Έγιναν τα αποκαλυπτήρια | Η πλατεία Ομονοίας παραδόθηκε στους Αθηναίους

Είναι επίσημο: Παραδόθηκε η πλατεία Ομονοίας στους Αθηναίους. Η πλατεία έλαμψε ξανά και ομορφαίνει το κέντρο της Αθήνας.

Τα αποκαλυπτήρια έγιναν το βράδυ της Πέμπτης, παρουσία του δημάρχου Κώστα Μπακογιάννη.

Τα νερά ξεκίνησαν τον χορό τους ενώ την ίδια στιγμή τα φώτα άνοιξαν, προσφέροντας ένα μοναδικό θέαμα στους παρευρισκόμενους.

Το γκρίζο σκηνικό μεταμορφώθηκε σ’ έναν όμορφο χώρο πρασίνου, ενώ ο κόσμος δεν σταμάτησε να τραβάει φωτογραφίες. Η Αστυνομία, πάντως,

καλούσε όσους βρίσκονταν εκεί να τηρούν τις απαραίτητες αποστάσεις.

Πλατεία Ομονοίας: Το συντριβάνι- ο πρωταγωνιστής

Σίγουρα το συντριβάνι είναι ο πρωταγωνιστής της πλατείας.

Είναι ένα από τα μεγαλύτερα σε όγκο νερού συντριβάνια σε ολόκληρη την Ευρώπη, με διάμετρο 30 μέτρων που ο κεντρικός του πίδακας τινάζει το νερό σε ύψος ως και 20 μέτρα. Διαθέτει 188 δέσμες νερού και 177 υποβρύχιους προβολείς που δημιουργούν μια πανδαισία φωτός και χρωμάτων.

Σημειώνεται πως ο πρωτοποριακός σχεδιασμός του έγινε με τρόπο ώστε να λειτουργεί με εξαιρετικά μικρότερη ποσότητα νερού σε σχέση με τις συμβατικές κατασκευές μειώνοντας ακόμα περισσότερο το περιβαλλοντικό του αποτύπωμα σε συνδυασμό και με την εξαιρετικά μικρή κατανάλωση ρεύματος με τη χρήση υψηλής τεχνολογίας.

Γύρω γύρω απ’ το συντριβάνι στην πλατεία Ομονοίας υπάρχει γκαζόν, ενώ ολόκληρη η υπόλοιπη πλατεία, συνολικού εμβαδού 4,5 στρεμμάτων, καλύφθηκε με φιλικά στο περιβάλλον υλικά που ιδιαίτερα στην διάρκεια των καλοκαιρινών μηνών χαμηλώνουν την θερμοκρασία.

Στο κέντρο της πλατείας Ομονοίας στέκει και το μεταλλικό γλυπτό με τους κύκλους του Γιώργου Ζογγολόπουλου το οποίο αποκαταστάθηκε με χορηγία του Ιδρύματος Ωνάση. Το έργο «Πεντάκυκλο» αποτελεί ένα υδροκίνητο γλυπτό του Γιώργου Ζογγολόπουλου το οποίο τοποθετήθηκε στην πλατεία Ομονοίας το 2001 και το ίδιο έτος είχε εκπροσωπήσει την Ελλάδα στην Biennale της Βενετίας.

Το ύψος του αγγίζει τα 15 μέτρα και είναι κατασκευασμένο από ανοξείδωτο ατσάλι και αποτελείται από σταυροειδή κατασκευή με πέντε κύκλους οι οποίοι κινούνται με τη βοήθεια του νερού.

Η ανάρτηση του Κώστα Μπακογιάννη

Ο Κώστας Μπακογιάννης, σε ανάρτησή του για την πλατεία Ομονοίας, έγραψε ένα νοσταλγικό κείμενο συνδέοντας το παρελθόν με το παρόν, μέσα από μια διήγηση του πατέρα του, Παύλου Μπακογιάννη.

