Η γυναίκα που δίνει τη μάχη για τον αυτισμό

Η γυναίκα που δίνει τη μάχη για τον αυτισμό15.03.2018ΠρόσωπαΡεπορτάζ

Η επίκουρη καθηγήτρια του ΠΑΜΑΚ Χριστίνα Συριοπούλου μιλά για τη νόσο και το βιβλίο της, που αφορά την εκπαίδευση και την ειδική αγωγή

Από την
Ελένη Σκάρπου

Αυτισμός. Περιορισμένη επικοινωνία, μειωμένη αλληλεπίδραση, επαναλαμβανόμενη, στερεοτυπική συμπεριφορά. Κάποιοι το βλέπουν στο σπίτι ή στην τάξη τους. Κάποιοι το βλέπουν από μακριά και το φοβούνται. Σε μια εποχή όπως η δική μας, όμως, το μονοπάτι για να φτάσεις στη γνώση, στη συμβουλή και τελικά

τη διαχείριση μιας τέτοιας αναπτυξιακής διαταραχής είναι μπροστά μας και οφείλουμε να το περπατήσουμε.

Το δικό της μονοπάτι μάς συστήνει η Χριστίνα Κ. Συριοπούλου - Δελλή, επίκουρη καθηγήτρια στο Τμήμα Εκπαιδευτικής και Κοινωνικής Πολιτικής του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, μέσα από το βιβλίο της «Εκπαίδευση και ειδική αγωγή ατόμων με διαταραχή φάσματος αυτισμού», που παρουσιάζεται σήμερα, στις 19.00, στον Ιανό της Αριστοτέλους. Με ειδίκευση και ερευνητική δραστηριότητα στον χώρο της ειδικής αγωγής και συγκεκριμένα στις διαταραχές στο φάσμα του αυτισμού, η Χριστίνα Συριοπούλου -μέσα από τις εκδόσεις του Πανεπιστημίου Μακεδονίας- απευθύνεται σε εκπαιδευτικούς, γονείς, γιατρούς, ψυχολόγους και επιστημονικό προσωπικό του χώρου.

Τα χαρακτηριστικά

«Το βιβλίο αυτό περιλαμβάνει 14 κεφάλαια σχετικά με την αξιολόγηση, τα χαρακτηριστικά των ατόμων στο φάσμα του αυτισμού, το αναλυτικό πρόγραμμα σπουδών για τον αυτισμό, τις ψυχοπαιδαγωγικές μεθόδους και τις διδακτικές αρχές, την εκπαιδευτική συμπερίληψη των ατόμων με αυτισμό, τα εναλλακτικά συστήματα επικοινωνίας, καθώς και προγράμματα τα οποία έχουν συγκροτηθεί σε διάφορες χώρες και εφαρμόζονται για τη διαχείριση πτυχών του συνδρόμου.
Επίσης, περιλαμβάνει τη συμβουλευτική των γονέων και των παιδιών, τα προγράμματα συμβουλευτικής από την πρώιμη παρέμβαση έως τον επαγγελματικό προσανατολισμό των ατόμων με αυτισμό» αναφέρει η κυρία Συριοπούλου και μας υπενθυμίζει πόσο πολύ μας αφορά ο αυτισμός στην παρούσα φάση.

Μας ενδιαφέρει όλους

«O αυτισμός μάς αφορά, διότι ο επιπολασμός του συνδρόμου είναι ραγδαίος και δεν υπάρχει έγκυρος προγεννητικός έλεγχος. Χρειάζεται η οικογένεια, η κοινωνία και η Πολιτεία να μεριμνήσουν για τα άτομα με αυτισμό. Κατά την περίοδο 1940-1980 αναφερόταν μία περίπτωση σοβαρού αυτισμού στα 2.000 παιδιά. Πολλές μελέτες στις αρχές του 2000, οι οποίες έχουν διεξαχθεί σε βιομηχανικές χώρες, διαπιστώνουν αύξηση των περιπτώσεων αυτισμού και κατανομή των ατόμων με αυτισμό σε ένα ευρύ φάσμα, έξι ή επτά περιπτώσεις σε κάθε 1.000 παιδιά.

«Πρέπει να κατανοήσουν δύσκολες συμπεριφορές»

«Γονείς και εκπαιδευτικοί θα πρέπει να μπορούν να κατανοήσουν τις ανεξήγητες συμπεριφορές των παιδιών, όπως τα ξεσπάσματα ή τους αυτοτραυματισμούς, τις αφορμές που τις πυροδοτούν. Τα άτομα με διαταραχή στο φάσμα του αυτισμού είναι η τελευταία ομάδα ατόμων με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες για την οποία λήφθηκε μέριμνα για εκπαίδευση.

