Να πάρει ή να μην πάρει αντιβίωση;

Κάθε χειμώνα το παιδάκι μας αρρωσταίνει και ξεκινάει όλη αυτή η συζήτηση περί αντιβίωσης και για το αν κάνει να δώσουμε στο παιδί μας.

Της Βασιλικής Ξανθού

Θα του κάνει όντως καλό ή μήπως θα εξασθενήσει το ανοσοποιητικό του σύστημα και θα αρρωσταίνει πιο εύκολα; Ο κ. Γιώργος Παυλίδης, παιδίατρος-νεογνολόγος μας δίνει την απάντηση.

Αντιβιοτικά ► ελληνική λέξη

{αντι = ενάντια ▪ βίος = ζωή}

«Η δράση τους είναι ενάντια στα βακτηρίδια και όχι τους ιούς. Για τον λόγο αυτό η επιλογή

από τον ιατρό πρέπει να είναι συνάρτηση της αξιολόγησης που θα κάνει ανάλογα με την περίπτωση. Με την είσοδο των βακτηριδίων στον ανθρώπινο οργανισμό το ανοσοποιητικό του σύστημα αντιδρά και μία ειδική κατηγορία λευκών αιμοσφαιρίων προσπαθεί να τα εξουδετερώσει.

Παρόλα αυτά υπάρχουν περιπτώσεις που η χρήση των αντιβιοτικών είναι απαραίτητη και η συνταγογράφηση από τον ιατρό θα γίνει μετά από αξιολόγηση της κάθε περίπτωσης. Τα αντιβιοτικά δεν έχουν καμία απολύτως αξία όταν η αιτία της λοίμωξης οφείλεται σε ιό. Τα περισσότερα περιστατικά λοιμώξεων του ανωτέρου αναπνευστικού συστήματος (π.χ. κοινό κρυολόγημα) οφείλονται σε ιούς και τα αντιβιοτικά δεν έχουν καμία απολύτως δράση. Η μη σωστή χρήση των αντιβιοτικών ή και ή υπερβολική χρήση τους μπορεί μακροπρόθεσμα να προκαλέσει αντίσταση των βακτηριδίων με αποτέλεσμα την μειωμένη αποτελεσματικότητά τους.

Ο παιδίατρος θα επιλέξει και η επιλογή αυτή είναι σε συνάρτηση με την εμπειρία του πότε θα χρησιμοποιήσει το κατάλληλο αντιβιοτικό π.χ. σε πυώδη αμυγδαλίτιδα, οξεία ωτίτιδα, ουρολοιμώξεις, βρογχίτιδα δερματικές μολύνσεις κλπ. Από την άλλη πλευρά και ή συμμόρφωση των γονέων στην σωστή χρήση των αντιβιοτικών με την τήρηση των ωραρίων είναι σημαντικές παράγων για την αποτελεσματικότητα της θεραπείας η οποία πρέπει να χορηγείται αποκλειστικά και μόνο από τον ιατρό και όχι από το περιβάλλον του άρρωστου παιδιού».

Συνεπώς, οι γονείς πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί με την χρήση της αντιβίωσης και να μην χορηγούμε στο παιδάκι μας αυθαίρετα αντιβίωση, με το πρώτο φτάρνισμα, επειδή «το ίδιο κάνει και η φίλη μας ή η ξαδέρφη μας στο δικό της παιδί».