Τα 3 είδη προσκόλλησης που υιοθετούμε στις σχέσεις μας και έχουν τις ρίζες τους στην παιδική μας ηλικία

Το στυλ προσκόλλησης διαμορφώνεται και αναπτύσσεται στην πρώιμη παιδική ηλικία από τις σχέσεις μας με τους γονείς μας. Σύμφωνα με τη θεωρία της προσκόλλησης, που αναπτύχθηκε για πρώτη φορά από την ψυχολόγο Mary Ainsworth και τον ψυχίατρο John Bowlby τη δεκαετία του 1950, αντικατοπτρίζουμε τη δυναμική που είχαμε με τους γονείς μας – ή τους κύριους φροντιστές μας, ως βρέφη και παιδιά. Αρχίζουμε να τα βλέπουμε όταν πρέπει να αρχίσουμε να εξετάζουμε τα μοτίβα στις διαπροσωπικές μας σχέσεις

και να αρχίσουμε να πιάνουμε από κάπου το νήμα.

Τα 3 στυλ προσκόλλησης

Η θεωρία της προσκόλλησης είναι διαφοροποιημένη όπως και οι άνθρωποι, καθένας μας είναι διαφορετικός. Αν και υπάρχει ένα φάσμα τεσσάρων στυλ, έχουν καθιερωθεί πλέον τα τρία βασικά στυλ: Το αγχώδες, το αποφευκτικό και το ασφαλές.

Το γεγονός ότι θα μελετήσεις τα στυλ αυτά θα σε βοηθήσει να καταλάβεις τον τρόπο με τον οποίο σχετίζεσαι με τους άλλους ανθρώπους και ιδιαίτερα τον τρόπο που αντιδράς στις στρεσογόνες καταστάσεις.

Στυλ αγχώδους προσκόλλησης
Η αγχώδης προσκόλληση χαρακτηρίζεται από την ανησυχία ότι το άλλο άτομο, δεν σε θεωρεί προτεραιότητά του, είτε γιατί υπάρχει και ένα σημαντικό άλλο άτομο, φίλος ή μέλος της οικογένειας. Δεν θα είναι διαθέσιμο όταν το χρειαστείς. Αυτό προκαλείται όταν ένα παιδί μαθαίνει ότι ο φροντιστής ή ο γονέας του είναι αναξιόπιστος και δεν παρέχει με συνέπεια φροντίδα για τις ανάγκες του.

Οι τύποι αγχώδους προσκόλλησης έχουν μια αίσθηση αναξιότητας, αλλά γενικά αξιολογούν τους άλλους θετικά. Ως αποτέλεσμα, προσπαθούν για την αποδοχή του εαυτού τους, συνδέοντας την αξία τους με την έγκριση και την επικύρωση από τις σχέσεις τους.

Οι άνθρωποι που γνωρίζουν αυτό το δεδομένο για τον εαυτό τους, τους βοηθά να αλλάξουν τον τρόπο που βλέπουν τη σχέση τους. Αντί να απαιτούν, να θέλουν περισσότερα, να νιώθουν απόρριψη και ανεπιθύμητοι, αναλαμβάνουν την ευθύνη και υπενθυμίζουν στον εαυτό τους ότι αυτό που νιώθω μπορεί να μην είναι η πραγματικότητα.

Αποφευκτικό στυλ προσκόλλησης
Τα παιδιά που εμπίπτουν σε αυτήν την κατηγορία τείνουν να αποφεύγουν την αλληλεπίδραση με τους γονείς τους και να εκδηλώνουν ελάχιστη ή καθόλου αγωνία κατά τη διάρκεια του αποχωρισμού τους. Το παιδί μπορεί να πιστεύει ότι δεν μπορεί να εξαρτηθεί από τη σχέση.

Ένα στυλ αποφυγής προσκόλλησης εμφανίζεται σε ενήλικες που έχουν θετική εικόνα για τον εαυτό τους και αρνητική εικόνα για τους άλλους. Προτιμούν να αποφεύγουν τις στενές σχέσεις και την οικειότητα για να διατηρήσουν την αίσθηση της ανεξαρτησίας και του άτρωτου. Είναι ένας τρόπος να κρύβονται και να μην δείχνουν πραγματικά τον εαυτό τους.

