Μια από τα ίδια στο Κυπριακό

Του ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΑΛΙΜΗΣΗ

Κατά τη διάρκεια της συνομιλίας του Προέδρου της Κύπρου, Δημήτρη Χριστόφια, με τον γενικό γραμματέα Μπάνκι Μουν την περασμένη Δευτέρα, για άλλη μια φορά εκφράστηκε η ελπίδα αποκατάστασης των σχέσεων με τους Τουρκοκύπριους. Ο Ελληνοκύπριος πρόεδρος επισήμανε την τουρκική αδιαλλαξία αλλά και τις πρόσφατες απειλές, ενώ ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ περιορίστηκε εκ νέου στην πάγια και 37χρονη θέση ότι «πρέπει να τα βρείτε». Για πολλοστή φορά,

έγινε φανερό ότι η λύση στο Κυπριακό απαιτεί περισσότερη υπομονή.
Η επόμενη αποστολή του ΟΗΕ είναι να παρουσιάσει κωδικοποιημένες τις θέσεις των δύο κοινοτήτων, ώστε να διαχωριστούν οι συγκλίσεις που έχουν συμφωνηθεί από τις αποκλίσεις. Στόχος είναι μια συζήτηση στα μέρη που υπάρχουν διαφωνίες. Ωστόσο, και στο παρελθόν όποιες συγκλίσεις έγιναν στην επόμενη συνάντηση η τουρκοκυπριακή πλευρά τις αθετούσε, πάντα με τις ευλογίες της Άγκυρας. Δυστυχώς, ΟΗΕ και Βρυξέλλες δεν έχουν αντιμετωπίσει ποιο ουσιαστικά τις τουρκικές μεθοδεύσεις. Εντυπωσιάζονται με τα «βήματα» που κάνει για το δήθεν εκδημοκρατισμό, όμως, δεν καταλαβαίνουν ότι αυτό είναι για το θεαθήναι, αφού η κυβέρνηση Ερντογάν δεν πρόκειται να περάσει τις κόκκινες γραμμές που έχει θέσει ο στρατός.
Οι κόκκινες γραμμές είναι η διατήρηση του κεμαλικού εθνικισμού με πιο έξυπνο τρόπο και η διαρκής πολιτική επέκτασης στα δυτικά και στα νότια. Δυστυχώς, η τουρκική κατοχή στην Κύπρο ήρθε για να μείνει. Όλοι ξέρουν, αλλά δεν ομολογούν ότι η Τουρκία δεν θα αποχωρήσει από την Κύπρο, αν δεν βεβαιωθεί ότι θα υπάρξουν δύο κράτη στο νησί. Η Άγκυρα πέτυχε στο να κάνει το Κυπριακό «τουρκικό θέμα» με τη βοήθεια των πιονιών που έχει στα Κατεχόμενα, αλλά και εξαιτίας της ασυμφωνίας θέσεων των κυπριακών κομμάτων. Γι’ αυτό και η έκθεση που ετοιμάζει ο βοηθός του γενικού γραμματέα, Αλεξάντερ Ντάουνερ, σχετικά με τις θέσεις των δύο κοινοτήτων, δεν αναμένεται να έχει κάποιο αντίκρισμα. Ταυτόχρονα, αν δεν υπάρξει συμπαγής στρατηγική όλων των πολιτικών φορέων στην Κύπρο, θα δημιουργηθεί η εντύπωση ότι η Λευκωσία δεν ξέρει τι θέλει.

ΡΩΣΙΑ-ΛΕΥΚΟΡΩΣΙΑ: Αποφάσισαν ενιαίο αμυντικό χώρο
Μετά από τη συνάντηση του Ρώσου ηγέτη, Βλαντιμίρ Πούτιν, και του Λευκορώσου ομολόγου του, Αλεξάντερ Λουκασένκο, αποφασίστηκε η σύσταση ενιαίου αμυντικού χώρου για τις δύο χώρες. Από το 1990 που η Λευκορωσία απέκτησε την ανεξαρτησία της, οι δυο χώρες διατηρούσαν τυπικές σχέσεις μέσα στο πλαίσιο της ρωσικής κοινοπολιτείας. Δύο δεκαετίες μετά, η Ρωσία θέτει σε εφαρμογή αμυντικά σχέδια της σοβιετικής εποχής και το πρώτο βήμα θα γίνει με την ανάπτυξη ρωσικών βομβαρδιστικών δυτικά της Λευκορωσίας.
Οι δυο χώρες μοιράζονται πολλά στον πολιτισμό και την εθνολογική σύσταση, αφού οι Λευκορώσοι είναι στην ουσία ρωσικής καταγωγής. Ταυτόχρονα, η Λευκορωσία αποτελεί κόκκινο πανί για τη Δύση, αφού είναι η μόνη ανατολικο-ευρωπαϊκή χώρα που αρνήθηκε ένταξη στους δυτικούς μηχανισμούς. Ωστόσο, η στρατηγική συνεργασία δεν αποφασίστηκε μόνο για πολιτισμικούς λόγους. Στην ανατολικ