Athwoi dhlwsan oloi!

Οι δολοφόνοι του Μιχάλη Φιλόπουλου συνεχίζουν να κυκλοφορύν ελεύθεροι ανάμεσά μας.
Η δίκη για την δολοφονία του Μιχάλη Φιλόπουλου συνεχίστηκε για ένατη μέρα με τους τέσσερις κατηγορουμένους να δηλώνουν αθώοι.

Ο αδικοχαμένος φίλαθλος του Παναθηναϊκού δολοφονήθηκε πριν από πέντε χρόνια στη Λεωφόρο Λαυρίου λίγο πριν το ντέρμπι «αιωνίων» στο volley γυναικών. Την Τετάρτη συνεχίστηκε η δίκη στο πενταμελές εφετείο κακουργημάτων με τους κατηγορουμένους να αρνούνται τις κατηγορίες.

Συγκεκριμένα, οι Ρουμπέτης και Σακάτης κατέθεσαν ότι δεν ήταν καν στον τόπο του εγκλήματος, ενώ οι Ψυκάκος και Βαγιόπουλος υποστήριξαν ότι ήταν εκεί, αλλά δεν είναι οι δολοφόνοι.

Στην αρχή της δίκης, ο πρόεδρος του δικαστηρίου ανέγνωσε μέσα από τη δικογραφία δύο ψυχιατρικές γνωματεύσεις για την προσωπικότητα, τη νοημοσύνη και την ψυχική-πνευματική κατάσταση του κατηγορούμενου, Βασίλη Ρουμπέτη, εκ των οποίων η μία δεν είχε περιέλθει σε γνώση των δικηγόρων και των δύο πλευρών.

Εκείνη τη στιγμή, η δικηγόρος Ιωάννα Κούρτοβικ του Βασίλη Ρουμπέτη αντέδρασε και ζήτησε να μην ληφθούν υπόψη: «Απαραδέκτως διαβάστηκαν αυτές οι γνωματεύσεις κύριε πρόεδρε. Δεν είναι αναγνωστέα έγγραφα. Κακώς διαβάστηκαν. Στον πραγματογνώμονα θα έπρεπε να ασκηθεί αγωγή για προσβολή προσωπικότητας. Δημιουργούνται εντυπώσεις. Είναι προσωπικά δεδομένα και δεν πρέπει να ληφθούν υπόψη. Εδώ δεν δικάζουμε το IQ του κατηγορούμενου», είπε χαρακτηριστικά.

Η απάντηση ήρθε άμεσα από την πολιτική αγωγή δια του Θέμη Σοφού: «Δεν νοείται να υπάρχουν αντιρρήσεις. Το αν ο Ρουμπέτης είναι πνευματικά διαταραγμένος εξετάζεται αυτεπαγγέλτως από το δικαστήριο. Ο χαρακτηρισμός του ως πρόσωπο επικίνδυνο για τη δημόσια ασφάλεια, αυτοκαταστροφικό και ετεροκαταστροφικό, πρέπει να ληφθεί υπόψη». Πάντως, το αίτημα της Ιωάννας Κούρτοβικ απορρίφθηκε.

Στη συνέχεια απολογήθηκαν οι κατηγορούμενο με τον Νίκο Βαγιόπουλο, ο οποίος πρωτόδικα έχει καταδικαστεί σε δεκαετή κάθειρξη για απλή συνέργεια σε ανθρωποκτονία να καταθέτει:

«Ξεκινήσαμε από το Καραϊσκάκη τρικάβαλο και στο Καλλιμάρμαρο ανέβηκα σε ένα άλλο μηχανάκι και φύγαμε για να πάμε στο βόλεϊ. Ήμασταν 250 μηχανάκια. Κράνος δεν μπορώ να φορέσω γιατί έχω ένα αιμάτωμα στο κεφάλι από παλιό ατύχημα. Αφήσαμε τα μηχανάκια στο Τζάμπο, στη Λεωφόρο Λαυρίου. Εκεί με σταμάτησε ένας και μου έδωσε ένα καπνογόνο. Εγώ το έδωσα σε αυτόν που είχε το μηχανάκι γιατί εγώ τα φοβάμαι αυτά.

Είδα καπνούς και φασαρία. Έτρεχε κόσμος και φώναζαν “βάζελοι, βάζελοι”! Εγώ έμεινα εκεί που ήμουν και κρύφτηκα γιατί φοβήθηκα. Οι Ολυμπιακοί έσπαγαν μάρμαρα και ένα εκσφενδονίστηκε και με βρήκε στο πόδι. Κρύφτηκα και περίμενα, φοβήθηκα για τη ζωή μου. Εγώ στον αγώνα ήθελα να πάω. Δεν είμαι άτομο που μπλέκεται σε φασαρίες.

Ποτέ δεν είδα τον Φιλόπουλο ή κάποιον άλλον πεσμένο. Γενικά δεν είδα άνθρωπο να χτυπάει άνθρωπο. Όταν άκουσα αργότερα ότι υπήρχε νεκρός, νόμιζα ότι ήταν ο Διδυμιώτης που τον είδα να τον χτυπάει το αυτοκίνητο.