Yakuza: Like a Dragon – Review

Ένα αναπάντεχα καλό reboot!

Την αγάπη μας για τη σειρά Yakuza την έχουμε εκφράσει πολλάκις στο GameΟver, έχοντας καλύψει όλα τα παιχνίδια της σειράς που τίμησαν τα ευρωπαϊκά εδάφη. Οι περιπέτειες του Kiryu και της παρέας του, μας κράτησαν συντροφιά κοντά 12 χρόνια και μας ταξίδεψαν μέσα από έναν σκληρό κόσμο, γεμάτο ίντριγκα και ιαπωνική κινηματογράφηση. Πρόκειται για μία σειρά που αν και ποτέ δεν ήταν το mainstream hit στη Δύση, όπως ήταν στην Ανατολή, είχε πάντα

ένα σημαντικό και φανατικό κοινό, που την αγκάλιαζε και περίμενε καρτερικά την σχεδόν ετήσια νέα κυκλοφορία της σειράς.

Όταν λοιπόν το 2016 η κεντρική ιστορία του Kiryu έφτασε επιτέλους στο τέλος της με το δυνατό Yakuza 6, όλοι άρχισαν να αναρωτιούνται ποιο θα ήταν το επόμενο βήμα για τη σειρά. Η Sega, άλλωστε, είχε στο παρελθόν κάνει διάφορους πειραματισμούς με το franchise, με αποκορύφωμα τα εκπληκτικά Ryū ga Gotoku Kenzan! και Ryū ga Gotoku Ishin! (που δυστυχώς ποτέ δεν ήρθαν επίσημα στη Δύση). Έτσι, όλοι περίμεναν τι θα σκαρφιστούν οι δημιουργοί ώστε να συνεχίσουν τις περιπέτειες στον πλούσιο αυτόν κόσμο. Το πρώτο τους πείραμα με το Judgment είχε αρκετό ενδιαφέρον, αλλά ήταν φανερό ότι επρόκειτο για μία μεταβατική budget κυκλοφορία μέχρι το επόμενο μεγάλο παιχνίδι.

Το Yakuza: Like a Dragon λοιπόν, θα μπορούσε να το πει κανείς και “Yakuza 7”, αλλά ορθώς η Sega αποφάσισε να ξεκινήσει νέα ονοματολογία -και για να αφήσει τους νέους της χαρακτήρες να αναπτυχθούν, αλλά και για να μπορέσει ένας νέος παίκτης να μπει επιτέλους στη σειρά δίχως να χρειάζεται να δει πρώτα άλλα επτά παλαιότερα παιχνίδια. Βλέπετε, αν και η ιστορία διεξάγεται μετά τα γεγονότα του Yakuza 6, μπορεί κάποιος να ασχοληθεί δίχως την παραμικρή γνώση για τον κόσμο του παιχνιδιού μιας και μιλάμε κυρίως για νέους χαρακτήρες και περιοχές. Υπάρχουν easter eggs, kameos και αναφορές σε παλαιότερες στιγμές, αλλά ως εκεί.

Ο νέος μας χαρακτήρας, λοιπόν, ονομάζεται Ichiban Kasuga, o οποίος μετά από πολυετή φυλάκιση για ένα έγκλημα που δεν είχε κάνει, προδίδεται από την φαμίλια του και εγκαταλείπεται σχεδόν νεκρός στους δρόμους του Isezakicho στην Υοκοhama (ναι, επιτέλους, μια νέα και τεράστια πόλη!). Αν και ο απώτερος στόχος σας είναι να καταλάβετε το τι σας συνέβη και γιατί, ο δρόμος προς την επιβίωση είναι αργός, καθώς θα ξεκινήσετε κυριολεκτικά από το μηδέν, ζώντας ως άστεγος και σιγά-σιγά θα βρίσκετε το πάτημά σας στη νέα αυτή πόλη. Πρόκειται για μια ευχάριστη αλλαγή στο σύμπαν του Yakuza, όπου από έναν σούπερ σκληροτράχηλο τύπο, με διάφορες γνωριμίες και βαθύ ιστορικό, ξαφνικά ελέγχετε έναν “σαραντάρη έφηβο”, ο οποίος αντιμετωπίζει και αντιμετωπίζεται από τον κόσμο εντελώς διαφορετικά.

