A Plague Tale: Innocence Review

Αρκετοί τείνουν να πιστεύουν ότι το μέλλον των video games δεν βρίσκεται πλέον στους single-player τίτλους. Ναι ως ένα βαθμό αυτό είναι αλήθεια, καθώς το multiplayer κερδίζει όλο και περισσότερο έδαφος τα τελευταία χρόνια, ωστόσο η κυκλοφορία διαφόρων μικρών single-player διαμαντιών δείχνει ότι κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Σε αυτή την κατηγορία ανήκει και το νέο action-adventure survival game

Η ιστορία του παιχνιδιού έχει να κάνει με δύο αδέρφια, την Amicia και τον Hugo, τα οποία είναι παιδιά ευγενικής καταγωγής. Όταν για άγνωστους λόγους η Ιερά Εξέταση θα εισβάλλει στο σπίτι τους και θα σκοτώσει τόσο τους γονείς τους, όσο και όλο το προσωπικό, η Amicia θέλοντας και μη ως η μεγαλύτερη σε ηλικία θα κληθεί να γίνει η κηδεμόνας του Hugo. Οι δυο τους από το πουθενά θα βρεθούν κατατρεγμένοι από όλους και από όλα. Η Ιερά Εξέταση όμως δεν θα είναι το μοναδικό πρόβλημά τους καθώς η πανούκλα, η οποία μεταδίδεται από τα μολυσμένα τρωκτικά, έχει βαλθεί να εξαλείψει κάθε ζωντανό οργανισμό. Μέσα σε όλα αυτά όμως, τα συμπτώματα από την εκ γενετής ασθένεια του Hugo θα αρχίσουν να γίνονται όλο και πιο εμφανή και δυστυχώς η κατάσταση όλο και θα χειροτερεύει… Το story του παιχνιδιού χωρίζεται σε 17 κεφάλαια, συμπεριλαμβανομένου και του επιλόγου και ο χρόνος που θα χρειαστείτε για να το ολοκληρώσετε είναι περίπου στις 8 ώρες.

Ως κύριο playable χαρακτήρα του παιχνιδιού αναλαμβάνουμε να χειριστούμε την Amicia από προοπτική τρίτου προσώπου. Η διαμόρφωση του παιχνιδιού έχει γίνει με τέτοιο τρόπο που το combat είναι αρκετά περιορισμένο, ενώ αντίθετα τον κύριο λόγο τον έχει το stealth system. Η Amicia χρησιμοποιώντας την σφεντόνα που έχει στην κατοχή της είναι σε θέση να πετάει πέτρες πάνω σε διάφορα αντικείμενα, έτσι ώστε να τραβήξει την προσοχή των αντιπάλων μακριά από την ίδια και τον Hugo, γιατί… ξέχασα να σας πω ότι ο Hugo βρίσκεται πάντα στο πλάι της κρατώντας την συνεχώς από το χέρι.

Για να μπορούμε κάθε φορά να γνωρίζουμε αν οι ήρωες μας έχουν γίνει αντιληπτοί από τους αντιπάλους υπάρχουν τα επίπεδα επικινδυνότητας (ένας ρόμβος πάνω από το κεφάλι των εχθρών). Σε περίπτωση που κάποιος αντίπαλος εντοπίσει την Amicia ή τον Hugo τότε ο ρόμβος γεμίζει με λευκό χρώμα και εμείς καλούμαστε να κρυφτούμε όσο το δυνατό πιο γρήγορα. Όση ώρα παραμένουμε κρυμμένοι είτε πίσω από αντικείμενα, είτε ανάμεσα σε ψηλά χορτάρια κλπ., το λευκό χρώμα αρχίζει και μειώνεται γεγονός το οποίο δείχνει ότι ο αντίπαλος σταματάει να βρίσκεται σε επιφυλακή, ενώ μόλις αδειάσει τελείως σημαίνει ότι είμαστε εκτός κινδύνου.

Οι στρατιώτες της Ιεράς Εξέτασης με τους οποίους καλούνται να βρεθούν αντιμέτωποι ο Hugo και η Amicia μπορούν είτε να φοράνε πανοπλία, είτε απλά να είναι εφοδιασμένοι με κάποιο όπλο. Οι εχθροί με πανοπλία είναι πολύ πιο δύσκολο να νικηθούν καθώς πρέπει πρώτα να καταφέρουμε να τους αφαιρέσουμε τμήματα της πανοπλίας τους έτσι ώστε να γίνουν ευάλωτοι στα χτυπήματά μας με χρήση της σφεντόνας, ενώ αντίστοιχα οι αντίπαλοι χωρίς πανοπλία μπορούν να νικηθούν πολύ πιο εύκολα με ένα εύστοχο headshot. Ωστόσο, σε περίπτωση που κάποιο από τα αδέρφια καταλήξει στα χέρια των αντιπάλων, τότε έχουμε απευθείας game over. Εδώ βέβαια πρέπει να αναφέρω ότι το παιχνίδι διαθέτει Checkpoint System το οποίο είναι αρκετά συχνό, επομένως όσες φορές και να χάσετε μπορείτε να επανέλθετε στο σημείο που ήσασταν λίγο πριν πεθάνετε.

Η Amicia και ο Hugo κατά τη διάρκεια του ταξιδιού τους έχουν τη δυνατότητα να συλλέγουν διάφορα χρήσιμα αντικείμενα, τα οποία και μπορεί να χρησιμοποιεί η Amicia στους πάγκους εργασίας που συναντά σε διάφορα σημεία του παιχνιδιού έτσι ώστε να αναβαθμίζει τον εξοπλισμό της. Συγκεκριμένα το Upgrade System μας επιτρέπει μέσω του Craft Menu να βελτιώνουμε την σφεντόνα μας, την θήκη για τα πυρομαχικά μας, την θήκη για τα διάφορα items που μπορούμε να έχουμε στην κατοχή μας και τα σύνεργά μας έτσι ώστε να κάνουν λιγότερο θόρυβο όταν τρέχουμε ή όταν προχωράμε.

