Εξερευνώντας… το μυαλό του κ. Αντώναρου

Τελικά έχουν δίκιο όσοι λένε ότι κάποια πράγματα πρέπει να τα «σκοτώνεις» από μικρά γιατί αλλιώς στο τέλος θα σου μπουν καβάλα.

Κι εκεί που δεν είχαμε άλλα προβλήματα στη χώρα, κάποιες φήμες κάνουν λόγο για «ανατροπή» του Αντώνη Σαμαρά, όχι από την κοινωνία (που έτσι κι αλλιώς του δίνει προβάδισμα στις δημοσκοπήσεις) αλλά από μέσα από το κόμμα του.

Στην αρχή βγήκε η Ντόρα η… εξερευνήτρια πλειοψηφικών ρευμάτων και ευρύτερων συνεργασιών

με τον ΣΥΡΙΖΑ και λίγο – πολύ μας είπε ότι είναι παρούσα στο πολιτικό σκηνικό της χώρας. Ξέχασε το κάζο της εσωκομματικής διαδικασίας όταν παραλίγο να μη βρει ούτε την ψήφο της στη Ρηγίλλης και αποφάσισε να γίνει σωτήρας της Ελλάδας.

Τώρα μαθαίνουμε ότι διάφοροι που είτε είναι είτε βαφτίζονται Καραμανλικοί, πνέουν μένεα κατά του κ. Σαμαρά. Ο λόγος άγνωστος. Πετάνε κάτι περί της θεωρίας των δύο άκρων που δήθεν δεν συμμερίζονται αλλά από ουσία μηδέν.

Για παράδειγμα ο κ. Ευάγγελος Αντώναρος, περαστικός από τη Νέα Δημοκρατία που επειδή κάποτε τον διόρισαν υπουργό νομίζει ότι βρίσκεται στην καρδιά της παράταξης και εκπροσωπεί τους νεοδημοκράτες. Έχει πάρει φωτιά τις τελευταίες ημέρες το twitter του και με απανωτά τιτιβίσματα, σαν καναρίνι στο κλουβί, επιχειρεί να αμφισβητήσει τον πρωθυπουργό.

Φυσικά δεν το κάνει ευθέως, όπως πρέπει να κάνουν οι πολιτικοί άνδρες που έχουν το ηθικό πλεονέκτημα να το κάνουν. Γράφει με υπονοούμενα, διαρρέει στη δημοσιογραφική πιάτσα ότι αυτός εκπροσωπεί τον Καραμανλή, προαναγγέλλει εξελίξεις, λες και μπορεί αυτός να γράψει ιστορία.

Σε ένα του τιτίβισμα αναφέρει: «Η πολιτική της λήθης και της εθνικής συμφιλίωσης έχει διαχρονική ισχύ χωρίς αυθαίρετες ερμηνείες». Σε άλλο τουίτ παρατηρεί ότι «ευτυχώς υπάρχουν στον τόπο νηφάλιες και λογικές δυνάμεις που θα στήσουν αναχώματα στους αρχιτέκτονες των διχαστικών προσεγγίσεων» και συνεχίζει: «αρχίζουν τρεις ενδιαφέρουσες εβδομάδες με -όπως προβλέπω πολλές ανατροπές. Θα τις διαβούμε μέρα – μέρα από την Κυριακή».

Τι θα γίνει σε τρεις εβδομάδες, δηλαδή μέχρι την 28η Οκτωβρίου άραγε; Ποιος θα μπορούσε να μπει στο μυαλό του Αντώναρου να το καταλάβει;

Αλλά στο κάτω – κάτω γιατί να ασχολούμαστε με τον καθένα που θέλει να γίνει «παράγοντας». Άλλωστε, όπως και ο κ. Αντώναρος γράφει έχει διαχρονική ισχύ η πολιτική της λήθης. Προφανώς ο ίδιος πιστεύει ότι ο κόσμος της Νέας Δημοκρατίας ξεχνά ποιοι τον πλήγωσαν και ποιοι θέλουν να τον ξαναπληγώσουν.