Έμπλεξε, γιατί είναι προβλέψιμος…

Ο Μάκης Δρόσος γράφει για τον Παναθηναϊκό, που έχασε από την χειρότερη Μπάρτσα της φάσης των 16, με τους πράσινους να είναι προβλέψιμοι, χωρίς εμπνεύσεις και να αποδεικνύεται για μία ακόμα φορά, ότι αν δεν σκοράρεις δεν κερδίζεις…

Είχαμε επισημάνει από την αρχή ότι ο όμιλος του Παναθηναϊκού είναι φωτιά και δεν είναι ούτε για να ενθουσιάζεται, αλλά ούτε για να απογοητεύεται, καμία ομάδα. Μετά και από το σημερινό παιχνίδι στο ΟΑΚΑ,

είναι πλέον φανερό ότι μέσα σε δύο εβδομάδες, από εκεί που είσαι το αφεντικό, μπορεί να βρεθείς με την πλάτη στον τοίχο και για τους πράσινους οι κολλητές ήττες από Φενέρ και από Μπαρτσελόνα, τους έχουν φέρει σε δύσκολη θέση.

Από την μία μπορεί να πει κανείς, ότι πλέον η Μπαρτσελόνα είναι το απόλυτο αφεντικό και το μεγάλο φαβορί για την πρώτη θέση και έχει ξεφύγει και οι υπόλοιποι πρέπει να παλέψουν για την 2η θέση και λέγοντας υπόλοιποι, μιλάμε για Παναθηναϊκό, Ολυμπιακό και Μιλάνο, αλλά ίσως να μην είναι έτσι τα πράγματα, αφού μπορεί να έχουμε εκπλήξεις ακόμα και για την τετράδα. Για παράδειγμα λίγοι είναι εκείνοι που περίμεναν ότι η Φενέρ θα έχει μετά από 5 παιχνίδια μόλις 1 νίκη.

Για να μην γελιόμαστε ο Παναθηναϊκός το παιχνίδι το σημερινό έπρεπε να το πάρει, το είχε ανάγκη και με νίκη θα ήταν καβάλα στο άλογο. Ήξερε πολύ καλά επίσης ότι με ήττα θα είχε πρόβλημα για την συνέχεια…Είναι τυχερός και αυτός και ο Ολυμπιακός που είναι προς το παρόν τόσο πίσω η Φενέρ, αλλιώς θα μιλούσαμε για μεγάλο πρόβλημα ακόμα και για την πρόκριση.

Ο Παναθηναϊκός σήμερα έχασε δίκαια, ας ξεκινήσουμε από εκεί. Δεν έχει να παραπονιέται ούτε για την διαιτησία, ούτε για μαγικά πράγματα που έκανε η Μπαρτσελόνα, ούτε για σούπερ βράδυ του Ναβάρο ή κάποιου άλλου. Για να είμαστε ειλικρινείς επίσης, ο Παναθηναϊκός έχασε ίσως από την χειρότερη Μπάρτσα της συγκεκριμένης φάσης. Τι έκανε καλά η ομάδα της Ισπανίας, πολλά ίσως, αλλά όχι κάτι το τρομερό.

Ο Ολυμπιακός έχασε και αυτός στο ΣΕΦ, έχει να λέει για το ότι τον σκότωσε ο Ναβάρο. Ο Παναθηναϊκός, ακόμα και στο πρώτο ημίχρονο που είχε δεχθεί 44 πόντους, δεν είδε μία Μπαρτσελόνα να κάνει παπάδες μέσα στο παρκέ. Και συν της άλλης είδε τον Ναβάρο να είναι σε τραγικό βράδυ.

Στο δεύτερο ημίχρονο αυτό που μπορούμε να κρατήσουμε είναι ότι έβγαλε πάθος στην άμυνα και σκλήρυνε το παιχνίδι του αλλά και πάλι στο μπάσκετ, δυστυχώς το έχουμε πει πολλάκις, για να κερδίσεις πρέπει να βάλεις την μπάλα την ριμάδα μέσα στο καλάθι. Αν δεν σκοράρεις, όπως συμβαίνει και στα περισσότερα ομαδικά σπορ άλλωστε, δεν μπορεί να κερδίσεις.

Δεν ξέρω τι πρέπει να προβληματίσει περισσότερο το Παναθηναϊκό, ότι δέχθηκε 44 πόντους στο πρώτο ημίχρονο, ή ότι δέχθηκε μόλις 19 πόντους στο δεύτερο και ουσιαστικά δεν απείλησε ποτέ. Το να περιμένεις ότι όσο πλησιάζει το τέλος, θα έρθουν τα μεγάλα σουτ και οι φάσεις που δεν έχεις βγάλει στο υπόλοιπο παιχνίδι, είναι τουλάχιστον ρομαντικό και ουτοπικό..

