Όταν ο φόβος προέρχεται από έλλειψη πληροφόρησης

Όταν θα έχουμε απομακρυνθεί λίγο από αυτή την ταραγμένη περίοδο, με τους ιδιώτες επενδυτές πρώτα να πυροβολούν και μετά να ρωτούν ποιόν σκότωσαν κατά λάθος, θα έχουμε πιθανότατα τις απαντήσεις. Τι ακριβώς φοβούνται και το κάνουν με τέτοια ένταση δηλαδή, γιατί ενδέχεται να μην είναι ίδιοι οι λόγοι που συμβαίνει αυτό με πολύ διαφορετικό τρόπο, σε διαφορετικές αγορές ανά τον κόσμο.

Οι Αμερικανοί περιστρέφονται γύρω από τα δικά τους θέματα και το μόνο που σκέφτονται είναι ότι η μείωση επιτοκίων απομακρύνεται. Στην Ευρώπη δεν ισχύει το ίδιο, ανησυχούν και για την κρίση, για την πιθανότητα αύξησης

του ενεργειακού κόστους που μπορεί να πληγώσει τις χώρες με σημαντική βιομηχανία, τη Γερμανία, Γαλλία και Ιταλία. Επίσης η Ευρώπη είναι κοντά στα πολεμικά μέτωπα και γενικά δεν θέλει τον πόλεμο και τα τύμπανα που ηχούν κάθε φορά, κάνουν πιο νευρικούς όλους τους Ευρωπαίους.

Και τέλος είναι το ΧΑ. Τι φοβούνται εδώ; Γιατί ο τρόπος με τον οποίο συμπεριφέρονται παραπέμπει σε ένα άλλο βασικό ζήτημα. Φοβούνται να εγκλωβιστούν, φοβούνται να γράψουν απώλειες; Μπορεί μετά από όσα έχουν περάσει επί τόσα χρόνια, να προτιμούν να πάρουν μικρές ζημιές και να ξεκόψουν, από το να ρισκάρουν για να κυνηγήσουν κέρδη; Πολύ απλά, αν ισχύει, ο καμένος στο χυλό, φυσάει και το γιαούρτι.

Ακριβώς επειδή υπάρχει αυτό το επώδυνο παρελθόν, που ξεκίνησε με μία χρεωκοπία και κατέληξε σε capital controls, δεν είναι εύκολο να ασκηθεί κριτική στον Έλληνα επενδυτή. Στο κάτω-κάτω τα δικά τους λεφτά είναι, ότι θέλουν τα κάνουν. Αφού θέλουν να πουλήσουν, ας πουλήσουν, ο καθένας με τα δικά του λεφτά ξέρει καλύτερα.

Αν είναι για το πετρέλαιο θα πρέπει όμως να ξέρουν πως δέχθηκε ξανά στοπ και υποχώρησε ξανά κάτω από τα 90 δολάρια το βαρέλι. Να ξέρουν ακόμα πως το Ιράν δεν θέλει πόλεμο σύμφωνα με εξαιρετικά ρεπορτάζ του BBC και της Deutsche Velle που μπορούν να αναζητήσουν στο διαδίκτυο. Δεν θέλει πόλεμο ειδικά στην επικράτειά του ή τα σύνορά του.

Αιτία γι αυτό είναι ο οκταετής πόλεμος Ιράν-Ιράκ μεταξύ 1980-1988 που οδήγησε αδιέξοδο με τρομακτικές απώλειες σε ανθρώπινες ζωές και κατέστρεψε την οικονομία και των δύο χωρών. Η αδυναμία του Ιράν να νικήσει το Ιράκ του Σαντάμ Χουσεϊν, μία χώρα με το μισό πληθυσμό και πολύ μικρότερη σε μέγεθος και οι τεράστιες απώλειες, ήταν οδυνηρό πλήγμα. Το άλλο πρόβλημα του Ιράν είναι η έλλειψη αεροπορικής δύναμης, απέναντι σε ένα ισχυρό Ισραήλ που μπορεί να κυριαρχεί από αέρος.

Το Ιράν σύμφωνα με τα ρεπορτάζ από τις πηγές που παραθέσαμε, είναι μία χώρα αποκλεισμένη χρόνια τώρα και δεν είναι αυτάρκης σε τρόφιμα, ενώ πέρυσι είχε πληθωρισμό 40%. Και ας μην υπεισέλθουμε και στο θέμα της Σαουδικής Αραβίας και των Εμιράτων που έτσι κι αλλιώς τους κοιτούν με μισό μάτι. όχι τόσο γιατί στο Ιράν είναι Σιίτες, αλλά γιατί επιδιώκουν να παίξουν ρόλο που περιορίζει το δικό τους. Κι επειδή πολιτικά έχουν άλλη ατζέντα η οποία ήταν έτοιμη να προωθήσει ειρήνη και συνεργασία μεταξύ Σαουδικής Αραβίας και Ισραήλ πριν κάνει την εισβολή και το μακελειό η Χαμάς τον περασμένο Οκτώβριο. Κάτι που έχει ξεχαστεί τώρα, μετά από τόσο αίμα.

Η Κριστίν Λαγκάρντ και η ΕΚΤ είναι αποφασισμένοι

Αν πάλι οι Έλληνες επενδυτές φοβούνται όπως και οι Ευρωπαίοι, ότι τα επιτόκια δεν θα μειωθούν και ότι ζούμε ένα déjà vu της δεκαετίας του ’70, ίσως θα πρέπει μαζί με τη δικαιολογημένη υποψία, να γνωρίζουν πάντως ότι η Κριστίν Λαγκάρντ και η ΕΚΤ, εκτός δραματικού απροόπτου πάνε για μειώσεις επιτοκίων. Σύντομα. Και σύντομα σημαίνει τον Ιούνιο.

Στη συνέντευξη που έδωσε η κ. Λαγκάρντ στο CNBC, είπε ότι η ΕΚΤ, πρέπει να αρχίσει σύντομα να μειώνει τα επιτόκια. Και είπε μάλιστα, ότι η έγκαιρη σταδιακή δράση είναι καλύτερη από τις καθυστερημένες, επιθετικές κινήσεις…
«Παρατηρούμε πως η αποπληθωριστική διαδικασία κινείται σύμφωνα με τις προσδοκίες μας» είπε, στο περιθώριο των εαρινών συνεδριάσεων του ΔΝΤ.
«Χρειάζεται απλώς να οικοδομήσουμε λίγο περισσότερη εμπιστοσύνη, αλλά εάν κινηθεί σύμφωνα με τις προσδοκίες μας, εάν δεν υπάρξει κάποιο μεγάλο σοκ στην ανάπτυξη, οδεύουμε προς μια περίοδο κατά την οποία πρέπει να μετριάσουμε την περιοριστική νομισματική πολιτική», πρόσθεσε.
Καταλήγοντας, δήλωσε: «Όπως είπα, με την επιφύλαξη να υπάρξει κάποιο σοκ, είναι καιρός να μετριαστεί η περιοριστική νομισματική πολιτική σε σύντομο χρονικό διάστημα».