Γιατί κανείς δεν είναι απρόσβλητος από την κατάθλιψη

Απαιτείται περαιτέρω διερεύνηση γύρω από τις συνθήκες θανάτου του Γουίλιαμς. Ο ηθοποιός ποτέ δεν είπε δημόσια ότι έπασχε από κατάθλιψη ή άλλες διαταραχές της διάθεσης, αλλά ο εκπρόσωπός του είπε στα μέσα ενημέρωσης ότι «πολεμούσε σοβαρή κατάθλιψη τον τελευταίο καιρό». Η πιθανότητα ότι κάποιος τόσο ταλαντούχος και επιτυχημένος όπως ο Γουίλιαμς μπορεί να διαπράξει αυτοκτονία δείχνει ότι κανείς δεν είναι απρόσβλητος στην κατάθλιψη, δήλωσε ο Δρ Μανπριτ Σινγκ, καθηγητής ψυχιατρικής στο Stanford University School of Medicine. «Ο θάνατος του

Εκτιμάται ότι το 26 τοις εκατό των ενηλίκων στις ΗΠΑ υποφέρουν από κατάθλιψη κατά τη διάρκεια της ζωής τους, σύμφωνα με τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων. Και κάθε χρόνο, περισσότερα από 38.000 άτομα στις Ηνωμένες Πολιτείες αυτοκτονούν, καθιστώντας την αυτοκτονία την 10η πιο κοινή αιτία θανάτου στη χώρα. Η κατάθλιψη μπορεί να συμβεί σε ανθρώπους οποιασδήποτε ηλικίας, ακόμη και σε παιδιά, και σε ανθρώπους κάθε φυλής ή εθνικότητας ή κοινωνικής τάξης. Επηρεάζεται από τη γενετική και μπορεί να είναι κληρονομική υποστηρίζει ο Σινγκ.

Η κατάθλιψη είναι ένα ιατρικό πρόβλημα που βασίζεται στον εγκέφαλο

Η κατάθλιψη μερικές φορές παρερμηνεύεται ως προσωπική αδυναμία, αλλά η διαταραχή δεν έχει σχέση με την δύναμη του χαρακτήρα κάποιου, λέει ο Σινγκ. «Είναι πραγματικά μια σοβαρή ιατρική κατάσταση». Ακριβώς όπως το άσθμα, ο διαβήτης, ή οποιαδήποτε άλλη ιατρική ασθένεια, η κατάθλιψη είναι ένα πρόβλημα που προέρχεται από ένα όργανο –και συγκεκριμένα τον εγκέφαλο.

Οι επιστήμονες δεν έχουν ακόμη χαρτογραφήσει τι ακριβώς συμβαίνει στον εγκέφαλο που προκαλεί την πληθώρα των καταθλιπτικών συμπτωμάτων, αλλά σε μία από τις πιο μελετημένες θεωρίες, πιστεύεται ότι μια ανισορροπία στις χημικές ουσίες σηματοδότησης του εγκεφάλου μπορεί να παίζει ρόλο.

Μερικές μελέτες έχουν δείξει διαφορές στα μεγέθη ορισμένων περιοχών του εγκεφάλου σε ασθενείς με κατάθλιψη σε σύγκριση με υγιή άτομα. Ωστόσο, δεν είναι σαφές κατά πόσον οι χημικές μεταβολές ή οι διαφορές μεγέθους προκαλούνται από την κατάθλιψη, ή έχουν προκύψει από αυτήν. «Ο εγκέφαλος είναι ένα εξαιρετικά πολύπλοκο όργανο και στην κατάθλιψη δεν εμπλέκεται μόνο μια συγκεκριμένη περιοχή του εγκεφάλου.