Η γενικότερη γραφή της ιστορίας είναι για άλλη μια φορά υψηλότατων προδιαγραφών, με τους νέους χαρακτήρες να διατηρούν αμείωτο το ενδιαφέρον μας καθ’ όλη την πορεία της περιπέτειας και τον Ichiban να φέρνει μια νότα δροσιάς στη σειρά. Η μεγαλύτερη αλλαγή, βέβαια, δεν είναι άλλη από αυτήν του gameplay και είναι σίγουρα μία που θα διχάσει πολύ τους φανατικούς της σειράς. Τα Yakuza, βλέπετε, ήταν οι ανεπίσημοι συνεχιστές των brawlers που θέσπισαν τα Shenmue, και η σειρά ήταν θρυλική για τα ζογκλερικά animation μάχης, τα εξωφρενικά combos και, γενικά το αγνό, πατροπαράδοτο βρομόξυλο που έριχνες απλόχερα δεξιά-αριστερά.

Έτσι, η απόφαση της Sega να στρέψει τη σειρά σε ένα παραδοσιακό turn-based JRPG, πρέπει να ομολογήσουμε πως δεν ειχε και τις θετικότερες αντιδράσεις στην αρχή. Με το χέρι στην καρδιά όμως, μπορούμε να σας πούμε πια ότι η αλλαγή αυτή τελικά δένει άψογα με τον κόσμο του Yakuza και δημιουργεί ένα μοναδικό κράμα JRPG στην σύγχρονη Ιαπωνία, που απλά δεν βλέπουμε σήμερα (χωρίς να συνοδεύεται από πολύ έντονα fantasy ή sci-fi στοιχεία). Θα λέγαμε σχεδόν πως αντλεί μέχρι και έμπνευση από τα South Park RPGs και τον τρόπο που κάνουν στοιχεία της καθημερινότητας να φαντάζουν μαγικά μέσα από ένα turn-based system. To παιχνίδι μάλιστα καταλαβαίνει το περίεργο της υπόθεσης και δικαιολογεί αυτή την αλλαγή στο gameplay, ξεκαθαρίζοντας ότι ο Ichiban είναι φανατικός παίκτης των Dragon Quest, και συχνά μπερδεύει την πραγματικότητα με τα παιχνίδια, δημιουργώντας ένα δικό του κράμα στο πως βλέπει τις μάχες!

Turn-based party system λοιπόν, με τον κάθε χαρακτήρα της ομάδας σας να μπορεί να κινηθεί όταν έρθει η σειρά του και να κάνει επιθέσεις, άμυνα, support, buff, tanking και όλα τα αναμενόμενα καλούδια ενός JRPG, απλά με μοντέρνο skin. Μάλιστα, αντλεί στοιχεία από πολλά παραδοσιακά παιχνίδια του χώρου και θα μπορούσαμε να πούμε πως είναι αναπάντεχα πλούσιο. Με το party σας να μπορεί να διαθέτει μέχρι τέσερα άτομα, μπορείτε να χτίσετε τον καθέναν από αυτούς με τον δικό σας ιδιαίτερο τρόπο χάρη στην ύπαρξη ενός πλουσιότατου Job/ class συστήματος όπως στα παλιά Dragon Quest, Final Fantasy κ.λπ.

Όσο κερδίζετε δυνάμεις και εμπειρία, μπορείτε να ξεκλειδώνετε νέα jobs, τα οποία μετά μπορείτε να τοποθετείτε στον χαρακτήρα σας και να αναβαθμίζετε, έτσι ώστε να μαθαίνετε πολλές διαφορετικές δυνάμεις, κάνοντας έτσι τους συνδυασμούς που βολεύουν καλύτερα στο δικό σας gameplay. Και τα κλασικά jobs υπάρχουν και εδώ -αντί για white wizard θα έχετε j-pop idol και αντί για tank θα έχετε έναν Ματ-ατζή με riot gear. Τo ωραίο της υπόθεσης είναι ότι η επιμονή στη λεπτομέρεια συνεχίζεται σε πάρα πολλά επίπεδα. Και guard έξτρα θα έχετε αν πατήσετε άμυνα την κατάλληλη στιγμή, και εξοπλισμό φουλ για τον κάθε χαρακτήρα θα μπορείτε να βρείτε (το να ρίχνει ξύλο η barmaid με την Guzzi τσάντα έχει ένα ιδιαίτερο σεξαπίλ!), και να κάνετε craft μπορείτε, και να αναπτύξετέ τα διαπροσωπικά σας stats αλλά και τις σχέσεις σας με το party για να ξεκλειδώσετε νέες δυνάμεις.

