Zimmermann & de Perrot, Hans was Heiri – Φεστιβάλ Αθηνών

Έχει ο κόσμος γυρίσματα.

Ναι, αυτό είναι όντως ένα τεράστιο, ύψους 8 μέτρων, περιστρεφόμενο, αιωρούμενο σπίτι. Υπομονή, θα φτάσουμε και σε αυτό.

Πρώτα ας καλύψουμε τις άγνωστες λέξεις του τίτλου:

Ο Martin Zimmermann (χορογράφος) μαζί με τον Dimitri de Perrot (συνθέτη) έρχονται από την Ελβετία και αποτελούν ένα από τα πιο ανατρεπτικά και διεθνώς καταξιωμένα θεατρικά δίδυμα. Ο Τσίμμερμαν αναλαμβάνει να στήσει τις χορογραφίες και τα ακροβατικά της ομάδας, πάντα πάνω στο μουσικό χαλί που συνθέτει ζωντανά την

ώρα της παράστασης ο ντε Περρό, χρησιμοποιώντας μόνο βινύλια και την φωνή του, χωρίς την βοήθεια υπολογιστή ή προηχογραφημένα κομμάτια. Επικεφαλείς ενός «μπουλουκιού» από 40 συντελεστές, ταξιδεύουν σε όλο τον κόσμο χωρίς μόνιμη έδρα, σταματώντας μόνο όταν είναι έτοιμοι να ετοιμάσουν μια νέα τους παράσταση.

“Hans was Heiri” θα πει κυριολεκτικά «Χανς ως Χάινριχ» ή σε ελεύθερη απόδοση (κατά τους δημιουργούς) «τελικά όλοι είμαστε ίδιοι».

Λυγερόκορμες ψηλές ή ζιζάνια κοντές ή μουσάτες και αναμαλλιασμένες. Όπως δηλώνουν στο φεστιβάλ, έχουν σκοπό «να παραμορφώσουν τα πράγματα … εστιάζοντας περισσότερο στη μοναξιά, στο γιατί καταφέρνουμε να είμαστε τόσο περίπλοκοι ως ανθρώπινα όντα, ενώ στην πραγματικότητα το να έρθει ο ένας κοντά στον άλλον είναι κάτι τόσο απλό από τη στιγμή που μοιραζόμαστε τα ίδια συναισθήματα, τις ίδιες επιθυμίες και ανάγκες».

Τα έργα τους έχουν σαν κοινό συντελεστή, και αυτά, την έλλειψη σταθερής βάσης. Από τον περιστρεφόμενο δίσκο του Gaff Aff, στην κλυδωνιζώμενη πλατφόρμα με τις κρυφές πτυχές του Oper Opis (το οποίο παρουσιάστηκε πριν δυο χρόνια πάλι στο Φεστιβάλ Αθηνών), και φέτος με το Hans was Heiri και το τετράγωνο σπίτι με τα τέσσερα κυβικά δωμάτια που περιστρέφεται φέρνοντας τα πάνω κάτω και το ταβάνι στο πάτωμα.

Η δομή του σπιτιού είναι μια αναφορά στα (στατικά εκεί) κυβικά διαμερίσματα του “Tativille” από το γαλλικό “Play Time“, παραπέμπουν όμως (ηθελημένη ή μη) και στα ψηφιακά ανθρωπάκια των geek παιχνιδιών του “Cube World”, παγιδευμένα το καθένα αρχικά μέσα στο κυβάκι του, όταν όμως έρθουν σε επαφή αρχίζουν να αλληλεπιδρούν και να μεταβαίνουν ανάμεσα στους κύβους που συνιστούν τον κόσμο τους.

Οι σύγχρονοι ήρωες που κατοικούν στο σύμπαν που έχουν στήσει οι ανατρεπτικοί  Ελβετοί αντεπεξέρχονται στο συνεχές αναποδογύρισμα των ζωών τους. Κινούνται αρχικά σαν μπερδεμένες αλλόκοσμες μαριονέτες με κομμένα νήματα ή αποπροσανατολισμένα Lemmings, κατρακυλώντας από δωμάτιο σε δωμάτιο. Στην πορεία, όμως, σκέφτονται (και σκαρφαλώνουν) «εκτός του κουτιού», ανακαλύπτουν τις ομοιότητες τους, την θρησκεία, την γιόγκα, επαναστατούν και αλληλοκυνηγιούνται, πάντα με μια παιδική ανεμελιά και μια γλυκιά τρέλα.

Η μοναδική σταθερά είναι αυτή η προκλητική ανατροπή της σταθερότητας. Οι αρχικά στιβαρές κάσες και τα έπιπλα διαλύονται με μια ανεπαίσθητη κίνηση σε κομμάτια ξύλου, διαφορετικές σκηνικές συμβάσεις στήνονται μόνο για να σπάσουν με την ίδια ευκολία-δεξιοτεχνία που αψηφούν