«Μόνη θα μείνω να ερωτεύομαι το φως» της Εσμεράλδας Γκέκα

ΜΙΑ ΠΑΡΗΓΟΡΗ ΣΚΕΨΗ

(στον Γιωργή)

Αν ήμουν κάτω απ’ τα χώματα νεκρή
δεν θα με σκιάζαν προθεσμίες κι οι αιρέσεις
τα χόρτα της μασχάλης σου μετά τον έρωτα,
μπορεί.
Αιθάλες, προσδοκίες κι υποσχέσεις
κι οι εγωισμοί
ήσυχα, απαλά θα προσπερνούσαν
ίσκιοι μεσημεριανοί.

Δεν θα ’ψαχνα παντού κρυψώνες
θα ’βγαινα με τα λευκά μου να με δεις
και με γυμνούς αγκώνες
και θα ’χα τα μαλλιά λυτά
να πνέουν όταν θ’ ανεμίζεις
πάνω απ’ τα βράχια τα γδυτά
και ζωντανή να με νομίζεις.

ΜΑΥΡΗ ΜΑΓΕΙΑ

Έχω μάθει όταν αγαπώ
να πλέκω στα δάχτυλα κλωστές
και να μη νοιάζομαι.
Τι σκιές αδειάζουν οι πλεξούδες του μυαλού
ούτε που φαντάζομαι.
Μα κει που λούζομαι σιγοπερνούν
μέσ’ απ’ τα σιφόνια
–μπερδεύονται με τους αφρούς
τα μαλλιά και τ’ αδειανά μου χρόνια–
κι έτσι δεν μου λένε κείνα που φρονούν.

Σύντομα απ’ τη δική μου αγάπη θα τραφούν
κι εγώ θα ’χω χορτάσει.
Το μέγεθος των αισθημάτων μου
θα το ’χουν ξεπεράσει.
Έτσι το πρόσωπο το προσφιλές
δεν θα με νοιάζει διόλου
μόνη θα μείνω να ερωτεύομαι
το φως εκείνο του διαβόλου.

ΠΕΡΣΕΦΟΝΗ

Είχε έναν κήπο μακρινό
στα δέντρα του φυτρώναν αρχαίοι σκαραβαίοι
τη βύζαιναν γύρη κι αμπέλι
έγνοια στον κόσμο άλλη μην τη μέλει.
Γιατί
της το ’δωσαν χίλιοι αγγέλοι
να πεθάνει ποτέ της να μην θέλει
και να τον σπέρνει φως.

Είχε κι έναν λίθο φυλαχτό
χωρούσε παλίρροιες και μαγγανείες
–φασκόμηλο, μέντα και γεράνι–
κανείς ποτέ μην τη βασκάνει.
Γιατί
το ύφαναν χίλιοι τσιγγάνοι
να θέλει τις νύχτες να πεθάνει
και να μην ξέρει πώς.

Η Εσμεράλδα Γκέκα γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε νομικά στη Νομική Σχολή Αθηνών. Είναι επίσης κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου σπουδών στο Αστικό Δίκαιο της Νομικής Αθηνών. Εργάζεται ως δικηγόρος. Οι ποιητικές συλλογές της Pulchritudo Bestiae (2012), Ουρανόδεικτος (2014) και Παράδοξος ύπνος (2019) έχουν εκδοθεί από τις Εκδόσεις Γαβριηλίδης.