Ο Θεοδωράκης ζητά διεθνή διαγωνισμό για τον διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας

Μια πρόταση που αναμένεται να συζητηθεί πολύ, προκαλώντας σχόλια και αντιδράσεις κατέθεσε σε άρθρο του ο Σταύρος Θεοδωράκης, μέσα από τον ιστότοπο του κόμματος του, το Ποτάμι.

Ο κ. Θεοδωράκης ζητά να προκηρυχθεί ανοικτός διεθνής διαγωνισμός για να βρεθεί ο αντικαταστάτης του Γιώργου Προβόπουλου στη θέση του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας.

Ουσιαστικά ο κ. Θεοδωράκης

υιοθετεί τη πρόταση που έχει διατυπώσει ήδη ο υποψήφιος ευρωβουλευτής του κόμματός του, καθηγητής του LSE Ηλίας Παπαϊωάννου και αφορά και τη θέση του υποδιοικητή που σήμερα κατέχει η κυρία Ελένη Λουρή-Δεδρινού.

Σύμφωνα με τα όσα γράφει, η πρόταση του Ποταμιού είναι να ξεκινήσει άμεσα η διαδικασία του ανοικτού διαγωνισμού.

Στο άρθρο με τίτλο «Τράπεζα της Ελλάδας: Αξιοκρατία μακριά από «συγχωριανούς»», ο κ. Θεοδωράκης σημειώνει, επίσης:

Η αξιολόγηση των προτάσεων θα πρέπει να γίνεται με τη μεγαλύτερη δυνατή διαφάνεια και αποκλειστικά στη βάση την γνώση, την εξειδικευμένη κατάρτιση, την εμπειρία και τις ικανότητες. Πρότασή μας είναι οι υποψήφιοι να αξιολογηθούν από ανεξάρτητη επιτροπή Ελλήνων και ξένων ειδικών, η οποία θα μπορεί να ζητήσει γράμματα αξιολόγησης από πρώην κεντρικούς τραπεζίτες, εξειδικευμένους και διεθνώς αναγνωρισμένους ακαδημαϊκούς, καθώς και άλλους. Με τον τρόπο αυτόν, θα αποφεύγεται η τοποθέτηση επίλεκτων της εκάστοτε κυβέρνησης και το ενδεχόμενο σύγκρουσης συμφερόντων, και θα εξασφαλίζεται το αδιάβλητο της διαδικασίας επιλογής.

Με την ολοκλήρωση της διαδικασίας, η Επιτροπή καταθέτει μία εμπεριστατωμένη έκθεση αξιολόγησης για τον προτεινόμενο/η τόσο στην κυβέρνηση όσο και στο κοινοβούλιο. Μετά από ακρόαση στην Επιτροπή Οικονομικών (και πιθανόν στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας) η επιλογή θα πρέπει να επικυρώνεται από την Βουλή.

Ο υπερκομματικός μηχανισμός επιλογής του καταλληλότερου για τη θέση του διοικητή της ΤτΕ και ο θεσμός της αξιολόγησης των υποβαλλόμενων προτάσεων από ανεξάρτητες επιτροπές μπορεί να αποτελέσει έναυσμα, ώστε αντίστοιχες πρακτικές να υιοθετηθούν και για τις υπόλοιπες θέσεις ευθύνης του δημόσιου τομέα, των επιχειρήσεων δημόσιας ωφέλειας και άλλων ΝΠΔΔ.

Δυστυχώς, αν και υπήρξε μία μικρή αλλαγή πολιτικής στην κατεύθυνσης της αξιοκρατικής επιλογής για κάποιες σημαντικές θέσεις από την προηγούμενη κυβέρνηση, αυτές αποδείχθηκαν ημιτελείς.

Και με απροκάλυπτο τρόπο η τωρινή κυβέρνηση γρήγορα εγκατάλειψε αυτή την προσπάθεια επιστρέφοντας την χώρα στο εξοργιστικό «παλαιό» καθεστώς, που οι ανώτατες θέσεις του δημοσίου μοιράζονται στους φίλους/συγχωριανούς του προέδρου (και τώρα και του αντιπρόεδρου) της κυβέρνησης και σε αποτυχημένους, συνήθως άεργους, πολιτικούς.

Φωτογραφία: Eurokinissi