Αυτός που αποφεύγει στις σχέσεις, παλεύει με την οικειότητα και την έκφραση συναισθημάτων, σκέψεων. Συχνά κατηγορούνται από τους συντρόφους τους ότι είναι απόμακροι και κλειστοί. Όσο πιο κοντά πλησιάζει κάποιος και όσο πιο αναγκαίος φαίνεται να γίνεται, τόσο περισσότερο ο αποφεύγων κάνει βήματα προς την έξοδο.

Αν ο σύντροφός σου έχει αυτό το στυλ προσκόλλησης, σε κάνει να τον καταλαβαίνεις και να τον ακούς περισσότερο, αντί να τον κατηγορείς.

Ασφαλές στυλ προσάρτησης
Οι άνθρωποι που συνδέονται με ασφάλεια έχουν αυτοεκτίμηση και την ικανότητά τους να είναι ο εαυτός τους στις σχέσεις τους αφού ξέρουν ότι είναι αποδεκτοί. Αναζητούν ανοιχτά υποστήριξη και παρηγοριά από τον σύντροφό τους και είναι εξίσου χαρούμενοι όταν ο σύντροφός τους βασίζεται σε αυτούς για συναισθηματική υποστήριξη.

Κατά τη διάρκεια των παιδικών χρόνων, οι φροντιστές τους φρόντιζαν να αισθάνονται ότι τους εκτιμούν, τους υποστηρίζουν, τους ακούνε και τους καθησυχάζουν. Αυτοί είναι μερικοί τρόποι με τους οποίους τα παιδιά που συνδέονται με ασφάλεια εμφανίζονται ως ενήλικες:

Είναι σε θέση να ρυθμίζουν τα συναισθήματά τους σε μια σχέση.Έχουν μια ισχυρή συμπεριφορά προσανατολισμένη στο στόχο όταν είναι μόνοι τους.Δεν δυσκολεύονται να ανοιχθούν και να εμπιστευτούν τους άλλους.Νιώθουν άνετα να είναι μόνοι και χρησιμοποιούν αυτόν τον χρόνο για να εξερευνήσουν τα συναισθήματά τους.Έχουν μια ισχυρή ικανότητα να αναλογιστούν τον τρόπο με τον οποίο ελίσσονται σε μια σχέση.Pexels Υπάρχουν και καλά νέα για τα στυλ προσκόλλησης

Σύμφωνα με τις μελέτες που έχουν γίνει, δείχνουν ότι οι άνθρωποι που συνδέονται με ασφάλεια έχουν τις πιο υγιείς σχέσεις και είναι ο τύπος ο οποίος είναι αυτός ο στόχος για όλους όσους θέλουν να έχουν υγιείς σχέσεις.

Μπορούμε να δεσμευόμαστε όλο και πιο ασφαλώς καθώς βιώνουμε υγιείς συνήθειες προσκόλλησης στις ενήλικες σχέσεις μας.

Αν ο σύντροφός μας έχει την επίγνωση ότι έχει την τάση να αποφεύγει, για παράδειγμα, είναι σε θέση να αναλογιστεί τις συναισθηματικές αντιδράσεις του και να δει ότι είναι μια σπασμωδική αντίδραση που έχει υιοθετήσει από παιδί για να προστατευτεί. Τότε, μπορεί να προκαλέσει τον εαυτό του να επιλέξει διαφορετικό τρόπο αντίδρασης, με βάση το είδος της σχέσεις που θέλει πραγματικά.

Η σύνδεση με τον εαυτό μας από την αρχή, για να είναι πιο ασφαλής πρέπει να είναι ένας τρόπος ζωής, ένας καθημερινός στόχος. Όλοι έχουμε τις ιστορίες μας από το παρελθόν και κανείς δεν έχει τέλεια παιδική ηλικία. Και δεν είναι να κατηγορείς ή να ζεις στο παρελθόν.

Η αλληγορία που χρειάζεται να διαβάσουν όσοι ζουν σε σχέσεις εξάρτησης. Δεν τη χρειάζεται κανένας από τους δύο σας αυτή τη σχέση

Διάβασε πρώτος όλα τα θέματα του iPop.gr στο Google News

Το άρθρο Τα 3 είδη προσκόλλησης που υιοθετούμε στις σχέσεις μας και έχουν τις ρίζες τους στην παιδική μας ηλικία εμφανίζεται στο iPop.