"Πράσινα γατάκια";

Κύριε πρόεδρε,

Καταπληκτικό!!!

Μιλάω για το σημερινό εξώφυλλο της εφημερίδας "ΝΤΕΡΜΠΙ".

Επιτέλους, κάποιος «από μέσα» λέει τα πράγματα για τον Παναθηναϊκό, με το όνομά τους.

Αναδημοσιεύω:

1ον: «Λαμόγια μέσα κι έξω απ’ το Τριφύλλι». Δεν είναι γροθιά στο μέτωπο;

2ον: «Ανύπαρκτοι και αμέτοχοι στη διοίκηση». Δεν αμφέβαλε ποτέ κανείς γι’ αυτό, πέραν των «ειδικών», οι οποίοι «βλέπουν» άσχημα μόνο στον Ολυμπιακό, ενώ στους πράσινους γίνεται χαμός.

Πάμε τώρα και στο πιο ενδιαφέρον κομμάτι των απόψεων της "πράσινης" εφημερίδας.

Γράφουν πρωτοσέλιδα:

«Γατάκια στον πάγκο και στο γήπεδο...»

Δεν νομίζω πως πρόκειται για την απόλυτη απαξίωση, κύριε πρόεδρε, αλλά για μια απλή παραδοχή των γεγονότων.

Είναι και η ερμηνεία των +13 βαθμών του Ολυμπιακού από μια διαφορετική ματιά, καθόλου κόκκινη, άρα πιο έγκυρη. Σωστά; Γιατί όταν τα φωνάζουμε κάποιοι άλλοι απ’ έξω, απλά εισπράττουμε ειρωνείες και στην καλύτερη μερικές βρισιές, απ’ αυτές που δεν διαβάζετε εδώ, ευτυχώς κάποιοι τις κόβουν...

Όταν μπορείς να διακρίνεις καθαρά κάποια γεγονότα, τότε όντως τα πράγματα είναι πολύ απλά.

Αν, όμως, «ταΐζεις» κάποιους με κασέτες, δήθεν αποκαλυπτικές, με επικοινωνιακά τρικ περί δήθεν αδικιών υπό το πρίσμα της λογικής «για όλα φταίνε οι απέναντι», τότε η διαφορά των +13 κάθε χρόνο απλά θα μεγαλώνει...

Ο Ολυμπιακός ξεχώρισε για έναν απλό αλλά ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ λόγο, γιατί είχε ΣΤΑΘΕΡΗ διοίκηση, γιατί είχε έναν άνθρωπο, τον κ. Μαρινάκη, που έκανε τον Ολυμπιακό δεύτερο σπίτι του και ΠΡΩΤΗ αγωνία του.

Τα υπόλοιπα, καλός προπονητής, σημαντικοί παίκτες και εξαιρετική οργάνωση, ήταν θέμα χρόνου να λειτουργήσουν όπως έπρεπε και όπως επιτάσσουν οι ανάγκες του σύγχρονου ποδοσφαίρου.

Ο Παναθηναϊκός -δυστυχώς- αναζητά απλά τον χαμένο του πρόεδρο, και όπου λαλούν πολλά κοκόρια αργεί να ξημερώσει. Στην Παιανία τα κοκόρια είναι πολλά!.. Και το Πάσχα συνήθως σουβλίζουν μόνον αρνιά...

Με σεβασμό

ΥΓ. 1: Ακόμα να γραφτεί το καλό όνομα. Ίσως είναι... δώρο Πάσχα.