Τα «big boss» της παραλιακής και της Συγγρού

Γράφει ο Άρης Σπίνος

Μεσάνυχτα και κάτι και τα φώτα στις πινακίδες των νυχτερινών κέντρων έχουν ανάψει. Οι φωτογραφίες των καλλιτεχνών με τη σειρά της φίρμας από αριστερά προς τα δεξιά λαμπυρίζουν και υπόσχονται ξεφάντωμα μέχρι το πρωί. Η Αθήνα φορά τα ψηλά τακούνια της και ξεχύνεται στο ποτάμι του αλκοόλ. Η διασκέδαση ανεβαίνει κατακόρυφα με τη βοήθεια της μουσικής που φροντίζει πάντα να βρίσκεται στη διαπασών για να βοηθάει τη κατανάλωση του ποτού.
Χώροι

διακοσμημένοι σ’ ένα σκηνικό που δεν θυμίζει τίποτα όταν ξημερώνει. Σταθερός παρονομαστής σ’ όλα αυτά είναι τα καλλίγραμμα κορίτσια πίσω από τα μπαρ και τα άφθονα παγωμένα σφηνάκια. Αυτά φαίνονται στη βιτρίνα.
Στα πίσω καθίσματα σε κάθε στέκι το μεγάλο αφεντικό στέκεται με τα μάτια και τα αυτιά ορθάνοιχτα παρατηρώντας κάθε τι που συμβαίνει. Ελέγχει τα πάντα χωρίς κανείς να τον γνωρίζει, τουλάχιστον εάν ο ίδιος δεν έχει φροντίσει να έχει γίνει φίρμα, πολλές φορές και πιο γνωστός από τον καλλιτέχνη που τραγουδάει στο μαγαζί του. Κάθε χρόνο δεκάδες εκατομμύρια ευρώ επενδύονται στα νυχτερινά μαγαζιά και οι επιχειρηματίες περιμένουν να εισπράξουν από τις δύο σεζόν. Την καλοκαιρινή και τη χειμερινή.
Ξεκινήσαμε το οδοιπορικό από την αρχή της Λεωφόρου Συγγρού και σιγά-σιγά θα διασχίσουμε και τη Λεωφόρο Ποσειδώνος, για να σκιαγραφήσουμε τα αφεντικά – επιχειρηματίες που βρίσκονται πίσω από τις κλειστές πόρτες των γραφείων στα νυχτερινά κέντρα.

Στάση πρώτη στη λεωφόρο Συγγρού: «Ρόδον». Στο ισόγειο του διώροφου κτιρίου φιλοξενείται το μπουζουξίδικο που ανήκει στα αδέλφια Στέλιο και Χρήστο Παράσχο. Πρόκειται για «δυνατά» ονόματα της νύχτας, που πριν από αρκετά χρόνια μεσουρανούσαν στη διασκέδαση που πρόσφεραν οι γυναίκες που έκαναν στριπτίζ. Όσοι τους ξέρουν καλύτερα λένε: «Λίγες και καθαρές κουβέντες με τους Παράσχους. Μην παίζεις μαζί τους». Το μαγαζί που βρίσκεται δίπλα στο παλιό εργοστάσιο Φιξ λειτουργεί μέχρι το πρωί για τους αμετανόητους ξενύχτηδες. Λίγα μέτρα πιο κάτω, από την απέναντι πλευρά του δρόμου, το κέντρο «Φιξ» των αδελφών Παπαγεωργίου.

Στάση δεύτερη: «Lido». Το μαγαζί ανήκει στον Θεόδωρο Γιαννακόπουλο και στην Ειρήνη Σιαμαντά. Το θέαμα που προσφέρει για τους διψασμένους πελάτες των γυμνών χορών είναι ίδιο σαν το άλλο κατάστημα, που βρίσκεται λίγα μέτρα πιο κάτω, με την ονομασία «Baby Gold» και ανήκει στον Τσέρο Ευάγγελο. Στην ίδια περιοχή, σε κοντινή απόσταση, και το περιβόητο «Al Katraz» του ιδίου θεάματος και ποιότητος, που τη διαχείρισή του την έχει Σύριος επιχειρηματίας. Αυτά τα μαγαζιά αποτελούν την σταθερή αξία της αμαρτωλής λεωφόρου. Κατά καιρούς ανοίγουν και κλείνουν και άλλα μπαρ και νυχτερινά κέντρα, στη Λεωφόρου Συγγρού, που δεν μπορεί κανείς εύκολα να παρακολουθήσει το ανοιγοκλείσιμό τους.

Στάση τρίτη: Στο σβήσιμο της Λεωφόρου Συγγρού βρίσκεται το νυχτερινό κέντρο «Caramella», ιδιοκτησίας της οικογένειας Βουτυράκου, που συνεργάζεται με τον επιχειρηματία Μαρμαρά. Η απόπειρα δολοφονίας που Βουτυράκου πριν από δύο περίπου χρόνια έξω από το μαγ