«Βρυχάται» η Τουρκία

Του Χρήστου Καπούτση

Ο καπνός που αναθρώσκει από τα αποκαΐδια της οικονομικής κατάρρευσης της χώρας μας θολώνει την ορατότητα και κρύβει την οδυνηρή πραγματικότητα στο μέτωπο των εθνικών θεμάτων. Το διεθνές κύρος της χώρας, εξαιτίας της οικονομικής κρίσης, βαίνει μειούμενο, η παρουσία της ελληνικής διπλωματίας στην Ανατολική Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή είναι μάλλον υποτονική, ενώ οι δραστικές περικοπές για την άμυνα, προκαλούν ήδη προβλήματα λειτουργικότητας στον στρατιωτικό μηχανισμό.
Η Τουρκία επωφελείται από την κρίση που πλήττει τον Ελληνισμό και «ξεδιπλώνει»

τις διπλωματικές της αρετές, απειλώντας και διεκδικώντας εμπράκτως «τη μερίδα του λέοντος» του υποθαλάσσιου ενεργειακού πλούτου, που πιθανολογείται ότι βρίσκεται εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας και της κυπριακής ΑΟΖ. Είναι χαρακτηριστικό ότι, από το 2009, έτος εισόδου της Ελλάδας στη δίνη της οικονομικής κρίσης, η τουρκική Πολεμική Αεροπορία και το Ναυτικό έχουν εντυπωσιακές επιδόσεις στο Αιγαίο.
Τουρκικά πολεμικά πλοία πραγματοποίησαν 868 παραβιάσεις των ορίων των χωρικών υδάτων της Ελλάδας, διαπλέοντας, τις περισσότερες φορές, ολόκληρο το Αιγαίο, ενώ σε αρκετές περιπτώσεις, έφτασαν ανενόχλητα μέχρι τη Ραφήνα και το Σούνιο! Συγκεκριμένα, το 2009 είχαμε 90 παραβιάσεις, το 2010 έγιναν 133, 206 το 2011, 389 το 2012 και φέτος μετράμε ήδη 50, εκ των οποίων 37 τον Ιανουάριο και τον Φεβρουάριο.
Στο ίδιο χρονικό διάστημα, οπλισμένα τουρκικά αεροσκάφη έχουν πραγματοποιήσει 79 υπερπτήσεις πάνω από ελληνικό έδαφος. Πρόσφατη υπέρπτηση έγινε την περασμένη Τρίτη από τέσσερα αεροσκάφη F-16 και F-4E πάνω από το νησιωτικό σύμπλεγμα των Φούρνων. Και ακόμη, οι παραβιάσεις του εθνικού εναέριου χώρου από τουρκικά μαχητικά ξεπερνούν τις 4.700!
Κι όμως, η Ελλάδα θα μπορούσε να αναστρέψει τη δυσμενή κατάσταση, αξιοποιώντας τη γεωγραφική της θέση, τον υποθαλάσσιο ορυκτό της πλούτο και τις ευρω-ατλαντικές συμμαχίες της. Να ενεργοποιηθεί η ενεργειακή διπλωματία και να αναλάβει η κυβέρνηση Σαμαρά πρωτοβουλίες με ευρωπαϊκό πρόσημο, καταδεικνύοντας την προσήλωσή της στην ικανοποίηση των ενεργειακών αναγκών της ΕΕ, κατά τρόπο ασφαλή και οικονομικό.
Η ελληνική διπλωματία πρέπει να αναδείξει τη σημασία της Ανατολικής Μεσογείου για την ασφάλεια της τροφοδοσίας της Ευρώπης, που «διψά» για ενέργεια, αλλά και τον καθοριστικό ρόλο της Κύπρου και της Ελλάδας στα ενεργειακά, γεωστρατηγικά και επιχειρηματικά σχέδια της ΕΕ. Παράλληλα, θα πρέπει να αξιοποιήσει τον ευρωσκεπτικισμό για την Τουρκία και για τις συνέπειες μετεξέλιξης της Αγκυρας σε ενεργειακό «πνεύμονα» της Γηραιάς Ηπείρου. Γερμανοί και Γάλλοι εξορκίζουν την προοπτική να εξαρτάται ενεργειακά η κεντροδυτική Ευρώπη από αγωγούς που θα διέρχονται από τουρκικά εδάφη.