Όπως ανέφερα όμως και νωρίτερα οι στρατιώτες της Ιεράς Εξέτασης δεν είναι οι μόνοι αντίπαλοι του παιχνιδιού και σίγουρα δεν είναι οι πιο… ανατριχιαστικοί. Οι ορδές από φονικά ποντίκια αποτελεί ίσως το πιο αξιομνημόνευτο στοιχείο του παιχνιδιού γιατί οι συγκεκριμένοι αντίπαλοι δεν είναι απλά ανελέητοι αλλά είναι πρακτικά ανίκητοι. Η μόνη τους αδυναμία είναι η φωτιά, η οποία και αποτελεί και τη μοναδική σύμμαχό μας. Το παιχνίδι προσφέρει αρκετά survival puzzles, τα οποία έχουν να κάνουν με το πώς θα ξεφύγουμε από τα ποντίκια, έτσι ώστε να προχωρήσουμε παρακάτω.

Μάλιστα, η Amicia έχοντας στην κατοχή της τα απαραίτητα υλικά κάθε φορά είναι σε θέση να δημιουργεί διάφορα χρήσιμα αντικείμενα όπως fire-starting stones τις οποίες μπορούμε να χρησιμοποιούμε σε συγκεκριμένα σημεία για να ανάψουμε φωτιά, stink bombs οι οποίες προσελκύουν τα ποντίκια και καταστολείς πυρκαγιάς τους οποίους μπορούμε να χρησιμοποιούμε για να βυθίσουμε στο σκοτάδι συγκεκριμένες τοποθεσίες στις οποίες για παράδειγμα υπάρχουν επικίνδυνοι στρατιώτες. Ναι, καλά το καταλάβατε στο “A Plague Tale: Innocence” η φράση ο θάνατος σου η ζωή μου αποκτά κυριολεκτική σημασία!

Τέλος πρέπει να αναφέρω ότι η Amicia δεν είναι η μόνη που έχει ενεργό δράση εντός του παιχνιδιού, καθώς από ένα σημείο της ιστορίας και μετά μπορούμε να αναλάβουμε και τον χειρισμό του Hugo, ο οποίος χάρη στο μικρό μέγεθος του μπορεί να χώνετε μέσα σε στενά περάσματα, ενώ διαθέτει και μια ακόμα ικανότητα την οποία όμως θα πρέπει να ανακαλύψετε μόνοι σας, μιας και θέλω να αποφύγω τα spoilers.

Τα γραφικά του παιχνιδιού είναι πολύ καλύτερα από ότι θα περίμενε κάποιος από ένα indie game και μια σχετικά μικρή παραγωγή. Ο σχεδιασμός των χαρακτήρων είναι ιδιαίτερα επιτυχημένος, τα environments είναι συχνά καθηλωτικά, ο ωραίος και ατμοσφαιρικός φωτισμός δίνει την δική του πινελιά στο συνολικό οπτικό αποτέλεσμα, ενώ φαίνεται ότι έχει δοθεί αρκετή σημασία στη λεπτομέρεια, παρατηρώντας την κίνηση που κάνουν τα μαλλιά των χαρακτήρων όταν τρέχουν, οι εναλλαγές που έχουν οι εκφράσεις στα πρόσωπά τους κ.λπ.

Επίσης, ένα ακόμα θετικό στοιχείο είναι ότι δεν συναντάμε σημαντικά bugs ή glitches κάτι ιδιαίτερα σπάνιο για την εποχή μας. Από πλευράς ήχου τα πράγματα θα έλεγα ότι είναι εξίσου θετικά. Η μουσική υπόκρουση είναι όσο ανατριχιαστική και τρομαχτική χρειάζεται, ενώ αυτό που κατά την προσωπική μου άποψη κλέβει την παράσταση είναι το εξαιρετικό voice-acting της Charlotte McBurney (Amicia) και του Logan Hannan (Hugo), καθώς επίσης και ο φρικιαστικός ήχος που κάνουν οι ορδές ων ποντικιών κάθε φορά που μας πλησιάζουν.

Το “A Plague Tale: Innocence” είναι αναμφίβολα ένα από τα καλύτερα indie games που έχουν κυκλοφορήσει μέχρι στιγμής. Πρόκειται για ένα παιχνίδι το οποίο καταφέρνει να συνδυάσει με απόλυτα επιτυχημένο τρόπο την γοτθική ατμόσφαιρα, τον τρόμο και την αγωνία. Πραγματικά όσο προχωράτε στο story του παιχνιδιού, τόσο περισσότερο θα δένεστε με την Amicia και τον Hugo, γεγονός το οποίο θα σας κάνει να βιώνετε όλο και πιο έντονα το αίσθημα του φόβου και της απόγνωσης την ώρα που η ελπίδα για επιβίωση θα μοιάζει όλο και πιο μακρινή. Αν λοιπόν ψάχνετε μια νέα ζοφερή ιστορία επιβίωσης, η οποία θα σας καθηλώσει από την αρχή μέχρι το τέλος τότε το “A Plague Tale: Innocence” είναι σίγουρα το παιχνίδι που αναζητάτε!

Ανάπτυξη: Asobo Studio Έκδοση: Focus Home Interactive Διάθεση: IGE

The post A Plague Tale: Innocence Review appeared first on gameslife!.