσίπρα για «θολή» γραμμή στο ζήτημα αυτό, με αποτέλεσμα να βλέπουν ως διέξοδο μια πιθανή στήριξη του κ. Αλαβάνου.
Το κατέγραψε άλλωστε και η δημοσκόπηση της Alco όπου το «Σχέδιο Β», στην εμβρυακή του μορφή, φέρεται να αποσπά 1,4%, ποσοστό που κυρίως προέρχεται από τον ΣΥΡΙΖΑ και αναμφίβολα είναι καθοριστικό στο κυνήγι της πολυπόθητης εκλογικής πρωτιάς.