Πώς θα έμοιαζε η ζωή μας αν αύριο σταματούσαμε να χρησιμοποιούμε τα πλαστικά σε όλες τις μορφές τους;

Τα πλαστικά βρίσκονται παντού γύρω μας. Παρά το γεγονός ότι οι άνθρωποι έχουν συνειδητοποιήσει πια την απειλή που θέτει η χρήση πλαστικού για το περιβάλλον, το υλικό αυτό αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι στην καθημερινότητάς μας. Είναι στα τρόφιμα μας, στα προϊόντα υγιεινής, στη συσκευασία των περισσότερων από αυτά που αγοράζουμε και, δυστυχώς, στους ωκεανούς μας. Μπορούμε όμως να ζήσουμε μια ζωή χωρίς πλαστικά ή τουλάχιστον να μειώσουμε δραστικά την κατανάλωσή τους;

Από τους 8.300 εκατομμύρια τόνους παρθένου πλαστικού που παρήχθησαν μέχρι το τέλος του 2015, τα περισσότερα

από τα 2/3 έχουν ήδη απορριφθεί. Πολλά από αυτά τα απόβλητα είναι ακόμα μαζί μας, ρυπαίνοντας το περιβάλλον. Μικροπλαστικά έχουν βρεθεί στον θαλάσσιο πάγο της Ανταρκτικής, στα έντερα ψαριών που ζουν στις βαθύτερες ωκεάνιες τάφρους και στο πόσιμο νερό σε όλο τον πλανήτη.

Τι θα γινόταν όμως αν μπορούσαμε να κουνήσουμε ένα μαγικό ραβδί και να αφαιρέσουμε όλα τα πλαστικά από τη ζωή μας; Για χάρη του πλανήτη, θα ήταν μια δελεαστική προοπτική, αλλά γρήγορα θα μάθαμε πόσο έχει εισχωρήσει το υλικό αυτό σε κάθε πτυχή της ύπαρξής μας. Άραγε, είναι δυνατή η ζωή, όπως την ξέρουμε, χωρίς πλαστικό;

Ζωή χωρίς πλαστικά: Ένα ρεαλιστικό ενδεχόμενο ή μια ουτοπία;

Δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι όλο το οικοδόμημα του ανθρώπου όπως το ξέρουμε σήμερα, έχει την βάση του στο πλαστικό. Είναι στα κτίριά μας, και σε άλλες ζωτικής σημασίας υποδομές, για να μην αναφέρουμε τα έπιπλα, τις συσκευές, τις τηλεοράσεις, τα χαλιά, τα τηλέφωνα, τα ρούχα και αμέτρητα άλλα καθημερινά μας αντικείμενα. Όλα αυτά σημαίνουν ότι ένας κόσμος εντελώς χωρίς πλαστικό δεν είναι ρεαλιστικός. Αλλά το να φανταστούμε πώς θα άλλαζαν οι ζωές μας, αν ξαφνικά χάναμε την πρόσβαση σε αυτό, μπορεί να μας βοηθήσει να καταλάβουμε πώς να δημιουργήσουμε μια νέα, πιο βιώσιμη σχέση μαζί του.

Στα νοσοκομεία, η απώλεια πλαστικού θα ήταν καταστροφική. Το πλαστικό χρησιμοποιείται σε γάντια, σύριγγες, σακούλες αίματος, σωλήνες δειγμάτων και άλλα. Ωστόσο, πέρα από την νοσοκομειακή χρήση υπάρχουν κι άλλα αντικείμενα που είναι ζωτικής σημασίας για την προστασία της υγείας. Ας πούμε, τι θα κάναμε για τα ΣΜΝ χωρίς προφυλακτικά ή πόσο δύσκολο θα ήταν να ανακόψουμε την εξάπλωση πανδημιών, όπως ο covid, χωρίς την χρήση μάσκας;

