Mυρτώ Αλικάκη: Η σχέση της με τον Πέτρο Λαγούτη μετά το διαζύγιο

Το κορίτσι με τα πυκνά μαύρα μαλλιά και τον τσαμπουκά στο βλέμμα που γνωρίσαμε χρόνια πίσω, στη θρυλική σειρά Αναστασία, είναι σήμερα μια γυναίκα που αποτελεί πρότυπο για αρκετές άλλες γυναίκες εκεί έξω, αφού δείχνει να ξέρει τι θέλει από τη ζωή της και πώς να το πετυχαίνει. Κι αυτό είναι το πρώτο πράγμα που θα σου πει η Μυρτώ Αλικάκη, ενώ κάθεται στο μικρό τραπέζι του café bistro στο Χαλάνδρι, όπου δώσαμε ραντεβού, κρατώντας στα χέρια της ένα βιβλίο. «Σήμερα, στα 47 μου, νιώθω καλύτερα από ποτέ. Έφυγαν οι χαζές αγωνίες, οι ανασφάλειες

και τα μπερδέματα των προηγούμενων χρόνων. Ξέρω τι θέλω. Και κυρίως τι δεν θέλω…».

«Γεννήθηκα στο Παρίσι κι έμεινα εκεί μέχρι τα 3 μου. Οι γονείς μου πήγαν στη Γαλλία για να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους. Είμαι μοναχοπαίδι, αλλά δεν έχω καμία σχέση με αυτό που λέμε “κακομαθημένο”. Έμαθα από νωρίς να φροντίζω τον εαυτό μου κι αυτό επιθυμώ να μάθω και στα παιδιά μου. Δεν θέλω να μεγαλώνω δύο αγόρια που δεν ξέρουν να τηγανίσουν ένα αυγό… Και οι δύο μου γονείς δούλευαν. Με θυμάμαι να γυρνώ μόνη από το σχολείο με το κλειδάκι μου στα χέρια. Στο σπίτι έκανα όλες τις δουλειές: Μαγείρευα, σιδέρωνα, πήγαινα στο σούπερ μάρκετ. Με δυο λόγια, έμαθα να αυτοεξυπηρετούμαι από αρκετά μικρή ηλικία».

«ΜΕΓΑΛΩΣΑ ΜΕ ΓΑΛΛΙΚΑ ΚΑΙ… ΦΛΟΓΕΡΑ»

«Φοίτησα σε γαλλικό σχολείο και αργότερα σπούδασα Γαλλική Φιλολογία. Μεγάλωσα με γαλλικά και, αντί για πιάνο, μάθαινα φλογέρα. Στο Δημοτικό ξεκίνησα το μπαλέτο, την ενόργανη και τη ρυθμική γυμναστική χάρη σε μια πολύ αγαπημένη μου θεία που είχε γυμναστήριο και ήταν παράλληλα προπονήτρια της Εθνικής Ομάδας Ενόργανης Γυμναστικής. Αυτή η θεία με μύησε σε έναν πιο αθλητικό τρόπο ζωής, τον οποίο τηρώ μέχρι σήμερα. Ίσως γι’ αυτό λένε κάποιοι ότι έχω γυμνασμένο κορμί. Το σώμα θυμάται, ισχύει αυτό. Φροντίζω όμως κι εγώ καθημερινά να γυμνάζομαι τουλάχιστον μισή ώρα στο σπίτι, διότι τα γυμναστήρια απαιτούν και ελεύθερο χρόνο. Από την άλλη, αθλήτρια δεν θα μπορούσα να γίνω ποτέ στη ζωή μου, γιατί είμαι λίγο καλοπερασάκιας. Με φαντάζεσαι να κάνω πηδήματα στο δίζυγο και ανάποδες ρόδες στις δοκούς; Ποτέ!».

«ΑΡΓΗΣΑ ΝΑ ΑΝΑΚΑΛΥΨΩ ΤΗ ΘΗΛΥΚΗ ΜΟΥ ΠΛΕΥΡΑ…»

«Ανέκαθεν ήμουν αγοροκόριτσο. Μπορεί να με βλέπεις πλέον στον δρόμο λιγάκι πιο θηλυκά και προσεκτικά ντυμένη, αλλά όλο αυτό ήρθε αργά στη ζωή μου. Τη θηλυκή μου πλευρά άργησα να την ανακαλύψω, αλλά τώρα, ναι, την ευχαριστιέμαι. Και χωρίς ξόδεμα χρόνου: Ντύνομαι – βάφομαι μέσα σε πέντε λεπτά! Διατηρώ αναλλοίωτα, βέβαια, κάποια χαρακτηριστικά που ακόμη θεωρούνται κάπως πιο αντρικά, όπως τόλμη και θάρρος. Σιχαίνομαι αυτά τα νιαουρίσματα και τα “γυναικουλίστικα” πράγματα. Υποβιβάζουν τη γυναίκα, που, κακά τα ψέματα, είναι το πιο δυνατό φύλο και προικισμένη από τη φύση να γίνεται μάνα. Η μητρότητα σου δίνει απίστευτη δύναμη να αντεπεξέλθεις στα πάντα. Από την άλλη, η κλισέ φράση “Ο άντρας της ζωής μου είμαι εγώ” είναι χιλιόμετρα μακριά από εμένα. Οι γυναίκες έχουμε ανάγκη τους άντρες. Όπως και οι άντρες τις γυναίκες, και δεν αναφέρομαι μόνο στο σεξουαλικό κομμάτι, γιατί μπορεί ένας άνθρωπος να είναι ομοφυλόφιλος, έτσι;».