Γενικά, όσο προχωράνε τα κεφάλαια, τόσο θα βρίσκετε και άλλες λεπτομέρειες να ανοίγονται μπροστά σας για το πώς μπορείτε να παραμετροποιήσετε και άλλο το παιχνίδι στα μέτρα σας, κάτι που δείχνει ότι η αλλαγή σε σύστημα JRPG δεν ήταν καθόλου βιαστική. Από την άλλη, όμως, αυτή η μεταφορά δυστυχώς είναι έρμαιο ορισμένων εκ των κλασικότερων και σπαστικότερων προβλημάτων ενός JRPG turn-based τίτλου. Κάποιο μικρό glitch στις μάχες και ορισμένα κολλήματα είναι δεδομένα για μια σειρά που τα παιχνίδια της ήταν πάντα πολλών δεκάδων ωρών. Αλλά η είσοδος σε ένα turn-based σύστημα απλά πρόσθεσε τουλάχιστον άλλες δέκα ώρες διάρκεια στον τίτλο, μιας και μάχες που πριν θα κρατούσαν 1 λεπτό, τώρα κρατάνε 5.

Ακόμα, τα mobs είναι αρκετά πιο συχνά στο παιχνίδι απ’ ό,τι στους προηγούμενους τίτλους, και λόγω της φύσης των μηχανισμών, δεν μπορούμε να τα αποφύγουμε και αναγκαζόμαστε να κάνουμε πολλές ανούσιες μάχες σε κάθε διαδρομή από quest σε quest. Και πέραν αυτού, το respawn rate είναι, απλά, κακοφτιαγμένο στο έπακρο, καθώς το παιχνίδι κάνει respawn στα ίδια σημεία, σχεδόν τον ίδιο τύπο εχθρού, μόλις προχωρήσετε λίγα μέτρα. Αν κάνατε ένα λαθάκι σε μία στροφή και γυρίσετε προς τα πίσω, μπαμ, ξανά μάχη.

Κάνατε μάχη με έναν εχθρό στο χείλος του respawn zone του; Πολύ πιθανό να τον αντιμετωπίσετε ξανά μέχρι να βγείτε από την άλλη άκρη της ζώνης. Είναι μια ενόχληση που θα σας συνοδεύει καθ’ όλη τη διάρκεια του τίτλου, και επειδή δεν έχουμε πλέον 1990, δεν μπορούμε να πούμε ότι μας ευχαριστεί. Και μιας και το παιχνίδι κυκλοφορεί εδώ και πολύ καιρό στην Ιαπωνία, ελπίδες για βελτίωση αυτού του τομέα μάλλον δεν υπάρχουν. Αφήνοντας αυτή την ενοχλητική παρένθεση στην άκρη, δεν πρέπει να ξεχάσουμε να αναφέρουμε ένα από τα πιο αγαπητά τμήματα της σειράς, αυτό του side questing αλλά και των mini-games. To side questing, λοιπόν, είναι για άλλη μια φορά πάρα πολύ καλογραμμένο, γεμάτο χιούμορ και παλαβές ιδέες -πάρα την απλότητα του τι πρέπει να κάνεις κάθε φορά.

Τα mini-games, όμως, έχουν βελτιωθεί αρκετά, καθώς μεγάλη μερίδα της «σαβούρας» της σειράς μάς έχει πλέον αποχαιρετίσει. Υπάρχουν ορισμένα κλασικά arcades, mahjong, karaoke κ.λπ. που δε θα μπορούσαν άλλωστε να λείπουν από τη σειρά, αλλά στο νέο αυτό παιχνίδι το πακέτο των έξτρα ασχολιών έχει βελτιωθεί αρκετά και δίνει έμφαση στην ουσία αντί στην ποσότητα. Ιδιαίτερη σημασία μπορεί να δοθεί στο νέο σύστημα management μιας επιχείρησης, που σαν ένα απλό company sim δένει όμορφα με το παιχνίδι χωρίς όμως αυτή την φορά να απαιτεί δεκάδες ώρες ενασχόλησης για πενιχρά οφέλη.

Όσoν αφορά τώρα τα του τεχνικού τομέα, όσοι είχατε επαφή με κάποιο από τα τελευταία παιχνίδια της σειράς φτιαγμένο με τη διάσημη πλέον Dragon Engine, μάλλον ξέρετε ακριβώς τι να περιμένετε από το παιχνίδι. Ναι, τα loadings είναι πάρα πολύ μικρά πλέον στο Xbox Series X, και τα γραφικά εμφανώς καθαρότερα. Αλλά οι αλλαγές μάλλον σταματάνε εδώ, καθώς δεν κρύβεται πως έχουμε να κάνουμε με ένα παιχνίδι της προηγούμενης γενιάς που απλά κυκλοφόρησε και στην καινούργια με μικροβελτιώσεις.

