Οικισμός από το 1700 π.Χ. στην Κωπαΐδα

Οικισμός από το 1700 π.Χ. στην Κωπαΐδα15.03.2018Τέχνες

Βρέθηκαν τάφοι κάτω από τα δάπεδα κατοικιών, μαγειρικά σκεύη και οχυρώσεις σε νησίδες της άλλοτε μεγάλης λίμνης

Από τη
Γιώτα Βαζούρα

Tαφικές συστάδες, ένας σκελετός ζώου, τμήματα οχύρωσης, ακόμη και μαγειρικά σκεύη ήταν η «σοδειά» του διετούς ερευνητικού προγράμματος «The Mycenaen Northeastern Kopais - Myneko» που υλοποιήθηκε στις νησίδες Αγιος Ιωάννης και Πύργος - Αγία Μαρίνα, στον βορειοανατολικό μυχό της λίμνης στη Βόρεια Κωπαΐδα. Σε ανακοίνωσή του το υπουργείο Πολιτισμού

αποκάλυψε ότι στην περιοχή εντοπίστηκαν σημαντικά αρχαιολογικά ευρήματα, που επιτρέπουν στους ερευνητές να αποκτήσουν μια πιο σφαιρική άποψη για τις δραστηριότητες που αναπτύχθηκαν εκεί.

Στις δύο θέσεις εντοπίστηκαν τμήματα οχύρωσης, κατάλοιπα οικιών, καθώς και ταφές κάτω από τα δάπεδά τους, ενδεχομένως παιδικές, στοιχεία που εμπλουτίζουν τις υπάρχουσες γνώσεις σχετικά με τη συνύπαρξη ζώντων και νεκρών σε μεσοελλαδικές οικιστικές θέσεις της ηπειρωτικής Ελλάδας. Μάλιστα, επειδή το έδαφος είναι εξαιρετικά βραχώδες για εκμετάλλευση, δεν αποκλείεται οι κάτοικοί τους να είχαν καταφέρει να δημιουργήσουν καλλιεργήσιμο χώρο στις παρυφές της λίμνης· μια υπόθεση η οποία, αν επιβεβαιωθεί, θα ενισχύσει την άποψη που διατυπώνουν ορισμένοι ερευνητές για το μεσοελλαδικό υπόβαθρο των αποστραγγιστικών έργων. Ιδιαίτερα σημαντική ήταν για τους επιστήμονες η αποκάλυψη τμήματος σκελετού ζώου, τοποθετημένου μέσα στο έδαφος, σε άμεση επαφή με το τείχος.

Θηλυκό άλογο

Ο εν λόγω σκελετός ταυτίστηκε με θηλυκό άλογο. Ως γνωστόν, άλλωστε, τα άλογα συνήθιζαν να συνοδεύουν ταφές σε θολωτούς τάφους των μυκηναϊκών χρόνων. Επιπλέον, στις πλευρές του λόφου εντοπίστηκαν συστάδες κιβωτιόσχημων τάφων, ενώ τα οικοδομικά κατάλοιπα που ήρθαν στο φως, σε συνδυασμό με τα μαγειρικά σκεύη, επιτρέπουν τη χρονολογική αναγωγή της παλαιότερης οικοδομικής φάσης του οικισμού γύρω στα μέσα του 17ου αι. π.Χ.

Τα αποτελέσματα είναι ιδιαίτερα ενθαρρυντικά, καθώς έφεραν στο φως νέα δεδομένα για το μεσοελλαδικό και πρώιμο μυκηναϊκό υπόβαθρο των οικισμών που αναπτύχθηκαν στο βόρειο περιθώριο της λίμνης. Οπως επισημαίνουν οι αρχαιολόγοι, ο Ορχομενός υπήρξε μια ηπειρωτική και κατεξοχήν παραλίμνια δύναμη, η οποία διαδραμάτισε από νωρίς σημαντικό ρόλο στην περιοχή. Μάλιστα εκεί, προκειμένου να υπάρχει αυτάρκεια στα σιτηρά, είχε κατασκευαστεί εκτεταμένο τεχνικό έργο αποστράγγισης του βόρειου τμήματος της λίμνης, ενώ και η ίδρυση της Ακρόπολης του Γλα έγινε σε τέτοιο σημείο, ώστε να επιτρέπει τον έλεγχο των αποστραγγιστικών έργων της λίμνης.