Tο καφεθέατρο στην Καβάλα δεν έχει να ζηλέψει από του Παρισιού

Χριστούγεννα, οικογενειακή γιορτή ακόμα και για όσους από μας αγαπάμε τους φίλους μας, τουλάχιστον όσο και τους συγγενείς μας. Τα τελευταία 10 χρόνια πηγαίνω συστηματικά στην Καβάλα όπου ζει η μεγαλύτερη αδερφή μου με την οικογένειά της. Το ίδιο έκανα και φέτος. Πέρασα, βεβαίως, πρώτα από τη Λάρισα να δω τον αδερφό μου με τις ανηψούλες μου και μερικούς φίλους και μετά ανηφόρισα.

Στην Καβάλα

φέτος θα μείνω σχεδόν 15 μέρες, δηλαδή όλες τις ακαδημαϊκές διακοπές: θα γλυτώσω τη θέρμανση στην Αθήνα αλλά και διάφορα άλλα έξοδα. Επιπλέον θα φάω και θα πιω πολύ καλύτερα και φθηνότερα. Κυρίως, όμως, θα χαλαρώσω και θα δουλέψω με τον υπολογιστή μου στην ηρεμία που δίνει η επαρχία, ιδίως οι όμορφες πόλεις – λιμάνια σαν την Καβάλα!

Ένας φίλος μου πολεοδόμος μου εξήγησε πως οι φυσικά όμορφες πόλεις είναι τεμπέλικες γιατί δεν χρειάζεται να καταβάλουν καμία προσπάθεια βελτίωσης του χώρου. Ενώ πόλεις σαν τη Λάρισα έκαναν απίστευτες προσπάθειες τις τελευταίες δεκαετίες για να αναστρέψουν την άσχημη εικόνα και να ικανοποιούν βασικές αισθητικές απαιτήσεις: είδατε το θέατρο της Λάρισας στο κέντρο της πόλης και τον περιβάλλοντα χώρο πώς έχει διαμορφωθεί; Είναι απλά εξαιρετικό! Ξέρετε πόσες θεατρικές παραστάσεις ανεβαίνουν από το Θεσσαλικό θέατρο κάθε χρόνο; Ή πόσες προσπάθειες γίνονται από νέους ερασιτέχνες στον θεατρικό ή εικαστικό χώρο; Μήπως είναι καιρός να δούμε την τοπική ανάπτυξη και μέσα από τον Πολιτισμό, ιδίως τώρα που όλα αυτά προβάλλονται ως πολυτέλεια – άρα όχι χρήσιμα;

Στην Καβάλα βγήκα για ποτό σε ένα καπνομάγαζο που διαμορφώθηκε σε καφεθέατρο! Βρέθηκα χωρίς να το ξέρω να παρακολουθώ μια εξαιρετική παράσταση με χιούμορ, πολύ καλές ερμηνείες, πολύ ωραία μουσική επένδυση και με απόλυτη αναφορά στο σήμερα όλα από επαγγελματίες αλλά και ερασιτέχνες ντόπιους!

Δεν υπήρχε τίποτα να ζηλέψω από τις παραστάσεις του καφεθεάτρου που έβλεπα συχνά στο Παρίσι τα χρόνια που έμενα εκεί! Και, βεβαίως, δεν έχω λόγια να περιγράψω την αίσθηση που αφήνουν οι καλοκαιρινές θεατρικές παραστάσεις στο θέατρο των Φιλίππων…

Επισκέφθηκα και πάλι το Μουσείο Καπνού που απ’ ό,τι ξέρω είναι μοναδικό στην Ελλάδα: εκτός από τα μοναδικής αξίας αμέτρητα εκθέματα διαθέτει και ένα σημαντικό αρχειακό υλικό που περιμένει να ταξινομηθεί για να μπορέσουν στη συνέχεια οι ιστορικοί να το αξιοποιήσουν, δημοσιεύοντας διεθνώς εργασίες σχετικές με την καλλιέργεια και την εμπορία καπνού, τους καπνεργάτες και το ιστορικό τους κίνημα αλλά και για την ίδια την πόλη…

Μήπως οι Δήμοι και οι περιφέρειες πρέπει να στηρίξουν το πολιτιστικό έργο ως ένα βασικό τομέα παραγωγής και ως βασικό πυλώνα για την τοπική ανάπτυξη;

*Η Ευγενία Μπουρνόβα είναι καθηγήτρια Οικονομικής – Κοινωνικής Ιστορίας και Ιστορίας Πόλεων στο Τμήμα Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Αθηνών.