Κύριε Καθηγητά, θα απεργήσετε και από τα ιδιαίτερα;

Ο καθηγητής υποτίθεται ότι δεν είναι ένας απλός δημόσιος υπάλληλος, αλλά ασκεί λειτούργημα στην υπηρεσία της χώρας, της κοινωνίας, της ανθρωπότητας. Κατά συνέπεια δεν μπορεί να συμπεριφέρεται ως οποιοσδήποτε δημόσιος υπάλληλος και να θυσιάζει το θεσμό της Παιδείας στο βωμό του συμφέροντος, ειδικά όταν το όλο διακύβευμα είναι δύο – τρείς ώρες εργασίας παραπάνω, μάλιστα όχι τη μέρα, αλλά την εβδομάδα!

Ποιος τολμά να πει σε Έλληνα καθηγητή ότι κάθεται τρείς μήνες το καλοκαίρι, 15 μέρες τα Χριστούγεννα,

15 το Πάσχα και ότι ημερησίως δουλεύει λιγότερες ώρες από άλλους εργαζόμενους, είτε του δημοσίου είτε του ιδιωτικού τομέα; Όποιος το τολμήσει ακούει οργισμένα επιχειρήματα για τις «δυσμενείς» συνθήκες διδασκαλίας, την προετοιμασία στο σπίτι, τη διόρθωση γραπτών, την ευθύνη που φέρουν απέναντι σε παιδιά και γονείς. Καμία αντίρρηση, πάντως οι έμμισθες διακοπές τέσσερις μήνες το χρόνο με παρουσία στο χώρο εργασίας τόσο λίγες ώρες, δεν υπάρχουν σε κανένα άλλο επάγγελμα.

Ο Έλληνας εκπαιδευτικός λοιπόν, πλην των αξιοζήλευτων διακοπών, έχει το προνόμιο τις εργάσιμες ημέρες να εργάζεται πολύ λιγότερο από τις 8-9-10 ώρες που ξέρουν όλοι οι άλλοι και να αξιοποιεί τις υπόλοιπες παραδίδοντας ιδιαίτερα μαθήματα για να εξασφαλίσει ένα δεύτερο εισόδημα, πολλές φορές διόλου ευκαταφρόνητο. Εξαίρεση αποτελούν οι κλάδοι των δευτερευόντων και ολιγόωρων μαθημάτων, στα οποία εκ των πραγμάτων δε γίνονται ιδιαίτερα, οπότε ο εκπαιδευτικός γυμναστής, μουσικός, ζωγράφος, κοινωνιολόγος, θεολόγος, έχει άφθονο χρόνο να πάει και μια βόλτα, να κοιτάξει την οικογένειά του, να ασχοληθεί με τα χόμπι του, αμειβόμενος πάντως το ίδιο με το μαθηματικό, το φυσικό και το φιλόλογο, τους μόνους που υπό συνθήκες ίσως να τους θίγει το πρόσθετο διδακτικό 2ωρο.

Ταυτόχρονα, ο Έλληνας εκπαιδευτικός συνταξιοδοτούταν σε σχετικά μικρή ηλικία, έχοντας τότε όλες τις ώρες διαθέσιμες για παραδόσεις ιδιαίτερων μαθημάτων ή για άσκηση κάποιου δεύτερου επαγγέλματος, μακριά από τις «δυσμενείς» συνθήκες και το εξουθενωτικό πήγαινε- έλα στο σχολείο για τρείς – τέσσερις ώρες το πολύ, 45λεπτες ώρες πάντα, μην ξεχνιόμαστε.

Κι έρχεται τώρα αυτός ο «δάσκαλος» του τσεκουρεμένου 45λεπτου, που πρώτος ο ίδιος πιστεύει ότι ιδίως το Λύκειο έχει καταντήσει μια παρωδία απλών παρουσιών με όλη τη δουλειά να γίνεται στα φροντιστήρια, να βγει στους δρόμους να απεργήσει επειδή του ζήτησαν να κάνει δύο παραπάνω «εμφανίσεις» την εβδομάδα, δηλαδή 90’ εργασία παραπάνω. Για 90’ εβδομαδιαίας εργασίας δηλώνει αποφασισμένος να τινάξει στον αέρα τις πανελλήνιες εξετάσεις, γράφοντας στα… απουσιολόγιά του μαθητές, γονείς και θυσίες εν μέσω κρίσης, ύφεσης και κοινωνικού αναβρασμού…

Θα περίμενε κανείς λιγότερο καιροσκοπισμό από «λειτουργούς» με αίσθημα ευθύνης, που ξέρουν και ως πρώην υποψήφιοι φοιτητές και ως σημερινοί έμπειροι εκπαιδευτικοί και ως γονείς τι σημαίνει πανελλήνιες εξετάσεις. Θα περίμενε κανείς να μην υποτάσσονται στα νταβατζηλίκια των εργατοπατέρων των συνδικαλιστικών φορέων που σε κάθε επαγγελματικό κλάδο συχνά εξευτελίζουν το συνδικαλισμό ανάλογα με τα προσωπικά τους οφέλη. Θα περίμενε κανείς να δώσουν το παράδειγμα και να σταθούν στο ύψος που πρέπει, ως «λειτουργοί»…

Γιατί δεν κάνουν απεργία για όσα βλάπτουν τους μαθητές; Για τις διπλοβάρδιες, για την έλλειψη βιβλίων, για την έλλειψη υποδομών, για το εξεταστικό σύστημα, για την ανεπάρκεια της Παιδείας να δημιουργεί σκεπτόμενους πολίτες με σφαιρική μόρφωση; Γιατί δεν τους νοιάζει! Και αν μάλιστα αλλάξουν τα παραπάνω, θα πρέπει να αλλάξουν και αυτοί ως λειτουργοί του όποιου εγχειρήματος…

Γιατί δεν κάνουν απεργία για τις ίσες αμοιβές όλων των κλάδων εκπαιδευτικών ανεξαρτήτως ειδικότητας; Γιατί, κόρακας κοράκου μάτι δε βγάζει… Καθόλου δεν ενδιαφέρεται ο φιλόλογος αν ο μουσικός παίρνει τα ίδια χρήματα, γιατί και οι δύο κάνουν δουλειά κονσέρβα, μια ύλη ίδια δεκαετίες που την παίζει στα δάχτυλα δευτεροετής φοιτητής των αντίστοιχων σχολών.

Μην εμπαίζετε άλλο τους μαθητές και τους γονείς τους. Δυστυχώς ο μόνος ρόλος ουσίας που έχει απομείνει σε έναν καθηγητή Λυκείου είναι η ομαλή διεξαγωγή των Πανελληνίων και τώρα ούτε αυτές θέλει να κάνει σωστά… Απεργήστε κατά τη διάρκεια της χρονιάς, να έχουν και τα παιδιά λίγο χρόνο να ξεκουραστούν και να διαβάσουν για το φροντιστήριο…