Τα άτομα με αυτισμό έχουν το δικαίωμα να εκπαιδεύονται σε σχολικές μονάδες της γενικής εκπαίδευσης ή της ειδικής αγωγής. Καθώς τα χαρακτηριστικά εκδηλώνονται σε φάσμα, κάποια άτομα με υψηλής λειτουργικότητας αυτισμό μπορεί να επιδείξουν ιδιαίτερες ικανότητες σε κάποιους τομείς, όπως, για παράδειγμα, στα μαθηματικά ή στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές. Χρειάζονται, όμως, περισσότερη οργάνωση για την εκπαίδευση και την επαγγελματική κατάρτιση των ενηλίκων και ευκαιρίες για πρόσβαση στην αγορά εργασίας.
Ο σκοπός της εκπαίδευσης είναι να καλλιεργήσουν δεξιότητες τα άτομα με αυτισμό ώστε να έχουν καλή ποιότητα ζωής, αυτονομία και κοινωνική συμπερίληψη» τονίζει η Χριστίνα Συριοπούλου.



Πρόσφατες μελέτες φανερώνουν μεγαλύτερη αύξηση των φορέων του συνδρόμου. Μία ή δύο περιπτώσεις ανά 100 παιδιά σε χώρες της Ευρώπης, της Αμερικής και της Ασίας εμφανίζουν χαρακτηριστικά του φάσματος του αυτισμού. Τα αγόρια εμφανίζονται σε μεγαλύτερα ποσοστά από τα κορίτσια.

Σε συνεργασία με καθηγητές της Ιατρικής του ΑΠΘ είχαμε εκπονήσει επιδημιολογική έρευνα, με δείγμα 273 οικογενειών με παιδί με αυτισμό στη Β. Ελλάδα. Εκτιμώ ότι υπάρχουν περισσότερες οικογένειες με άτομο με αυτισμό, αλλά για διάφορους λόγους δεν είναι εύκολο να εντοπίσουμε και να έχουμε την πλήρη εικόνα του πληθυσμού με αυτισμό στη Θεσσαλονίκη. Από τη συνεργασία μου με τις σχολικές μονάδες, πεποίθησή μου είναι ότι είναι λίγα τα σχολεία τα οποία δεν έχουν έστω έναν μαθητή με χαρακτηριστικά στο φάσμα του αυτισμού» εξηγεί η ίδια και επιμένει ότι τα άτομα τυπικής ανάπτυξης χρειάζεται να ρίξουν γέφυρες για να επικοινωνήσουν με το άτομο με αυτισμό και σίγουρα χρειάζεται να δημιουργήσουν ένα υποστηρικτικό περιβάλλον, λειτουργικό για τις ανάγκες του ατόμου.

«Πρέπει να κατανοήσουν δύσκολες συμπεριφορές»

«Γονείς και εκπαιδευτικοί θα πρέπει να μπορούν να κατανοήσουν τις ανεξήγητες συμπεριφορές των παιδιών, όπως τα ξεσπάσματα ή τους αυτοτραυματισμούς, τις αφορμές που τις πυροδοτούν. Τα άτομα με διαταραχή στο φάσμα του αυτισμού είναι η τελευταία ομάδα ατόμων με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες για την οποία λήφθηκε μέριμνα για εκπαίδευση.

Τα άτομα με αυτισμό έχουν το δικαίωμα να εκπαιδεύονται σε σχολικές μονάδες της γενικής εκπαίδευσης ή της ειδικής αγωγής. Καθώς τα χαρακτηριστικά εκδηλώνονται σε φάσμα, κάποια άτομα με υψηλής λειτουργικότητας αυτισμό μπορεί να επιδείξουν ιδιαίτερες ικανότητες σε κάποιους τομείς, όπως, για παράδειγμα, στα μαθηματικά ή στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές. Χρειάζονται, όμως, περισσότερη οργάνωση για την εκπαίδευση και την επαγγελματική κατάρτιση των ενηλίκων και ευκαιρίες για πρόσβαση στην αγορά εργασίας.
Ο σκοπός της εκπαίδευσης είναι να καλλιεργήσουν δεξιότητες τα άτομα με αυτισμό ώστε να έχουν καλή ποιότητα ζωής, αυτονομία και κοινωνική συμπερίληψη» τονίζει η Χριστίνα Συριοπούλου.

Keywords
Τυχαία Θέματα