Η τροφοδοσία
Είναι σαφές ότι η τροφοδοσία της ευρωπαϊκής αγοράς μέσω αγωγών, που θα διέρχονται την τουρκική επικράτεια, είναι μία πολιτικά σύνθετη και πολυπαραμετρική υπόθεση, αφού θα πρέπει να συνεξεταστούν και τα εξής: οι οικονομίες κλίμακος, η ρευστότητα των διμερών σχέσεων, το Κουρδικό, η μη προβλεψιμότητα της ισλαμικής τουρκικής κυβέρνησης, ο περιορισμός αντί της διεύρυνσης των εναλλακτικών επιλογών με τη δημιουργία νέων ολιγοπωλίων (είτε προμηθευτών είτε διαμετακομιστών). Από την άλλη πλευρά, Ευρωπαίοι πολιτικοί και οικονομολόγοι συμφωνούν ότι Ελλάδα και Κύπρος μπορούν να αποτελέσουν τον ασφαλέστερο δίαυλο μεταφοράς ενέργειας στην ΕΕ.
Σε αυτό το πολιτικό – ενεργειακό περίγραμμα, το Ισραήλ θα είναι ο καταλύτης των εξελίξεων. Η ενέργεια μαζί με τη στρατιωτική – πυρηνική ισχύ αποτελούν τους βασικούς πυλώνες για την επιβίωση του εβραϊκού κράτους. Η απόφαση συνεργασίας της ισραηλινής κυβέρνησης με ΗΠΑ, Τουρκία, Ελλάδα, Κύπρο, Αίγυπτο, στον ενεργειακό τομέα, υποχρεωτικά θα συμπεριλάβει και τη σύμπλευση σε κρίσιμες επιλογές στον πολιτικό – διπλωματικό και στρατιωτικό τομέα.
Είναι κολοσσιαία τα συμφέροντα, κρατικά και ιδιωτικά, που «σπρώχνουν» την ισραηλινή κυβέρνηση να συνεργαστεί με την Τουρκία και το ισραηλινό φυσικό αέριο να διέλθει μέσα από τουρκικά εδάφη, με κατεύθυνση είτε την Ευρώπη, είτε την Ασία. Από την άλλη πλευρά, επειδή το Ισραήλ επιδιώκει να αυξήσει την επιρροή του προς την Ευρώπη, θα επιδιώξει να συνεργαστεί με την Ελλάδα και την Κύπρο. Θα υποστηρίξει την κατασκευή σταθμών υγροποίησης του φυσικού αερίου στην Κύπρο και την Κρήτη, ώστε η μεταφορά του στην Ευρώπη να γίνεται με τάνκερ. Συνεπώς, θα αποκτήσουν ρόλο και οι Ελληνες και οι Ελληνοκύπριοι εφοπλιστές.

Απορρίπτεται και η νέα πρόταση Νίμιτς

Εντατικοποιούνται οι διαδικασίες στο πλαίσιο του ΟΗΕ για την οριστική επίλυση του θέματος της ονομασίας της πΓΔΜ. O ειδικός διαπραγματευτής των Ηνωμένων Εθνών, Μάθιου Νίμιτς, επέδωσε νέα πρόταση προς τις δύο πλευρές για το θέμα του ονόματος. Σύμφωνα με πληροφορίες, η νέα πρόταση εικάζεται ότι είναι «Ανω Δημοκρατία της Μακεδονίας» ή «Βόρεια Δημοκρατία της Μακεδονίας». Το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών, με δήλωση του εκπροσώπου του, ούτε διαψεύδει, ούτε επιβεβαιώνει, ούτε και σχολιάζει τα δημοσιεύματα. Και μάλλον δεν φαίνεται να είναι ενθουσιασμένο με τη νέα πρόταση Νίμιτς, ενώ δυσαρέσκεια καταγράφεται και στο Μέγαρο Μαξίμου, καθώς η πρόταση Νίμιτς δεν υποχρεώνει τη FYROM να χρησιμοποιεί τη νέα ονομασία στις διμερείς σχέσεις!