Κάντε τη Βουλή tv, μπας και δούμε αλλαγή…

Στην εβδομαδιαία τηλεοπτική ενημερωτική ζώνη των καναλιών υπάρχουν δέκα ενημερωτικές-πολιτικές εκπομπές που μας δίνουν τον παλμό της ενημέρωσης (Mega Channel: «Κοινωνία Mega», «Μega Σαββατοκύριακο», Αnt1: «Πρωινό Αντ1», Σκάι: «Πρώτη Γραμμή», «Τώρα», «Καλημέρα με το Γιώργο Αυτιά», «Σκάι με το Νίκο Ευαγγελάτο», ΝΕΤ: «Πρωινή Ενημέρωση», «Συμβαίνει Τώρα», «ΝΕΤ στα Γεγονότα»).* Παρακολουθώντας τες πολύ… στενά για συνεχόμενες μέρες, έβαλα κάτω τους πολιτικούς που «παρελαύνουν» από

τα πάνελ, και με ένα πρόχειρο υπολογισμό, κατέληξα στο ότι βλέπουμε πάνω – κάτω 130 βουλευτές την εβδομάδα να μας «σώζουν» μέσα από το γυαλί (περισσότερο από το 1/3 της Βουλής δηλαδή).

Κάποιος μπορεί να πει, «μα είναι οι ίδιοι και οι ίδιοι που βλέπουμε στα κανάλια». Ισχύει. Και μάλιστα, μερικοί είναι πραγματικοί πρωταγωνιστές σε σχέση με συναδέλφους της επαρχίας ή μικρότερων κομμάτων. Το θέμα, όμως, είναι ότι ενώ η βουλευτική παρουσία «on air» -έστω και για μερικούς- είναι εξασφαλισμένη και δεδομένη, αντίθετα, δεν είναι έτσι τα πράγματα στα μοναχικά έδρανα του Κοινοβουλίου, στο φυσικό χώρο δηλαδή των βουλευτών.

Πόσες είναι οι φορές που παρατηρήσαμε σε πλάνα κοινοβουλευτικού ρεπορτάζ ερημιά και ξεραΐλα; Πόσες φορές είδαμε, μάλιστα ,«ύποπτη» και ιδιοτελή απουσία βουλευτών σε κρίσιμες ψηφοφορίες; Θυμηθείτε τα «παρών» και τα «απών», και τα «περιμένω να δω τι θα ψηφίσουν οι άλλοι» για να ψηφίσω στη 2η γύρα, στις κρίσιμες για τη χώρα ψηφοφορίες.

Κι ένα βήμα πιο πέρα να το πάμε, όλοι μείναμε άφωνοι –την πρώτη φορά- όταν βουλευτής της ΝΔ, ούτε λίγο ούτε πολύ, αναρωτήθηκε γιατί να έρχονται κάθε εβδομάδα οι βουλευτές σε υποεπιτροπές που δεν είναι τόσο αδρά αμειβόμενες. Το δις εξαμαρτείν όμως –πρόσφατα μίλησε για ημερήσια αποζημίωση των βουλευτών αντί μηνιαίας, στα πρότυπα του Συμβουλίου της Ευρώπης- όλοι ξέρουμε ποιανού ανδρός γνώρισμα δεν είναι.

Συμπέρασμα; Οι πολιτικοί μας «ξεκουνιούνται» με μεγαλύτερη ευκολία όταν υπάρχει το κατάλληλο κίνητρο. Είτε δηλαδή όταν αμείβονται, είτε όταν το όφελος που έχουν είναι να τους δουν 5-10 νοματαίοι παραπάνω και να αυξήσουν την αναγνωρισιμότητά τους. Δεν είπε κανείς να μη μιλούν δημοσίως όταν υπάρχει κάποιο θέμα που τους αφορά. Αλλά, πρώτον, δε μπορούν οι ίδιοι-όλοι να μιλούν επί παντός επιστητού, και δεύτερον, αν έχουν να πουν κάτι τόσο ουσιαστικό, είναι καλύτερο να το μοιραστούν με τους υπόλοιπους εντός του Κοινοβουλίου.

Άλλωστε, από τη μέχρι τώρα παρουσία τους στα τηλεοπτικά δρώμενα, το μόνο που είδαμε ήταν ξύλινη γλώσσα, άγονοι διάλογοι, και κάποιες φορές χαστούκια, προσβολές και… ιπτάμενα νερά. Μήπως, τελικά, ο δρόμος προς τη Βουλή, θα πρεπε να γίνει πιο συχνοδιάβαστος από τον εύκολο δρόμο των τηλεοπτικών παραθύρων; Ή έστω, ας επιλέγεται ο δεύτερος με πιο «βαριά τη καρδία»…

[*στους αριθμούς εμφανίσεων των βουλευτών, δε συμπεριέλαβα τα βραδινά δελτία ειδήσεων, και τις μεταμεσονύκτιες ενημερωτικές εκπομπές («Ανατροπή», «Φάκελοι», «Netweek»]