Είδαμε τον Παναθηναϊκό να μην έχει κάτι το νέο στο παιχνίδι του κόντρα στην Μπαρτσελόνα. Το να έχει σαν τακτική να παίξεις 1 με 4 πάνω στον Ναβάρο, δεν είναι κάτι καινούργιο, το έκανε ο Ομπράντοβιτς πριν από δύο χρόνια, το έκανε πέρσι και στην φάση των 8 με αντίπαλο τους Καταλανούς ο Παναθηναϊκός, δεν θα μπορούσε να πιάσει εξ απήνης για 3η συνεχόμενη σεζόν τους Ισπανούς, αν και σήμερα δεν υπήρξε η ανάγκη για να το παίξει. Το να αφήσει επίσης να σουτάρουν ο Σάντα, όταν ήταν μέσα στο παρκέ, ή ο Χουέρτας, με τον Διαμαντίδη ή όποιον άλλον να παίζει σαν λίμπερο, το είδαμε και πέρσι, είναι λογικό ακόμα και ο Πασκουάλ να είχε δασκαλέψει την ομάδα του για το πώς θα το αντιμετωπίσει και το είδαμε αυτό ειδικά στο πρώτο μέρος.

Επίσης ο Παναθηναϊκός πρέπει να ήξερε καλά πριν από το παιχνίδι, ότι η Μπαρτσελόνα, μπορεί να τον κερδίσει στο δικό του ματς, γιατί πάνω κάτω το ίδιο παίζει και η ίδια. Δυνατή άμυνα και θέλει παιχνίδια που να ρίχνει το σκορ. Η διαφορά είναι ότι μπορεί να σκοράρει περισσότερο και ότι σήμερα έπαιξε πιο έξυπνα και χτύπησε στις αδυναμίες του Παναθηναϊκού που είχε εντοπίσει.

Το θέμα είναι ότι ο Παναθηναϊκός δεν φρόντισε να δημιουργήσει συνθήκες υπέρ του και να αιφνιδιάσει. Κάτι πήγε να γίνει με το Ματσιούλις στο 4, αλλά το έργο το έχουμε δει και πάλι, μπορεί να πιάσει για ένα 4-5λεπτο, αλλά μετά θέλεις κάτι άλλο. Δεν τον είδαμε να χτυπάει στο 4, που είναι πιο γρήγορος, πήγε να το κάνει με τον Φώτση και με το μακρινό του σουτ, αλλά τους διαδρόμους που ανοίχτηκαν δεν τους εκμεταλλεύτηκε. Στην άμυνα έπαιξε με τις αλλαγές, αλλά η Μπάρτσα τον χτύπησε πολύ στα μις ματς που δημιουργήθηκαν και η αλήθεια είναι ότι αν οι Καταλανοί ήταν σε καλύτερο βράδυ, θα μπορούσαν έχουν κερδίσει με μεγαλύτερη διαφορά.

Και για ένα ακόμα ματς έλειψαν τα μεγάλα σουτ από τον Παναθηναϊκό και είδαμε ένα πλάνο, που δεν είχε εμπνεύσεις και δεν είχε και ρίσκο. Όποιος δεν ρισκάρει όμως όταν δεν του πάει τίποτα, η αλήθεια είναι ότι χάνει. Ο Παναθηναϊκός έχει την διακοπή μπροστά του και την ευκαιρία να ηρεμήσει και να δουλέψει σε αρκετές αδυναμίες που έχει και που είχε κρύψει λόγω των θετικών αποτελεσμάτων του, από τις 23 Δεκεμβρίου και μετά.

Δεν έχει αλλάξει κάτι για αυτό που πιστεύουμε από την αρχή, ότι είναι μία ομάδα με δυνατότητες, με λύσεις και αρκετά πιο ποιοτική από πέρσι, αλλά δεν έχει καταφέρει να πάει το μπάσκετ του στο επόμενο επίπεδο. Με τον προβλέψιμο τρόπο που παίζει και περιμένοντας μόνο από τον Διαμαντίδη να δώσει το κάτι παραπάνω, θα έχει πρόβλημα στην συνέχεια, ο Παναθηναϊκός, αφού ούτε το ματς με την Μάλαγα στην Ισπανία θα είναι εύκολο και φυσικά ούτε και το ματς στο ΟΑΚΑ με τον Ολυμπιακό.

Προς το παρόν θέλει ηρεμία και όχι πανικό και το να δούμε το κάτι καινούργιο στο παιχνίδι των πρασίνων, που να μην είναι τόσο προβλέψιμο…