Τα cutscenes και οι χαρακτήρες παραμένουν τα highlights της σειράς, και ο κόσμος της είναι πιο όμορφος και πολύχρωμος από ποτέ, κάνοντάς το ίσως το ομορφότερο παιχνίδι της σειράς ως τώρα. Όμως, η Dragon Engine δείχνει πλέον ξεκάθαρα τα χρονάκια της, με διάφορα παλιά textures, απλό σχεδιασμό κτιρίων και, το κυριότερο, άψυχων εσωτερικών περιοχών, στοιχεία που δείχνουν την ανάγκη για ένα γενικό ρεκτιφιέ και ανακαίνιση της μηχανής. Και όπως και στο Judgement, δείχνει να λείπει η λίγη παραπάνω γυαλάδα που είχαμε δει στο Yakuza 6, με το παιχνίδι να έχει ορισμένα μικρά glitches και θεματάκια δεξιά-αριστερά.

Ο ηχητικός τομέας, από την άλλη, παραμένει για άλλη μια φορά σε εξαιρετικά υψηλά επίπεδα, τόσο σε μουσική όσο στο voice acting. Το αγγλικό dub κάνει και πάλι την εμφάνισή του για όσους έχουν (για κάποιον περίεργο λόγο) θέμα με το ιαπωνικό, αλλά όλοι οι ορθόδοξοι Yakuzολάτρες θα απολαύσουν για άλλη μια φορά το εξαίσιο ιαπωνικό voice over, με όλο το νέο καστ να προσφέρει υποδειγματικές ερμηνείες.

Συνοψίζοντας, το Yakuza: Like a Dragon είναι μια αναπάντεχα επιτυχημένη προσπάθεια για reboot μιας σειράς, που παρ’ όλη τη μαγεία της, είχε αρχίσει να γίνεται στάσιμη τα τελευταία χρόνια. Για τους φανατικούς οπαδούς της brawler σκηνής, η αλλαγή σε turn-based JRPG μπορεί να είναι και ανάθεμα, γιατί αλλάζει ριζικά το gameplay DNA της σειράς. Όμως, για όσους έχουν έστω και μια ελαφριά αγάπη σε JRPG και μηχανισμούς, η «ρεαλιστική» μεταφορά του Yakuza σε ένα τέτοιο σύστημα είναι πραγματικά εντυπωσιακή. Ναι, πέφτει θύμα ορισμένων εκνευριστικών λαθών και μικροπροβλημάτων, αλλά το συνολικό αποτέλεσμα είναι διασκεδαστικότατο. Και με ένα ωραίο νέο ρόστερ χαρακτήρων να το πλαισιώνουν, o Ιchiban και η παρέα του έκαναν ένα πολύ καλό βήμα μπροστά, σε μία νέα εποχή για τη σειρά.

To Yakuza: Like a Dragon κυκλοφορεί για Xbox Series, PS4, Xbox One και PC από τις 10/11/20. H έκδοση για το PS5 αναμένεται στις 2/3/21. Το review βασίστηκε στην έκδοσή του για το Xbox Series X, με review code που λάβαμε από τη Microsoft Hellas.

The post Yakuza: Like a Dragon – Review appeared first on GameOver.

Keywords
yakuza, dragon, dragon, yakuza, south park, xbox one, hit, νέα, sega, franchise, budget, easter, animation, jrpg, ιαπωνια, system, quest, party, support, skin, job, class, jobs, white, wizard, idol, tank, riot, gear, craft, μπαμ, zone, βγείτε, engine, xbox, series, voice, dub, reboot, dna, ps4, microsoft, hellas, gameover, κινηση στους δρομους, υπουργειο εσωτερικων, steve jobs, Καλή Χρονιά, αλλαγη ωρας 2012, τελος του κοσμου, τελη κυκλοφοριας 2016, εξτρα, ξανα, βγείτε, jrpg, βημα, γνωση, θεμα, μουσικη, ξυλο, παιχνιδια, dna, games, microsoft, ps4, quest, south park, αγαπη, αγνο, αμυνα, απλα, αργος, βρειτε, γεγονοτα, γινεται, δυστυχως, δειχνει, δοθει, δρομος, εμπνευση, εμφάνιση, εποχη, επτα, εσωτερικων, ιδεες, ιδια, ιδιο, ιαπωνικη, ιστορικο, λεπτομερειες, λειπει, μαγεια, ματ, μηδεν, μικρο, μπαμ, μπορειτε, ξερετε, παντα, ολα τα παιχνιδια, ονοματολογια, ουσια, ρεκτιφιε, σιγουρα, σειρα, συμπαν, σουπερ, φορα, χερι, χιουμορ, ομορφα, ωρες, animation, budget, white, class, craft, tank, dub, easter, engine, εμφαση, franchise, gear, gameover, hit, hellas, ιδιαιτερο, idol, wizard, jobs, καρδια, μια φορα, mini, μπροστα, πακετο, παιχνιδι, pop, party, riot, support, reboot, sega, series, skin, system, της παρεας, ωραιο, voice, zone
Τυχαία Θέματα