Υπάρχουν παράλληλα σύμπαντα, λένε οι επιστήμονες

Στα ανώτερα επίπεδα της πολυπλοκότητας, η φυσική - ακόμα και για τους φυσικούς - φαίνεται αρκετά μπερδεμένη. Αλλά, φυσικά, δεν παραιτούνται. Όπως είπε κάποτε ο Ρίτσαρντ Φάινμαν, «είναι καθήκον μου να σας πείσω να μην φύγετε επειδή δεν καταλαβαίνετε. Βλέπετε ότι οι μαθητές μου στη φυσική δεν καταλαβαίνουν... Κι αυτό επειδή ούτε εγώ καταλαβαίνω. Κανείς δεν καταλαβαίνει».

Μια νέα θεωρία που βασίζεται σε εικασίες δεκαετιών μπορεί να ανατρέψει και πάλι τα δεδομένα. Οι ακαδημαϊκοί στο Πανεπιστήμιο Griffith της Αυστραλίας δημοσίευσαν

μια εργασία που αναφέρει ότι όχι μόνο υπάρχουν άπειρα παράλληλα σύμπαντα, αλλά και αυτοί κόσμοι στην πραγματικότητα αλληλεπιδρούν μεταξύ τους συνεχώς - και αυτή η αλληλεπίδραση είναι που κάνει οτιδήποτε άλλο να μην έχει νόημα.

Η θεωρία των πολλών κόσμων προτάθηκε για πρώτη φορά το 1957 από τον Χιου Έβερετ, ο οποίος είπε ότι η ικανότητα των κβαντικών σωματιδίων να καταλαμβάνουν δύο καταστάσεις φαινομενικά ταυτόχρονα θα μπορούσε να εξηγηθεί από το γεγονός ότι οι δύο καταστάσεις συνυπάρχουν σε διαφορετικά σύμπαντα. Αντί για μια «σύγκρουση κυματομορφής» στην οποία τα κβαντικά σωματίδια «αποφασίζουν» να καταλάβουν μία κατάσταση ή μία άλλη, στην πραγματικότητα καταλαμβάνουν και τις δύο, ταυτόχρονα. Και ένα νέο παράρτημα ανοίγει κάθε φορά που λαμβάνεται μια τέτοια «απόφαση».

Αυτή η θεωρία έχει γίνει ιδιαίτερα δημοφιλής απ’ όταν απορρίφθηκε αρχικά και ενώ αποτελεί ακόμα θέμα έντονης συζήτησης, μια νέα εργασία επιδιώκει να φέρει νέα δεδομένα στην επιφάνεια. Στη μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο Physical Review Χ, οι καθηγητές Χάουαρντ Γουάιζμαν και Μάικλ Χολ από το κέντρο Κβαντικού Δυναμικού του Γκρίφιθ, και ο δρ Ντιρκ- Αντρέ Ντέκερτ από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας, ισχυρίζονται ότι οι παράλληλοι κόσμοι δεν είναι απλά ένα παράξενος όρος που κάνει την κβαντική μηχανική τόσο περίεργη. Υποστηρίζουν ότι η ίδια η ύπαρξή τους εξηγεί την κβαντομηχανική.

Όπως λένε, τα παράλληλα σύμπαντα είναι σε θέση να απωθούνται μεταξύ τους με μια λεπτή δύναμη. Η αλληλεπίδραση αυτών των Νευτώνειων κόσμων δημιουργεί μία πιο πολύπλοκη κβαντική υποκατασκευή. «Στην περίφημη ‘ερμηνεία των πολλαπλών κόσμων’, το κάθε παράλληλο σύμπαν διακλαδώνεται σε μια δέσμη νέων συμπάντων κάθε φορά που γίνεται μια κβαντική μέτρηση» δήλωσε ο δρ Γουάιζμαν στο Phys.org. «Όλες οι δυνατότητες είναι, επομένως, κατανοητές - σε κάποια σύμπαντα ο αστεροειδής που αφάνισε τους δεινόσαυρους δεν πέτυχε τη Γη. Σε άλλα, η Αυστραλία αποικήθηκε από τους Πορτογάλους. Αλλά οι επικριτές αμφισβητούν την πραγματικότητα αυτών των άλλων συμπάντων, δεδομένου ότι δεν επηρεάζουν το σύμπαν μας καθόλου. Σε αυτό το πλαίσιο, η προσέγγιση οι ‘πολλοί κόσμοι που αλληλεπιδρούν’ είναι εντελώς διαφορετική, όπως υποδηλώνει το όνομα».

Ο ίδιος υποστηρίζει ότι ο κόσμος μας είναι απλώς ένας από τους πολλούς, αλλά ότι η άπωση μεταξύ τους οδηγεί στην κβαντική μηχανική που μπερδεύει τόσο τους φυσικούς.

«Η ομορφιά της προσέγγισής μας είναι ότι αν υπάρχει μόνο ένας κόσμος η θεωρία μας υποβαθμίζεται στην νευτώνεια μηχανική, ενώ αν υπάρχει ένας τεράστιος αριθμός κόσμων αναπαράγει την κβαντομηχανική», δήλωσε ο Χολ. Υποστηρίζει ότι οι φυσικοί θα μπορούσαν ακόμη και να είναι σε θέση να ελέγξουν την ύπαρξη αυτών των άλλων κόσμων - και ότι με την μοντελοποίηση της ύπαρξής τους μπορεί να είμαστε σε θέση να εξερευνήσουμε νέες μορφές των μαθηματικών και της φυσικής, ενδεχομένως με πρακτικές συνέπειες.

http://www.huffingtonpost.co.uk/2014/10/31/parallel-universes-exist_n_6080934.html

Διαβάστε περισσότερα