Στην πραγματικότητα, ορισμένες βασικές περιοχές εργάζονται από κοινού σε ένα δίκτυο» και οι ερευνητές χρειάζονται μια καλύτερη κατανόηση του πώς η κατάθλιψη μπορεί να επηρεάσει τον τρόπο που η εγκεφαλική δραστηριότητα συντονίζεται σε αυτές τις περιοχές, σχολιάζει ο δρ Σινγκ.
Οι αυτοκτονικές σκέψεις ή οι απόπειρες μπορεί να είναι ένα σύμπτωμα κατάθλιψης. Μια κοινή παρανόηση σχετικά με την κατάθλιψη είναι ότι αφορά κυρίως το όταν κάποιος αισθάνεται λυπημένος. Αλλά η θλίψη είναι μόνο ένα σύμπτωμα της διαταραχής.

Η κατάθλιψη έχει επίσης σωματικά συμπτώματα, όπως οι αλλαγές στην όρεξη και την ποιότητα του ύπνου, και άλλα συναισθηματικά συμπτώματα όπως το να αισθάνεται κάποιος άχρηστος. Περιλαμβάνει επίσης αλλαγές στη συμπεριφορά, όπως η απώλεια του ενδιαφέροντος για πράγματα που είναι συνήθως ευχάριστα.

Η σκέψη για αυτοκτονία είναι επίσης ένα σύμπτωμα της κατάθλιψης. «Πολλοί άνθρωποι λένε ότι δεν αισθάνονται πως έχουν άλλη επιλογή», δήλωσε ο Σινγκ. Η εμπειρία του αυτοκτονικού ιδεασμού μπορεί να αντανακλά πόσο σοβαρά ένα άτομο επηρεάζεται από την κατάθλιψη. «Υπάρχει μια υποομάδα ασθενών με κατάθλιψη που βιώνουν την κατάθλιψη τους ως πιο σοβαρή. Αυτό συνδέεται με τον εγκέφαλο και την καλωδίωσή του. Αυτοί οι άνθρωποι διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο αυτοκτονίας», δήλωσε ο Δρ Τζον Μαν, καθηγητής νευρολογίας και ψυχιατρικής στο Πανεπιστήμιο Columbia. Η αυτοκτονία εμφανίζεται επίσης σε άτομα με άλλες διαταραχές της διάθεσης, όπως η διπολική διαταραχή και συνθήκες όπως η σχιζοφρένεια.

Υπάρχουν θεραπείες, αλλά χρειάζονται βελτίωση

Ένας άλλος μύθος για την κατάθλιψη είναι ότι δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί, επισημαίνει ο δρ Σινγκ. «Η κατάθλιψη είναι στην πραγματικότητα μία από τις πιο θεραπεύσιμες καταστάσεις ψυχικής υγείας». Οι θεραπείες για την κατάθλιψη ποικίλουν -από την ψυχοθεραπεία, τη θεραπεία γνωσιακής συμπεριφοράς και τα φάρμακα. Μελέτες έχουν δείξει ότι περίπου το 60 τοις εκατό των ασθενών ανταποκρίνονται σε μία από αυτές τι θεραπείες ή σε έναν συνδυασμό. Ωστόσο, οι προκλήσεις παραμένουν, για να βρεθούν θεραπείες για τους ασθενείς οι οποίοι δεν αποκρίνονται και επίσης για να βεβαιωθούν οι γιατροί ότι η ανταπόκριση του ασθενούς στη θεραπεία θα διαρκέσει. Πολλοί άνθρωποι βιώνουν μια επιστροφή της κατάθλιψής τους μετά τη διακοπή της θεραπείας, λένε οι γιατροί.

Μερικές πειραματικές, ελπιδοφόρες θεραπείες είναι φάρμακα που στοχεύουν σε διάφορα συστήματα του εγκεφάλου, ή ηλεκτρικές τεχνικές διέγερσης που αλλάζουν ορισμένες περιοχές του εγκεφάλου. Παρόλα αυτά, δεν γίνονται αρκετά για να εντοπίσουν τους ανθρώπους με κατάθλιψη και να τους θεραπεύσουν, λένε οι ειδικοί. «Γνωρίζουμε ότι περίπου το 60 τοις εκατό όσων αυτοκτονούν στις ΗΠΑ έχουν μια διαταραχή της διάθεσης, και οι περισσότεροι είναι χωρίς θεραπεία κατά τη στιγμή της αυτοκτονίας τους» είπε ο δρ Μαν. «Αυτό καθιστά αρκετά σαφές ότι θα πρέπει να είμαστε σε θέση να αποτρέψουμε περισσότερες αυτοκτονίες με την καλύτερη διάγνωση και τη θεραπεία της καταθλιπτικής ασθένειας».

