Διχασμός και στις Βρυξέλλες

Του Βαγγέλη Γιακουμή

Πολλαπλώς διχασμένοι είναι οι ευρωβουλευτές του ΠΑΣΟΚ που, τυπικά μέχρι και τις ευρωεκλογές του χρόνου τέτοια εποχή, είναι αναγκασμένοι να συγκατοικούν με τον Βαγγέλη Βενιζέλο, ο οποίος ούτε αυτός τους θέλει κοντά του, ούτε εκείνοι τον θέλουν. Αναγκαστικά μένουν στο ΠΑΣΟΚ μέχρι να ολοκληρωθεί η πενταετής θητεία τους και μετά ο καθένας θα πάρει τον δρόμο του.

Πριν

από τις ευρωεκλογές η κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ δεν είναι διατεθειμένη να παραμείνει με σταυρωμένα τα χέρια, αφού ο κ. Βενιζέλος πολιτικά τους έχει διώξει από το κόμμα, όταν αρνήθηκε στο συνέδριο να τους εντάξει στη σύνθεση της νέας ΚΕ. Ετσι, μερικοί εκ των ευρωβουλευτών ήδη έχουν πάρει τις αποφάσεις τους.

Η Μαριλένα Κοππά παραιτήθηκε από επικεφαλής της ευρωομάδας, όταν ο κ. Βενιζέλος αρνήθηκε πεισματικά να τους εντάξει ως αριστίδην μέλη, όπως έκανε με άλλα στελέχη στην Κεντρική Επιτροπή. Επέλεξε να μην έχει μέσα στα πόδια του τους ευρωβουλευτές, αφού και ο ίδιος έχει λάβει τις αποφάσεις του. Κανείς από τους σημερινούς δεν θα είναι ξανά υποψήφιος για την Ευρωβουλή. Ισως μόνο η κ. Συλβάνα Ράπτη, αν τελικά δεν είναι υποψήφια η στενή του συνεργάτιδα Χριστίνα Μανολωπούλου, όπως ακούγεται στην Ιπποκράτους.

Με τα σημερινά δεδομένα, το ΠΑΣΟΚ θα δυσκολευτεί να πιάσει το πλαφόν του 4,5% για να εκλέξει έναν ευρωβουλευτή. Θέλει συνεργασία με τη ΔΗΜΑΡ μήπως και τα δύο κόμματα καταφέρουν να εκλέξουν δύο ευρωβουλευτές. Η απάντηση, πάντως, του κ. Κουβέλη μέχρι σήμερα είναι αρνητική. Το ΠΑΣΟΚ, επομένως, έχει το πρόβλημα που γίνεται ακόμη μεγαλύτερο, αφού δεν υπάρχει κανένα σημείο επαφής μεταξύ των «πράσινων» ευρωβουλευτών και της ηγεσίας στην Αθήνα. Καμία σχέση μεταξύ Βρυξελλών και Αθήνας και γι’ αυτό ο κ. Βενιζέλος τούς έχει σε απόσταση.

Τρία μπλοκ

Οι ευρωβουλευτές δεν έχουν και τις καλύτερες σχέσεις μεταξύ τους. Είναι μοιρασμένοι σε τρία μπλοκ και οι διαφορές τους είναι φυσικά πολιτικές και όχι προσωπικές. Την τελευταία φορά που τους είχε καλέσει ο κ. Βενιζέλος όλους μαζί στο γραφείο του πριν από δύο χρόνια, τους είχε πει ορθά κοφτά ότι δεν τους αναγνωρίζει πολιτικά, αφού με άλλα ποσοστά του ΠΑΣΟΚ εξελέγησαν ευρωβουλευτές και άλλα είναι τώρα…

Κοντά στον κ. Βενιζέλο κινείται η κ. Συλβάνα Ράπτη, η οποία αν και έθεσε υποψηφιότητα για μέλος του ΠΣ δεν εξελέγη, γιατί σε αυτό συνέβαλαν και οι υποστηρικτές του κ. Βενιζέλου όχι μόνο οι εσωκομματικοί του αντίπαλοι. Η κυρία Ράπτη συνομιλεί με τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ και όχι με τους συναδέλφους της στις Βρυξέλες. Είναι αλήθεια ότι μεταξύ τους υπάρχει απόσταση και καχυποψία.

Η κ. Κοππά μαζί με την Αννη Ποδηματά και τον Σπύρο Δανέλλη βρίσκονται σε μια άτυπη συνεργασία με σαφώς κεντροαριστερή κατεύθυνση. Λαμβάνουν πρωτοβουλίες υπέρ της κεντροαριστερής Ευρώπης του Νότου, με στόχο να υπάρξουν λύσεις υπέρ των κοινωνικά αδυνάτων που πλήττονται από το μνημόνιο και την οικονομική κρίση. Βρίσκονται σε απόκλιση με την κ. Ράπτη και τους άλλους ευρωβουλευτές, ενώ κάνουν συζητήσεις εσωτερικού περιεχομένου. Δεν κρύβουν ότι μια σύμπραξη ενός κομματιού του ΠΑΣΟΚ με τη ΔΗΜΑΡ, ή ακόμη και με τον ΣΥΡΙΖΑ, θα μπορούσε να λειτουργήσει στην κατεύθυνση μιας ενιαίας Κεντροαριστεράς με σαφή χαρακτηριστικά εξόδου από την κρίση.

