Κακός μπελάς για Μέρκελ, ο νέος ξενοδόχος της Ελλάδας

Του Δ. Κέμπε

«Το βασικό πράγμα δεν είναι να εξετάζεις τον εχθρό μονολιθικά. Η μονολιθική σκέψη σε καταδικάζει σε έναν τρόπο δράσης που στο τέλος θα αποτύχει. Και τούτο γιατί υπάρχει μια τάση να θεωρούνται σαν πρωταρχικός εχθρός μια εκφυλισμένη μορφή αντίδρασης». Το απόσπασμα αυτό από τα εγχειρίδια στρατηγικής αποτέλεσε την αφετηρία και τη βάση για την επιτυχή έκβαση των πραγματικών πολέμων που διεξήχθησαν στο όνομα της ειρήνης και κατέληξαν άλλοτε στην καταδυνάστευση των επαναστατημένων και άλλοτε στην αποκατάσταση της Δημοκρατίας. Προφανώς μια Ανατολικογερμανίδα, όπως η Άνγκελα Μέρκελ

που προέρχεται από το γερμανικό έδαφος της πλέον μαύρης ιστορίας του σύγχρονου δυτικοευρωπαϊκού πολιτισμού, αγνοεί δύο βασικά πράγματα και φρόντισε ακόμη και την εβδομάδα που πέρασε να το αποδείξει περίτρανα. Α) ότι δεν υπάρχει εχθρός, αλλά ξενοδόχος και Β) ότι η διοίκηση του ξενοδοχείου έχει αλλάξει από τα μέσα Ιουνίου. Ως εκ τούτου, ενώ υπολόγιζε με τους ξενοδόχους του… χεριού της (Παπανδρέου, Παπαδήμο, Παπακωνσταντίνου, Βενιζέλο κτλ) έχει πλέον απέναντί της έναν Σαμαρά, με τον οποίο σύρεται σε συνάντηση μαζί του στις 24 του μήνα και μία μέρα νωρίτερα θα συναντηθεί με τον Γάλλο πρόεδρο Φρανσουά Ολάντ (επίσης νέο ξενοδόχο στη θέση του «τακουνοκρούστη» Σαρκοζί) όχι για να τον παρελκύσει στην πολιτική της, αλλά για να τον αντιμετωπίσει επί ίσοις όροις, ίσως και με «άνισους», αφού ο Ολάντ δεν είναι Σαρκοζί και ξέρει, αν μη τι άλλο, να διαπραγματεύεται για το έθνος του, ιδίως τώρα που η Γαλλία επέστρεψε σε ρυθμό ύφεσης και απειλείται άμεσα.

Αλλαγή στάσης
Λίγο πριν από τον Δεκαπενταύγουστο, λοιπόν, η καγκελαρία διέρρεε στους Financial Times το μη επισήμως υποβληθέν αίτημα Σαμαρά για παράταση στην εφαρμογή του Μνημονίου κατά δύο χρόνια, δεδομένης και της αλματώδους πορείας της ύφεσης της ελληνικής οικονομίας, που τείνει να υπερβεί το 7% έως το τέλος του έτους. Στα μέσα της εβδομάδας επισκέφτηκε τον Καναδό πρωθυπουργό κι από κει που δήλωνε αμετακίνητη στις θέσεις της όσον αφορά στο ελληνικό ζήτημα, άλλαξε ρότα λέγοντας ότι θα κάνει το παν για τη διατήρηση της ευρωπαϊκής συνοχής, ταυτιζόμενη πλήρως με τις θέσεις του προέδρου της ΕΚΤ, Μάριο Ντράγκι, για την αναγκαιότητα στήριξης του ενιαίου νομίσματος! «Αυτό που είπε είναι κάτι που επαναλαμβάνουμε ξανά και ξανά από το ξέσπασμα της ελληνικής κρίσης πριν από περισσότερο από δύο χρόνια, ότι αισθανόμαστε δεσμευμένοι να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να διατηρηθεί το ενιαίο νόμισμα», δήλωσε σε κοινή συνέντευξη Τύπου με τον πρωθυπουργό του Καναδά, Στέφεν Χάρπερ. Οι δηλώσεις του Ντράγκι είναι «σε απόλυτη συμφωνία με τις δικές μας δηλώσεις από την αρχή», πρόσθεσε η Γερμανίδα καγκελάριος. Και τούτο για δύο πολύ σοβαρούς λόγους, κατά την ερμηνεία των δηλώσεών της: Α) η κατάσταση της χρήζει και ψυχιατρικής αντιμετώπισης, αφού από τη μια μεριά βάζει τον αντικαγκελάριό της, Φ. Ρέσλερ, να δηλώνει ότι «η υπομονή μας εξαντλήθηκε και θα βγάλουμε εκτός ευρώ την Ελλάδα» και β) γιατί απέναντί της έχει πραγματικούς… ξενοδόχους κα