«EΙΧΑ ΑΡΚΕΤΕΣ ΕΝΟΧΕΣ ΩΣ ΜΗΤΕΡΑ…»

«Έχω δύο αγόρια, 17 και 13,5 χρόνων. Αν είχα και ένα κορίτσι, θα ήθελα να κάνει χορό, να οδηγεί μηχανάκι και να είναι αγοροκόριτσο. Αλλά έχω δύο αγόρια και είναι όλα λυμένα. Δεν μπορώ να πω ότι αντιμετωπίζω ιδιαίτερες δυσκολίες στο μεγάλωμά τους, παρότι βρίσκονται στην εφηβεία. Νιώθω ότι έχω δύο φωτεινά παιδιά. Δεν ρέπουν προς μαυρίλες, καταστροφές και τέτοια πράγματα, άρα νιώθω ήσυχη μέσα μου. Παλαιότερα, είχα αρκετές ενοχές ως μητέρα κάθε φορά που έλειπα λόγω δουλειάς. Από την άλλη, έπρεπε να δουλέψω. Τους έλεγα την αλήθεια και έδειχναν να καταλαβαίνουν “Παιδιά, διανύουμε μια δύσκολη εποχή κι, αν έχουμε δουλειά, θα μπορούμε και να σας ζήσουμε”».

«ΤΑ ΕΧΩ ΒΡΕΙ ΜΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ…»

«Σήμερα, στα 47 μου, νιώθω καλύτερα από όταν ήμουν 25. Το πρώτο πράγμα που με φέρνει κοντά στην ευτυχία είναι η ψυχική ηρεμία – και είναι πιο σημαντικό από την εξωτερική εμφάνιση και τα νιάτα. Έχω πολλά χρόνια τώρα που τα έχω βρει καλά με τον εαυτό μου. Νιώθω ακόμη νέα και γεμάτη ενέργεια. Η ιδέα του να γεράσω με απωθεί. Όχι γιατί φτάνεις ένα βήμα πιο κοντά στον θάνατο –έχω συμβιβαστεί μαζί του–, αλλά για την αίσθηση του να μην μπορείς να κάνεις αυτά που λαχταρά η ψυχή σου, να σε καταβάλλει η κούραση, να μην έχεις ευλυγισία, να μη χτυπά συχνά το τηλέφωνο για δουλειά. Βέβαια, φαντάζομαι ότι η φύση προνοεί για τα πάντα και μάλλον τώρα συζητάμε με άνεση για όλα αυτά γιατί νιώθω ακόμη νέα – και δεν εννοώ με την έννοια της παιδούλας, φυσικά. Για το αύριο κάνω συγκεκριμένα όνειρα: Να είναι καλά τα παιδιά μου, να δω εγγόνια και να μεγαλώνω όμορφα, χωρίς κακές αρρώστιες που ταλαιπωρούν τους δικούς σου ανθρώπους και εσένα. Φρικάρω με αυτά…».

«Η ΣΧΕΣΗ ΜΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΤΡΟ ΜΕΤΑ ΤΟ ΔΙΑΖΥΓΙΟ…»

«Με τον Πέτρο Λαγούτη συνεργαζόμαστε συχνά. Έχουμε κάνει πολλά πράγματα μαζί: ταινίες, παραστάσεις, γυρίσματα. Φέτος θα βρισκόμαστε στη νέα σειρά των Ανδρέα Γεωργίου και Κούλλη Νικολάου, Αστέρια στην Άμμο, στον Αlpha Κύπρου. Μας πειράζουν καμιά φορά ότι βρισκόμαστε συχνότερα τώρα, πάρα όταν ήμασταν παντρεμένοι. Η αλήθεια είναι ότι βρισκόμαστε καθημερινά, γιατί διατηρούμε μια πολύ κοντινή σχέση και επαφή λόγω παιδιών. Είναι μύθος ότι η γυναίκα βιώνει πιο δύσκολα ένα διαζύγιο από ό,τι ο άντρας. Όταν υπάρχουν στη μέση παιδιά, είναι το ίδιο δύσκολο και για τους δύο».

