Saving private Tsartsaris!

Δεν θα τον δεις ποτέ στην πρώτη γραμμή. Κι όμως, η απουσία του μπορεί να στοιχίσει μια μάχη. Το gazzetta.gr παρουσιάζει την ακροστιχίδα του πιστού στρατιώτη Κώστα Τσαρτσαρή. Κ αταγωγή: Οι περισσότεροι ίσως να νομίζουν ότι κατάγεται από την… Ισλανδία, αφού συνηθίζεται να αποκαλείται με το ψευδώνυμο «Ισλανδός». Ο Κώστας Τσαρτσαρής γεννήθηκε στις 17 Οκτωβρίου του 1979 στην Βέροια, όπου ξεκίνησε και την καριέρα του. Από το 1993 και για τα επόμενα δύο χρόνια αγωνίστηκε στην Γ.Ε. Βέροιας, πριν πάρει μεταγραφή για τον Φίλιππο. Η οικογένειά του ζει ακόμα στην Ημαθία, όπου και ταξιδεύει για να τους βλέπει ο Τσαρτσαρής σε κάθε ευκαιρία, ενώ η αδελφή του είναι μόνιμη κάτοικος Γερμανίας.

Ω ριμότητα: Κάθε χρόνος που περνάει, ο χρόνος συμμετοχής του μειώνεται, ο ρόλος του συρρικνώνεται. Ο Παναθηναϊκός αποκτά παίκτες στη θέση του, όμως γνωρίζει ότι την κατάλληλη στιγμή ο δικός του ποιοτικός χρόνος μπορεί να κάνει τη διαφορά. «Εγώ ξέρω ποιος είμαι. Δεν είμαι ούτε ο Τζόρνταν, ούτε ο Διαμαντίδης. Και ο Παναθηναϊκός ξέρει ποιος είμαι. Ποτέ δεν ήμουν ο σούπερ παίκτης των 25 πόντων που θα πάρει μόνος του τον αγώνα. Σχεδόν πάντα είχα μέτρια στατιστικά. Είναι άλλη η δουλειά μου. Να παίξω άμυνα, να πάρω ριμπάουντ, να καλύψω τη θέση του σέντερ αν και δεν είναι η φυσική μου θέση, να βουτήξω για μια μπάλα και γενικά να κάνω τα σωστά πράγματα τη σωστή στιγμή. Ποτέ δεν ήμουν το αστέρι της ομάδας. Οι ομάδες χρειάζονται τέτοιους παίκτες για να κερδίζουν τίτλους και δεν το λέω εγωιστικά αυτό». Η ομάδα του χρειαζόταν έναν τέτοιο παίκτη και χθες.

Σ πανούλης: «Είναι κλισέ αυτό που θα πω, αλλά έτσι είναι τα πράγματα, μέσα στο παιχνίδι ξεχνάς φιλίες και όλα τα υπόλοιπα και παίζουν όλοι για τη νίκη και είναι λογικό να υπάρχει ένταση. Μετά το τέλος του αγώνα όμως όλα λύνονται και είναι σαν να μη συνέβη τίποτα». Ο ήχος από το high-five που αντάλλαξαν ο Βασίλης Σπανούλης με τον Κώστα Τσαρτσαρή αποδείκνυε πως ό,τι είχε γίνει μερικά λεπτά πριν, είχε τελειώσει.

Ο φόργουορντ του Παναθηναϊκού έκρινε – ίσως άθελά του – την αναμέτρηση «κερδίζοντας» το αντιαθλητικό φάουλ από τον γκαρντ των ερυθρολεύκων με το σκορ στο 65-60. Ήταν, όμως, εκείνο που το περασμένο καλοκαίρι είχε διαχωρίσει τη θέση του από τις ακραίες απόψεις των οπαδών της ομάδας του. «Δεν κατάλαβα, εγώ δεν έχω να χωρίσω τίποτε με τον Βασίλη. Είμαστε φίλοι, συναθλητές τόσα χρόνια στον Παναθηναϊκό και στην εθνική ομάδα. Μιλάμε στο τηλέφωνο, δεν έχει αλλάξει κάτι στη σχέση μας. Δεν το περίμενα για να είμαι ειλικρινής, αλλά αυτό δεν αλλάζει ούτε στο ελάχιστο τη γνώμη μου για τον Βασίλη. Πήρε μια απόφαση που είναι απόλυτα σεβαστή. Όποιος τον ξέρει καλά, γνωρίζει ότι είναι ανταγωνιστικός και αναζητά πάντα νέα κίνητρα στη ζωή του».

Τ αξιδιώτης: Η ενηλικίωση είναι μια όμορφη στιγμή για κάθε άνθρωπο. Ο Κώστας Τσαρτσαρής την πέρασε μόνος. Το 1997 σκέφτηκε πολύ πιο μπροστά από την εποχή του και εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο στο νόμο του Μπόσμαν, ώστε να απεμπλακεί από το συμβόλαιό του με τον Φίλ