Τι είχες ΑΕΚ, τι είχα πάντα

Όπως αποχαιρέτησε το 2011, έτσι υποδέχεται το 2012 η ΑΕΚ: με αβεβαιότητα. Και το όνομα του επενδυτή Βασίλη Ξενιάδη δεν κάνει τα πράγματα καλύτερα.

Το 2012, μαζί την ελπίδα για καλύτερες μέρες, έφερε αγκαζέ και κάμποσες αγαπημένες ποδοσφαιρικές σκοτούρες του ‘11. Πρωτίστως διοικητικές, αφού Παναθηναϊκός

και  ΑΕΚ παραμένουν στο πλατύσκαλο των εξελίξεων περιμένοντας πρίγκιπες, πριγκίπισσες και επενδυτές με βαθιές τσέπες.

Το πρόβλημα είναι ότι τα πολυσυζητημένα deal δεν έχουν προχωρήσει ακόμα, τουλάχιστον σε βαθμό ανακούφισης για το μέσο οπαδό. Τουναντίον, όσο περνάει ο καιρός ολοένα και περισσότερες σκιές πέφτουν πάνω στους επερχόμενους “Μεσσίες”, δημιουργώντας όχι προοπτική για το μέλλον αλλά εκνευρισμό και υποψίες.

Παραβλέποντας τα παραμύθια της Χαλιμάς που κατοικοεδρεύουν στην Παιανία εδώ και μήνες χάρη στον φύλαρχο Τσάκα Ζουλού, το νέο φρούτο της επενδυτολογίας έχει το τελευταίο διάστημα κιτρινόμαυρο χρώμα. Και όνομα: Βασίλης Ξενιάδης. Βέβαια μαζί με τον επιχειρηματία και την ιστοσελίδα του -ένα σύγχρονο ηλεκτρονικό μνημείο παραδοξότητας και ασάφειας- ήρθε και η πρόωρη  αμφισβήτηση από την κιτρινόμαυρη κοινωνία. Δικαιολογημένη, εδώ που τα λέμε. Ο ίδιος βέβαια σε δηλώσεις του είναι απόλυτα πεπεισμένος ότι το deal θα προχωρήσει και η ΑΕΚ θα αλλάξει σελίδα.

Τι κι αν το story board από προηγούμενες προσπάθειες εμπλοκής του με το θαυμαστό χώρο του ελληνικού ποδοσφαίρου δεν είναι αυτό που λέμε κολακευτικό, τι κι αν η φερεγγυότητά του είναι υπό στενή επιτήρηση, το θέμα είναι ότι στην παρούσα φάση ο άνθρωπος με το πιο σουρεαλιστικό βιογραφικό σπουδών στον πλανήτη είναι η μοναδική απτή λύση για την Ένωση. Ο μοναδικός παρών. Είναι καλό αυτό; Είναι κακό; Μόνο ο χρόνος μπορεί να δείξει. Το σίγουρο είναι στην παρούσα φάση δεν φαίνονται στον ορίζοντα ούτε οι Ταλιμπάν-μεγαλοεπενδυτές του Αδαμίδη με τα τουρμπάνια στο κεφάλι, ούτε ο άγνωστος σωτήρας του Βλάχου, ούτε κανένας.

Και όπως ακριβώς αποχαιρέτησε το 2011, έτσι υποδέχθηκε το 2012 την ταλαιπωρημένη ΑΕΚ. Με αβεβαιότητα. The story of her life, θα έλεγε κάποιος ενθυμούμενος λατρεμένες ιστορίες του παρελθόντος και εποχές που κάποιος Αλεχάντρο Σκλαβενίτης ερχόταν να ξεφορτώσει στη Φιλαδέλφεια καραβιές με χρήμα, λίγο προτού αποδειχτεί ότι δεν είχε μαντήλι να κλάψει.

Διαβάστε ακόμα:

* Κάθε πέρσι και καλύτερα

* Happy Xmas χούλιγκανς

* The Vlassis Tsakas Show