Αλλωστε, αυτό που πέτυχε η κ. Ποδηματά, ως αντιπρόεδρος της οικονομικής επιτροπής στην Ευρωβουλή για την επιβολή ενός χρηματοπιστωτικού φόρου στις τραπεζικές συναλλαγές υπέρ των φτωχών, θεωρείται σημαντικό μέτρο στην Ευρώπη που οφείλεται στην ίδια, έστω και αν δέχθηκε πάρα πολλές πιέσεις από εξωθεσμικούς και οικονομικούς παράγοντες για το αντίθετο.

Ολα αυτά συμβάλλουν στη δημιουργία μιας έστω θετικότερης ατμόσφαιρας ανάμεσα στα κόμματα της Κεντροαριστεράς, με απώτερο στόχο τη δημιουργία ενός νέου πολιτικού φορέα μακριά και πέρα από το ΠΑΣΟΚ, αλλά με στελέχη του. Η αναφορά της κυρίας Κοππά ότι το ΠΑΣΟΚ του κ. Βενιζέλου θα πρέπει να σταματήσει να είναι γραφείο Τύπου του Σαμαρά δείχνει και το οριστικό διαζύγιο που έχει επέλθει μεταξύ των ευρωβουλευτών του Γ. Παπανδρέου και της σημερινής ηγεσίας.

«Η σφαίρα έφυγε απ’ το πιστόλι»

Στα δεξιά της μεταλλασσόμενης και μετακινούμενης ΝΔ προς τον χώρο του ΠΑΣΟΚ τοποθετείται το νέο πολιτικό κόμμα, του οποίου κατατέθηκε το καταστατικό και επισημοποιείται η παρουσία του. Ιδρυτής και επικεφαλής τού για πρώτη φορά εμφανιζόμενου Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος στην Ελλάδα είναι ο αποχωρήσας από την τρικομματική κυβέρνηση και από τη ΝΔ, τέως υφυπουργός Εργασίας και βουλευτής Αχαΐας από το 1989, Νίκος Νικολόπουλος.

Γέννημα θρέμμα της καραμανλικής Κεντροδεξιάς, άρχισε από τη ΜΑΚΙ και εξελέγη πολλές φορές μέχρι τα ανώτατα καθοδηγητικά όργανα της «γαλάζιας» παράταξης, συμμετέχοντας στο Πολιτικό Συμβούλιο της ΝΔ επί Κώστα Καραμανλή.
Πριν από περίπου επτά με οκτώ μήνες δημιουργήθηκε το Χριστιανοδημοκρατικό Κίνημα και, αφού απέκτησε σε 44 νομούς προσβάσεις, κατέστησε αντιπροσώπους ακόμα και στα πανεπιστήμια και στους χώρους δουλειάς κ.α. Πριν από μια εβδομάδα, συγκεντρώθηκαν σε κεντρικό ξενοδοχείο οι πυρήνες από όλη τη χώρα και αποφάσισαν τον μετασχηματισμό του κινήματος σε κόμμα και προς τούτο υπέγραψαν το καταστατικό, αφού προηγουμένως συμφώνησαν να «αντιγράψουν» άρθρα από το καταστατικό ίδρυσης της ΝΔ που έχει την υπογραφή και τη σφραγίδα του Κωνσταντίνου Καραμανλή. Ετσι, οι ιδεολογικές αρχές και οι σκοποί είναι ίδιοι και απαράλλακτοι.
Οι ίδιοι ισχυρίζονται ότι η σημερινή εφαρμοζόμενη μνημονιακή πολιτική δεν έχει καμία σχέση με την κοινωνική ευρωπαϊκή Κεντροδεξιά του Κωνσταντίνου Καραμανλή.
Επέλεξαν ως ημερομηνία κατάθεσης την 29η Μαΐου, μέρα κατά την οποία ο Κωνσταντίνος Καραμανλής μαζί με τους επτά ηγέτες της ΕΟΚ υπέγραψαν στο Ζάππειο την ένταξη της Ελλάδας στην Ευρώπη της αλληλεγγύης και της συνοχής.
Τέλος, διάλεξαν την 24η Μαΐου για να ανακοινώσουν και επίσημα την ίδρυση του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος και να κηρύξουν, έναν χρόνο πριν, την έναρξη του προεκλογικού τους αγώνα, δίνοντας ραντεβού με τον ελληνικό λαό στις κάλπες των ευρωεκλογών.

Γιάννης Βασιλακόπουλος