Ας μαζέψει κάποιος στο Μαξίμου τον κύριο Πεγκλή

Θα τρελαθούμε με όσα διαβάζουμε και ακούμε από ορισμένους συμβούλους της κυβέρνησης ή ακόμα και του Πρωθυπουργού. Αυτή τη φορά εξαγριωθήκαμε με όσα διαβάσαμε στην Καθημερινή της Κυριακής από τον πρωθυπουργικό σύμβουλο, Μιχάλη Πεγκλή που υπέγραψε το άρθρο με την ιδιότητα του συμβούλου Ευρωπαϊκής Πολιτικής. Διαβάστε ένα τμήμα του άρθρου και βγάλτε τα δικά σας συμπεράσματα:

«Το ισοζύγιο είναι κατάφωρα αρνητικό

και η απεμπλοκή από το Μνημόνιο είναι απείρως πιο δημοφιλής επιλογή από οτιδήποτε άλλο σήμερα. Η ζωή έξω απ’ το Μνημόνιο φέρνει στη μνήμη μας την αμέσως προηγούμενη περίοδο, δηλαδή τα χρόνια μέχρι το 2010, όταν το «καράβι», με τη μουσική στη διαπασών, απολάμβανε την ανέμελη πορεία που κατέληξε στην πρόσκρουση και τη χρεοκοπία, με ευθύνη των καπετάνιων και όχι των επιβατών, για να μην παρεξηγηθούμε. Μόνο που η πολυπόθητη σήμερα επιστροφή στην κανονικότητα δεν θα έχει καμία σχέση με αυτή που ξέραμε.

Η άποψη περί «ελευθερίας» μετά το Μνημόνιο είναι εσφαλμένη, βασίζεται στο παρελθόν, αλλά όχι στα ισχύοντα σήμερα. Σε αυτή την προοπτική, προς το συμφέρον της χώρας θα είναι ένα ενδιάμεσο καθεστώς, ειδικό για την περίπτωση της Ελλάδας, που θα διατηρεί μερικά από τα δικαιώματα της «μνημονιακής χώρας» για την έκπτωση στις υποχρεώσεις που έχουν οι «κανονικές» χώρες. Η πλήρης ελευθερία δεν μας συμφέρει.

Για να το δούμε λίγο παραστατικά, σήμερα η χώρα βρίσκεται σε ειδικό θάλαμο του νοσοκομείου και έχει την αντιμετώπιση του «ασθενούς», δηλαδή όλοι ασχολούνται με το πώς θα τον κάνουν καλά. Ο «έξω» κόσμος στον οποίο θέλουμε να πάμε είναι μία «διαρκής άσκηση», όπου για ό,τι δεν κάνεις καλά τρως καρπαζιά. Σήμερα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή είναι «συνυπεύθυνη» για το πρόγραμμα που εφαρμόζουμε, οπότε δεν υπάρχει τιμωρία για ό,τι δεν φέρνει τα προσδοκώμενα αποτελέσματα. Απλώς ψάχνουμε τη βελτίωση. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή από «κηδεμόνας» θα γίνει ο «εξεταστής» μας. Σήμερα κρίνεται και αυτή για την επιτυχία του προγράμματος. Μετά την έξοδο, για την επιτυχία ή αποτυχία θα είμαστε αποκλειστικά υπεύθυνοι και η Επιτροπή θα μας ελέγχει αυστηρά καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου. Επιπλέον, από τα επιτόκια του 1,5% της Ευρώπης θα περάσουμε στις διεθνείς χρηματαγορές με τουλάχιστον διπλάσιο επιτόκιο, που θα σημαίνει αρκετά περισσότερα λεφτά σε τόκους.

Η ρητορική που έχει αναπτυχθεί για την ανάγκη απαλλαγής από το Μνημόνιο δεν μπαίνει καθόλου στα θέματα ουσίας. Η Αριστερά επιμένει στον καταγγελτικό λόγο του Μνημονίου και σε ακραίο λόγο κατά των ευρωπαϊκών θεσμών. Είναι ιστορικά οξύμωρο η Αριστερά στην Ελλάδα να προτιμά τον σκληρό και ανταγωνιστικό κόσμο των χρηματαγορών από το δομημένο θεσμικό περιβάλλον της Ευρώπης. Το θέμα όμως και πάλι ξεκινάει από τα κάτω: η συντριπτική πλειονότητα των πολιτών «διψάει για έξοδο». Το πολιτικό σύστημα ανταποκρίνεται στη λαϊκή απαίτηση. Ας ελπίσουμε να μην τα βρούμε μπροστά μας.

Διαβάστε περισσότερα