««Τράβα στην Ομόνοια», του είχε πει ο θείος του «και όλο και κάποιον γνωστό θα βρεις». Τέλος της δεκαετίας του ‘50, ο πατέρας μου, για πρώτη φορά, παίρνει το ΚΤΕΛ για Αθήνα. Με μια καρό βαλίτσα στο χέρι, σήμα κατατεθέν ότι είναι από επαρχία, μετά από 7,5 ώρες, φτάνει στην Ομόνοια. Αντικρίζει ένα πολύβουο μελίσσι ανθρώπων. Ήμασταν παιδιά, αλλά θυμάμαι την περιγραφή: Πλανόδιοι πωλητές διαφήμιζαν την πραμάτεια τους, από τσατσάρες και τρανζίστορ μέχρι κουλούρια και σάμαλι. Τα περίπτερα ήταν τόσο γεμάτα από πράγματα που φοβόσουν ότι θα καταρρεύσουν. Άνθρωποι πήγαιναν στις δουλειές τους και πολλοί νέοι με την ίδια καρό βαλίτσα έψαχναν τον δρόμο τους. Στη μέση της πλατείας, ένα μεγάλο σιντριβάνι δρόσιζε την ατμόσφαιρα και ενίοτε και το πρόσωπό σου. Γύρισε την πλατεία τουλάχιστον 30 φορές. Εκεί που στάθηκε όμως και πέρασε δυο ώρες ήταν στις ηλεκτρικές σκάλες. Τις ανέβαινε και τις κατέβαινε, προσπαθώντας να σκεφτεί τι θα έγραφε στον πατέρα του, τον παπά, για να τις περιγράψει. Αισθανόταν, μας έλεγε, δεκαετίες μετά, πως αφού έφτασε εδώ, όλα είναι δυνατά. Στο σήμερα, που όλα τριγύρω αλλάζουν και που η κεντρική πλατεία της πόλης έχει πολλές σημειολογίες, ένα μένει ίδιο: Η αισιοδοξία της Ομόνοιας. Και η συμβολική της διάσταση ως απάντηση στην ανισότητα. Αυτή η πλατεία συνδέει το χθες με το σήμερα και το αύριο, την κάτω Αθήνα με την πάνω. Τη μνήμη και το όνειρο. Κι ως τέτοια μας ξανασυστήνεται, παντοτινό σύμβολο ελπίδας».

Η ανάρτηση για την πλατεία Ομονοίας και το timelapse video:

View this post on Instagram

θα βρεις». Τέλος της δεκαετίας του ‘50, ο πατέρας μου, για πρώτη φορά, παίρνει το ΚΤΕΛ για Αθήνα. Με μια καρό βαλίτσα στο χέρι, σήμα κατατεθέν ότι είναι από επαρχία, μετά από 7,5 ώρες, φτάνει στην Ομόνοια. Αντικρίζει ένα πολύβουο μελίσσι ανθρώπων. Ήμασταν παιδιά, αλλά θυμάμαι την περιγραφή: Πλανόδιοι πωλητές διαφήμιζαν την πραμάτεια τους, από τσατσάρες και τρανζίστορ μέχρι κουλούρια και σάμαλι. Τα περίπτερα ήταν τόσο γεμάτα από πράγματα που φοβόσουν ότι θα καταρρεύσουν. Άνθρωποι πήγαιναν στις δουλειές τους και πολλοί νέοι με την ίδια καρό βαλίτσα έψαχναν τον δρόμο τους. Στη μέση της πλατείας, ένα μεγάλο σιντριβάνι δρόσιζε την ατμόσφαιρα και ενίοτε και το πρόσωπό σου. Γύρισε την πλατεία τουλάχιστον 30 φορές. Εκεί που στάθηκε όμως και πέρασε δυο ώρες ήταν στις ηλεκτρικές σκάλες. Τις ανέβαινε και τις κατέβαινε, προσπαθώντας να σκεφτεί τι θα έγραφε στον πατέρα του, τον παπά, για να τις περιγράψει. Αισθανόταν, μας έλεγε, δεκαετίες μετά, πως αφού έφτασε εδώ, όλα είναι δυνατά. Στο σήμερα, που όλα τριγύρω αλλάζουν και που η κεντρική πλατεία της πόλης έχει πολλές σημειολογίες, ένα μένει ίδιο: Η αισιοδοξία της Ομόνοιας. Και η συμβολική της διάσταση ως απάντηση στην ανισότητα. Αυτή η πλατεία συνδέει το χθες με το σήμερα και το αύριο, την κάτω Αθήνα με την πάνω. Τη μνήμη και το όνειρο. Κι ως τέτοια μας ξανασυστήνεται, παντοτινό σύμβολο ελπίδας. #timelapse @alexmaragos https://youtu.be/sHJY4EoUUzg

A post shared by • Kostas Bakoyannis • (@kostasbakoyannis) on May 14, 2020 at 6:44am PDT

Διάβασε πρώτος όλα τα θέματα του iPop.gr στο Google News

Δες ακόμα:

Η πλατεία Ομονοίας από ψηλά σ’ ένα εκπληκτικό video

Cover photo: EUROKINISSI

Το άρθρο Έγιναν τα αποκαλυπτήρια | Η πλατεία Ομονοίας παραδόθηκε στους Αθηναίους εμφανίζεται στο iPop.