Θέατρο: Όταν το παρελθόν των ζευγαριών έρχεται στην επιφάνεια

Από την Ηρώ Μητρούτσικου 

Ο μικρός Έγιολφ

Ένα από τα τελευταία έργα (1894) του Νορβηγού συγγραφέα, το οποίο εστιάζεται στην «ανατομία» μιας τυπικής ιψενικής οικογένειας, με τα ένοχα μυστικά και τους ανομολόγητους πόθους να βαραίνουν το παρόν και να υπονομεύουν το μέλλον.

Μια παράσταση σαν εφιαλτικό «παραμύθι»: Το θέατρο της Ξένιας Καλογεροπούλου, όπως δεν το έχουμε ξαναδεί: σκηνικό (εκτός από το συμβολικό πάτωμα) δεν υπάρχει. Αντικρίζουμε την σκηνή απογυμνωμένη, όπως είναι, τελικά, και

οι ήρωες. Τα κοστούμια παραπέμπουν στα αυστηρά ρούχα της εποχής, πράγμα όμως το οποίο συχνά αναιρούν οι ηθοποιοί με τον τρόπο που κάθονται!

Η ιστορία ξεκινάει σχεδόν ειδυλλιακά και κωμικά, παρότι από την αρχή καταλαβαίνουμε ότι υπάρχουν σκοτεινές πλευρές στις σχέσεις των προσώπων και η εξέλιξη θα είναι μάλλον τραγική. Ένας κύκλος στο πάτωμα μέσα στον οποίο κινούνται οι εγκλωβισμένοι, τα μέλη της οικογένειας, με μηχανικές κινήσεις και μηχανιστικές διαδρομές στον χώρο. Οι, αρχικά, γκροτέσκοι τυποποιημένοι χαρακτήρες (εξωτερικά και εσωτερικά) θα καταλήξουν να πάσχουν μέσα στην μοναξιά τους σαν τραγικοί άνθρωποι.

Ο μικρός Έγιολφ, η νέα γενιά, θέλει να ξεφύγει και γι’ αυτό εύκολα ακολουθεί ένα πρόσωπο από παραμύθι (που παραπέμπει στον «Μαγεμένο Αυλό»), το οποίο τον παρασύρει στον θάνατο, όταν αυτός θέλει να κάνει ότι κάνουν όλα τα παιδιά της ηλικίας του.

Η μητέρα (ίσως υπεύθυνη για το ατύχημα που είχε ο Έγιολφ ως μωρό) εύχεται να μην υπήρχε ο γιός της, γιατί της στερεί τον άντρα της κι έτσι η «ποντικοκυρά» εισβάλλει από το παραμύθι στο σπίτι τους και σαν να εκτελεί την επιθυμία της: ο μικρός πνίγεται. Η παθολογία, όμως, δεν είναι εκεί, ούτε στον Έγιολφ, ούτε στο σωματικό του πρόβλημα. Το καθένα από τα τρία μέλη της οικογένειας σέρνει ένα βάρος πίσω του και δεν έχουν ιδέα πώς να χειριστεί ο ένας τον άλλον.

Η σκηνοθετική άποψη του νεαρού Δημήτρη Καραντζά, σε αυτό το σκοτεινό έργο του Ίψεν, είναι τολμηρή, γιατί αρχικά μοιάζει να ειρωνεύεται τους ήρωές του. Αργότερα, όμως, το γέλιο κόβεται και η τραγικότητα των ηρώων προκαλεί τη συγκίνηση των θεατών. Μια πολύ ιδιαίτερη παράσταση, για ιδιαίτερο κοινό, που πήρε πολύ καλές κριτικές στο φεστιβάλ Αθηνών αυτό το καλοκαίρι, για μια ακόμα βδομάδα στο θέατρο Πόρτα (Μεσογείων 59, Αμπελόκηποι).

Η τρυφερή σου μολότοφ

Το έργο του Γκουστάβο Οτ πραγματεύεται με σύγχρονο τρόπο το χάος που κυριαρχεί στη καθημερινή ζωή και την προσπάθεια του ανθρώπου να βρει νόημα είτε στην εσώτερη επικοινωνία με τον εαυτό του, είτε στην σύναψη σχέσεων με τους άλλους.

Η ιστορία: Ένα ανδρόγυνο προσπαθεί να τεκνοποιήσει, αλλά κάθε φορά κάτι συμβαίνει... Εκείνος 40 ετών δικηγόρος, εκείνη 30 ετών παρουσιάστρια ειδήσεων, με την επιτυχία να περιστοιχίζει και τους δύο, ώσπου όλα ανατρέπονται όταν το παρελθόν τους χτυπάει την πόρτα. Με αφορμή την άφιξη ενός δέματος ξεκινούν να κυνηγάνε την αλήθεια τους και ταυτόχρονα να την αποφεύγουν, γιατί κάτι τέτοιο θα είχε ως συνέπεια να ανοίξουν το κουτί της Πανδώρ