Η δόξα και τα πλούτη δεν προστατεύουν από την κατάθλιψη

Παρά το γεγονός ότι η κατάθλιψη μπορεί να επηρεάσει οποιονδήποτε, από όλα τα κοινωνικά στρώματα, είναι πιθανό ότι οι άνθρωποι σε ορισμένα επαγγέλματα διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο για τη διαταραχή. «Υπάρχει πολύ άγχος και πίεση στους ηθοποιούς» λέει ο Δρ Σκοτ Κρακάουερ, ψυχίατρος στο Zucker Hillside Hospital στο Glen Oaks της Νέας Υόρκης. «Νομίζω ότι πιέζουν πολύ τον εαυτό τους για να επιτύχει και να ερμηνεύσει, κάτι που μπορεί να είναι πολύ αγχωτικό, ειδικά όταν βρίσκονται στο προσκήνιο όλη την ώρα», είπε ο Κρακάουερ.

Στο αποκορύφωμα της πίεσης από τη φήμη ή από κάποια θέση, οι προσωπικότητες των ανθρώπων μπορεί επίσης να παίζουν ένα ρόλο στην κατάθλιψη. «Οι δημιουργικοί άνθρωποι μπορεί να έχουν υψηλότερα ποσοστά διαταραχών της διάθεσης, ίσως διπολική διαταραχή και η διαταραχή της διάθεσης μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο για αυτοκτονία», δήλωσε ο Μαν.

Το αλκοόλ, τα ναρκωτικά και η κατάθλιψη

Ο Ρόμπιν Γουίλιαμς είχε ένα πρόβλημα με το ποτό και πήγε σε κέντρο αποτοξίνωσης τουλάχιστον δύο φορές για την αντιμετώπιση των ναρκωτικών, είχε πει σε προηγούμενες συνεντεύξεις. Σίγουρα δεν ήταν ο μόνος που πολέμησε την κατάθλιψη και την εξάρτηση από ουσίες παραπάνω από μία φορά, λένε οι ειδικοί. Στην πραγματικότητα, είναι κοινό αυτά τα προβλήματα να εμφανίζονται ταυτόχρονα. «Η χρήση του αλκοόλ είναι ένας εξαιρετικά σημαντικός παράγοντας κινδύνου, επειδή μπορεί να αλλάξει το επίπεδο του κινδύνου πολύ γρήγορα. Παρεμβαίνει στην ευεργετική επίδραση των αντικαταθλιπτικών φαρμάκων και αυξάνει τον κίνδυνο κάποιος να πραγματοποιήσει τις αυτοκτονικές σκέψεις του» είπε ο Μαν.

Δεν είναι γνωστό εάν η κατάθλιψη μπορεί να οδηγήσει τους ανθρώπους στην χρήση ναρκωτικών και αλκοόλ, ή τη χρήση των ουσιών που τελικά καταλήγουν να αυξάνουν την κατάθλιψη. Και το πώς λειτουργεί η σύνδεση μπορεί να διαφέρει από άτομο σε άτομο. Αλλά σε κάθε περίπτωση, και οι δύο διαταραχές θα πρέπει να αντιμετωπιστούν κατά τη θεραπεία ενός ασθενούς, λένε οι ειδικοί. «Πολλά μέρη έχουν σχεδιαστεί είτε για άτομα που καταχρώνται ουσίες είτε για άτομα με ψυχιατρικές διαταραχές. Δυστυχώς, πραγματικά δεν υπάρχουν πολλά μέρη που να θεραπεύουν τους ανθρώπους που υποφέρουν και από τα δύο» είπε ο Κρακάουερ.

http://www.livescience.com/47319-robin-williams-death-depression-affects-anyone.html

Διαβάστε περισσότερα