Πάσχα στο χωριό: Μια σελίδα από το ημερολόγιό μου το 1990

Το Πάσχα στο χωριό! Πόσες εικόνες και μυρωδιές δεν γεννιούνται στο άκουσμα αυτής της πρότασης; Γιαγιά και παππούς, εξοχή, εκκλησία, άνοιξη, μυρωδιές, επιτάφιος, Ανάσταση, χοροί, έθιμα. Εικόνες και αναμνήσεις από περασμένα χρόνια. Όταν σκέφτομαι το Πάσχα, το μυαλό μου πάντα πάει στα παιδικά μου χρόνια λες και μεγαλώνοντας δεν έχω αναμνήσεις, λες και

έχει συνδεθεί άρρηκτα το μυαλό μου με την μικρή Λαμπρινή που περίμενε με λαχτάρα το Μεγάλο Σάββατο για να φάει τη σοκοφρέτα και να πιεί την μπλε πορτοκαλάδα στο γυάλινο μπουκάλι, στο καφενείο του χωριού, μετά τη Θεία κοινωνία.

Οι αναμνήσεις της μικρής Λαμπρινής

Μεγάλο Σάββατο εκεί γύρω στο 1990, μικρή, περίπου 10 χρονών, με ξυπνάνε με τα χίλια ζόρια, στην τρίτη καμπάνα για να πάμε να κοινωνήσουμε. Ανοίγω την πόρτα και πάω να πάρω ένα κερί. Το πενηντάρικο που κρατάω στα χέρια μου έχει ιδρώσει, φοβάμαι μη μου πέσει. Ανάβω ένα κερί, φιλάω την εικόνα του Αη Γιώργη.

Τα μαύρα λουστρίνια μου τρίζουν ανατριχιαστικά στο γυαλισμένο μωσαϊκό της εκκλησίας. Διαλέγω μια καρέκλα και κάθομαι. Ο χώρος μυρίζει λιβάνι, γαρίφαλα και βιολέτες. Οι ύμνοι και οι ψαλμοί με νανουρίζουν. Προσπαθώ να μείνω συγκεντρωμένη, να θυμηθώ να κάνω το σταυρό μου όταν κάνουν και οι άλλοι. Κοιτώ απέναντι στα δεξιά στασίδια. Βλέπω τον παππού μου, δίπλα ο μπαμπάς και ο θείος. Παρακολουθούν όλοι συγκεντρωμένοι.

Χαζεύω τριγύρω τους συγχωριανούς μου. Μου άρεσε πάντα να τους παρατηρώ, μου έκαναν εντύπωση. Έμοιαζαν όλοι τόσο διαφορετικοί, με τις μαγκουρίτσες και τα μουστάκια τους, με την χαρακτηριστική ντοπιολαλιά και το χαμόγελο.

Μεταλαβαίνουμε και σε λίγο τελειώνει η εκκλησία. Βγαίνουμε έξω στην αυλή, έχει μια υπέροχη, λαμπερή μέρα και τρέχουμε όλα τα πιτσιρίκια να πάρουμε σοκοφρέτα και πορτοκαλάδα μπλε από το καφενείο. Αυτή είναι η πιο έντονη ανάμνηση που έχω από το Πάσχα στο χωριό.

Ο στολισμός του επιταφίου με λουλούδια από τους κήπους του χωριού, ο παπά-Φώτης που δεν έδινε το Άγιο Φως αν δεν έρθουν κάποιοι από όλα τα σπίτια.

Έτσι περνούσαμε το Πάσχα στο χωριό τότε, μέχρι να γίνω μεγάλη και να βαριέμαι να πηγαίνω. Να προτιμώ να μένω στην Αθήνα για να βγω μετά την Ανάσταση. Και τι δε θα δινα τώρα να ήταν ξανά όλοι εκεί και να ήμουν σήμερα εκεί.

Τίποτα δεν είναι το ίδιο χωρίς τη γιαγιά και τον παππού στο χωριό και όταν εκείνοι φύγουν, κλείνει το σπίτι. Δεν σε τραβάει να ξαναπάς χωρίς εκείνους.

Πάσχα στο χωριό

Το Πάσχα είναι η εποχή που είναι συνδεδεμένη με την παράδοση, με τα έθιμα, με την Ελλάδα του χθες και όσα κατάφερε να διατηρήσει η Ελλάδα του σήμερα. Το θρησκευτικό κομμάτι είναι σε ρόλο πρωταγωνιστή. Στο χωριό αυτό είναι σε λίγο πιο έντονο βαθμό, ειδικά αν το χωριό σου είναι μικρό και απομακρυσμένο από τον πολιτισμό, όπως το δικό μου. Κάποτε με το που έμπαινες στο χωριό κοβόταν εντελώς το σήμα στο κινητό οπότε ήξερες ότι για 3-4 μέρες θα είσαι εντελώς αποκομμένος από όλους και απ’όλα.

Κάθε απόγευμα χτυπούσε η καμπάνα και πήγαινε όλο το χωριό όπως φαντάζομαι θα γινόταν πάντα στα χωριά όταν μεγάλωναν οι δικοί μας, αφού το να πάνε στην εκκλησία ήταν η μοναδική τους έξοδος.

Pexels

Πάσχα στο χωριό σημαίνει ζούμε το θείο δράμα με όλες μας τις αισθήσεις, κάθε μέρα της Μεγάλης Εβδομάδας έχει μια διαφορετική έννοια και σημασία και πραγματικά το ζεις.

3 τρόποι να βάψεις αυγά με φυσικά υλικά και όλα όσα θα ήθελα να μου έχουν πει πριν το δοκιμάσω για πρώτη φορά

Πώς να συγκρίνεις το Πάσχα στην Αθήνα, ή σε άλλα χωριά που δεν μεγάλωσες εκεί, που δεν ξέρεις τους κατοίκους τους και είσαι ξένος. Αν έχεις ζήσει τέτοια παιδικά χρόνια δεν μπορείς να ξεχάσεις, δεν μπορείς να δέσεις πουθενά αλλού.

Για όλους μας το χωριό μας είναι το καλύτερο και δεν τα συγκρίνω, απλά ο καθένας μας μεγάλωσε με άλλα έθιμα που έχουν συνδυαστεί με τον τόπο και τους ανθρώπους του.

Και το ξέρω πώς ο τρόπος σκέψης μου είναι πάντα στοχευμένος στο σήμερα και το αύριο αλλά δεν ξεχνάω ποτέ το χθες. Το κουβαλάω πάντα μέσα μου και νοσταλγώ κάποιες στιγμές, τις όμορφες στιγμές.

Πασχαλινά κουλουράκια: Η συνταγή που θυμίζει παλιά Αθήνα!

Διάβασε πρώτος όλα τα θέματα του iPop.gr στο Google News

Το άρθρο Πάσχα στο χωριό: Μια σελίδα από το ημερολόγιό μου το 1990 εμφανίζεται στο iPop.