Από την άλλη πλευρά, μπορούμε να αναλογιστούμε τις επιπτώσεις που θα είχε η εξαφάνιση του πλαστικού για τις διατροφικές μας συνήθειες; Χρησιμοποιούμε συσκευασίες για να προστατεύσουμε τα τρόφιμα και να τα συντηρούμε για αρκετό καιρό ώστε να φτάνουν στα ράφια των σούπερ μάρκετ. Δεν ξέρω πως το πλαστικό θα μπορούσε να αντικατασταθεί τελείως. Κατά κάποιο τρόπο, η αλλαγή της συσκευασίας των τροφίμων θα ήταν το εύκολο μέρος. Θεωρητικά μπορούμε να αγοράζουμε το γάλα και σε γυάλινο μπουκάλι, αλλά οι πλαστικοί σωλήνες που χρησιμοποιούνται στη γαλακτοβιομηχανία για να μεταφερθεί αυτό το γάλα από την αγελάδα στο μπουκάλι πως θα αντικατασταθούν; Με λίγα λόγια, χωρίς πλαστικό τίποτα δεν θα μπορούσε να παραμείνει το ίδιο.

Η ζωή χωρίς πλαστικό θα απαιτούσε επίσης μια αλλαγή στον τρόπο με τον οποίο ντυνόμαστε. Το 2018, το 62% των ινών που παράγονται παγκοσμίως για υφάσματα ήταν συνθετικές. Ενώ το βαμβάκι και άλλες φυσικές ίνες, όπως η κάνναβη, θα ήταν καλά υποκατάστατα για τα ρούχα μας, η παραγωγής τους για να καλύψει την τρέχουσα ζήτηση θα ήταν αρκετά κοστοβόρα. Αυτό θα σήμαινε, ότι θα έπρεπε να εγκαταλείψουμε την fast-fashion βιομηχανία και να επιστρέψουμε στον περιορισμένο αλλά περισσότερα ανθεκτικό ρουχισμό.

Pexels

Κλιματική αλλαγή: Λύσεις υπάρχουν. Πρέπει να το πάρουμε απόφαση

Πού βρίσκεται το κλειδί της μείωσης του πλαστικού;

Είναι φανερό ότι το να προσπαθούμε να αντικαταστήσουμε ένα υλικό με ένα άλλο δεν θα μπορούσε ουσιαστικά να λύσει το πρόβλημα με το πλαστικό. Ωστόσο, έχει ξεκινήσει ήδη να διαδίδεται η ιδέα ότι πρέπει να βρούμε ποια αντικείμενα μας είναι πραγματικά χρήσιμα και ποια θα μπορούσαν να αποφευχθούν. Άλλωστε, πολλές χώρες, μεταξύ των οποίων οι ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο, έχουν εντοπίσει αυτές τις πλαστικές σπατάλες και στοχεύουν στην σταδιακή κατάργησή τους. Για να μπορέσει η ανθρωπότητα, όμως, να προχωρήσει ένα βήμα παραπέρα από αυτό πρέπει να αποφασίσει από κοινού ποια πλαστικά της είναι απαραιτήτως χρήσιμα.

Η μεγαλύτερη αλλαγή που θα πρέπει να υποστεί ο ανθρώπινο πληθυσμός, θα ήταν να επαναξιολογήσουμε την κουλτούρα μας. Θα πρέπει να αλλάξουμε όχι μόνο τον τρόπο που καταναλώνουμε τα διάφορα είδη αλλά και τον τρόπο παραγωγής τους.

Ο πλανήτης κινδυνεύει. Τα όρια του δεν είναι δύσκολο να προσπεραστούν γι’αυτό πρέπει να τον προστατεύσουμε με κάθε κόστος, πριν καταστραφεί από δικά μας σφάλματα.

Διάβασε πρώτος όλα τα θέματα του iPop.gr στο Google News

Το άρθρο Πώς θα έμοιαζε η ζωή μας αν αύριο σταματούσαμε να χρησιμοποιούμε τα πλαστικά σε όλες τις μορφές τους; εμφανίζεται στο iPop.