Η σύγχρονη χειρουργική θεραπεία της παχυσαρκίας

Η παχυσαρκία είναι μια ακραία κατάσταση αποταμίευσης λίπους, που δημιουργεί μορφολογικές και λειτουργικές διαταραχές στον οργανισμό. Ένα άτομο θεωρείται παχύσαρκο, όταν το βάρος του είναι 20% ή περισσότερο πάνω από την αναμενόμενη τιμή για το φύλο και την ηλικία του. Για τη μέτρηση της κλινικής σοβαρότητας της παχυσαρκίας, χρησιμοποιούμε το ΔΣΒ (Body Mass Index, ΒΜΙ σε Kg/m2), που προκύπτει από τη διαίρεση του βάρους με το τετράγωνο του ύψους. Τα φυσιολογικά όρια είναι μεταξύ 20-25.

Στην παχυσαρκία ο ΔΣΒ ξεπερνά το 30. Όταν ο ΔΣΒ ξεπερνά το 40, η παχυσαρκία χαρακτηρίζεται με το προσωνύμιο νοσογόνος. Η κατάσταση αυτή συνδέεται με σοβαρές μορφολογικές και λειτουργικές διαταραχές του οργανισμού, νοσηρότητα και θνητότητα. Χαρακτηριστικό αυτής της νοσηρής κατάστασης είναι η απορρύθμιση του μεταβολισμού και η επίμονη τάση για ακόμη μεγαλύτερη αύξηση του βάρους. Στη νοσογόνο παχυσαρκία τα συντηρητικά μέσα (δίαιτες, φάρμακα, συμπεριφορική θεραπεία) δεν έχουν κάποιο μακροχρόνιο αποτέλεσμα. Οι δίαιτες προκαλούν γρήγορα εξάντληση και απογοήτευση. Αλλά ακόμα και, όταν επιτευχθεί κάποια απώλεια βάρους, αυτό επανακτάται σε λίγους μήνες στο 93-98% των περιπτώσεων.

Συνήθως, στη νοσογόνο παχυσαρκία αποτελεσματικότερη θεραπεία είναι η χειρουργική. Με τη χειρουργική γίνονται ορισμένες ανατομικές αλλαγές στο πεπτικό σύστημα, που έχουν σκοπό το μόνιμο περιορισμό της ποσότητας της τροφής και της προσλαμβανόμενης ενέργειας, ώστε να αναγκαστεί ο οργανισμός να καταναλώσει τα αποθέματα λίπους. Με την απώλεια βάρους επέρχεται σημαντική ανακούφιση ή και θεραπεία πολλών από τις παθήσεις που συνδέονται με την παχυσαρκία, όπως ο διαβήτης, η υπέρταση, η αναπνευστική ανεπάρκεια, το υπνοαπνοϊκό σύνδρομο και η αρθρίτιδα.

Έχει ιδιαίτερη σημασία να τονιστεί ότι η χειρουργική κατά της παχυσαρκίας δεν ανήκει στην κατηγορία των «κοσμητικών» επεμβάσεων, όπως η λιποαναρρόφηση και δεν θα πρέπει να γίνεται μόνο για αισθητικούς λόγους. Στόχος της είναι η βελτίωση της υγείας, η θεραπεία των νοσημάτων που συνδέονται με την παχυσαρκία και η ανακούφιση των ψυχικών και κοινωνικών επιπτώσεων της παχυσαρκίας.

Oι χειρουργικές επεμβάσεις κατά της παχυσαρκίας διακρίνονται ανάλογα με τον τρόπο που λειτουργούν σε δύο κύριες κατηγορίες:

1. Επεμβάσεις που περιορίζουν τη χωρητικότητα του στομάχου.

Με τις δύο παλαιότερες και πιο γνωστές επεμβάσεις αυτής της κατηγορίας (διαμερισματοποίηση και ρυθμιζόμενος δακτύλιος), το στομάχι παίρνει μορφή κλεψύδρας, με ένα μικρό και ένα μεγάλο διαμέρισμα. Η τροφή εισέρχεται, αρχικά, στο μικρό διαμέρισμα. Επειδή η δίοδος επικοινωνίας των δύο διαμερισμάτων είναι στενή, ο κορεσμός επέρχεται γρήγορα και η ποσότητα τροφής περιορίζεται. Οι εγχειρήσεις αυτές περιορίζουν μόνο την κατανάλωση στερεάς τροφής και για το λόγο αυτό χρειάζεται να ακολουθούνται ορισμένοι κανόνες στη διατροφή που παίζουν καθοριστικό ρόλο για το αποτέλεσμα.
Την τελευταία 5ετία εμφανίστηκε μια νέα γενιά περιοριστικών επεμβάσεων, που εκπροσωπείται από τη γαστρεκτομή Sle