«ΓΙΑΤΙ ΑΛΛΑΞΑ ΤΟ ΧΡΩΜΑ ΤΩΝ ΜΑΛΛΙΩΝ ΜΟΥ…»

«Τα μαλλιά τα άλλαξα για τη σειρά. Το συζήτησα με τον Ανδρέα Γεωργίου και ήταν σύμφωνος. Θα υποδυθώ μια ζωγράφο, που τα πόδια της βρίσκονται λίγα εκατοστά πάνω από τη γη. Ήθελα, λοιπόν, και η εξωτερική της εμφάνιση να αντικατοπτρίζει αυτό που είναι η ψυχή της. Γι’ αυτό κι άλλαξα τα μαλλιά, άνοιξα τα φρύδια και φόρεσα για πρώτη φορά στη ζωή μου φακούς επαφής. Την ημέρα που πήγα στο κομμωτήριο γούσταρα τρελά. Ο κόσμος είναι κάπως εξοικειωμένος πια με τις πολλές εικόνες του εαυτού μου, αφού έχω κάνει τα πάντα: Από ξανθά μαύρα και από καστανά κόκκινα!».

«H ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΡΟΧΗ…»

«Έχω ένα διαρκές αίσθημα ότι η ζωή είναι υπέροχη και δεν θέλω να τη χάνω. Πολύ δύσκολα θα πω “Σήμερα, θα μείνω σπίτι, με την κουβερτούλα μου μπροστά από την τηλεόραση και θα κοιμηθώ από τις 10.00 το βράδυ”. Θα πάθω κατάθλιψη, σίγουρα. Θέλω να βγαίνω, με παρέα ή μόνη. Μου αρέσει, για παράδειγμα, να πίνω μόνη καφέ διαβάζοντας ή να πηγαίνω μόνη στο σινεμά και το θέατρο. Έχω εξοικειωθεί με τα αδιάκριτα βλέμματα, τόσο πολύ που σχεδόν δεν τα αντιλαμβάνομαι. Επίσης, φροντίζω να βγαίνω σε στέκια που νιώθω ασφαλής. Σε κάθε περιοχή της Αθήνας έχω ένα μαγαζί-καβάντζα. Σε ένα τέτοιο είμαστε και τώρα».

«Η ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΤΡΟ ΦΙΛΙΠΠΙΔΗ…»

«Πρώτη φορά βρίσκομαι φέτος με τον Πέτρο Φιλιππίδη και θα έλεγα πως η συνεργασία μας είναι μάθημα για εμένα. Η ικανότητά του να αυτοσχεδιάζει και η αχαλίνωτη φαντασία του επί σκηνής είναι δύο μόνο από τους λόγους που χαίρεσαι να δουλεύεις μαζί του. Θα ξεκινήσουμε από το Κατράκειο Θέατρο, στις 3 Ιουλίου, με το υστερικά αστείο έργο του Μολιέρου τον Κατά Φαντασίαν Ασθενή και θα πάμε περιοδεία σε όλη την Ελλάδα, με έναν θίασο-διαμάντι, μια εξαίσια μουσική του Θέμη Καραμουρατίδη και τα εντυπωσιακά κοστούμια του Γιάννη Μετζικώφ. Είμαι πραγματικά ενθουσιασμένη. Μόνο μια φορά ακόμη έχω πάει περιοδεία στη ζωή μου, αλλά το γουστάρω. Δεν θα το έκανα αν ένιωθα πως δεν αξίζει τον κόπο. Τον χειμώνα θα βρίσκομαι πάλι με τον Πέτρο Φιλιππίδη και τρελή ομαδάρα στο θέατρο Μουσούρη, με τους Ψύλλους στ’ Αυτιά, του Φεϊντό».

«ΔΟΥΛΕΥΩ 25 ΧΡΟΝΙΑ ΩΣ ΗΘΟΠΟΙΟΣ…»

«Στο θέατρο κλείνω 25 χρόνια φέτος. Δεν ξέρω πόσο εύκολο είναι να επιβιώσεις τόσα χρόνια. Χρειάζεται ένας συνδυασμός πραγμάτων, με το ταλέντο να έρχεται τελευταίο. Θέλει εργατικότητα, αυτοπειθαρχία, διαλλακτικότητα και να είσαι καλός συνεργάτης. Υπάρχουν, βέβαια, και ηθοποιοί που δεν είναι καλοί συνεργάτες και παρ’ όλα αυτά έχουν κάθε χρόνο δουλειά. Τι να σου πω… Εγώ χαίρομαι όταν ακούω ανθρώπους που εκτιμώ να μου λένε “Αποφάσισα να συνεργαστώ μαζί σου, γιατί είσαι πάντα στην ώρα σου και δεν δημιουργείς προβλήματα στη δουλειά”. Είναι μια επιβράβευση».

«ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΩ ΕΚΠΟΜΠΗ ΜΑΓΕΙΡΙΚΗΣ…»

«Μαγειρεύω πολύ. Νομίζω ότι η ειδικότητά μου είναι τα γρήγορα φαγητά, δηλαδή κρέας σοτέ με ψιλοκομμένα λαχανικά ή διάφορες νόστιμες μακαρονάδες. Πολύ σπάνια θα φτιάξω το ίδιο φαγητό δύο φορές. Ανοίγω το ψυγείο, βλέπω τι υπάρχει μέσα και… κατεβάζω ιδέες! Αρκετά συχνά ανεβάζω τις συνταγές στο Instagram. Κάποια στιγμή θα μπορούσα να παρουσιάσω και εκπομπή μαγειρικής. Γιατί όχι;…». 

Φωτογραφίες: Νίκος Μαλιάκος

Πηγή: People