Το μεγάλο «έγκλημα» του Σωτήρη!

Ψυχογράφημα του Σωτήρη Νίνη από τον Ψυχίατρο. Ποιο ήταν το «έγκλημα» του μικρού που τον οδήγησε στην πόρτα της εξόδου...

Πάει και αυτός. Πέρυσι τέτοια εποχή ήταν ο Ζιλμπέρτο Σίλβα και ο Τζιμπρίλ Σισέ. Θα ήταν και ο Λέτο αν δεν είχε τον σοβαρό τραυματισμό. Σαν... ξερολούκουμο τον κοιτούσαν οι Γόντικες και οι συν αυτώ. Αμφότεροι αγαπητοί από τον κόσμο, αμφότεροι κομμάτι στην καρδιά όλων των Παναθηναϊκών. Φέτος σειρά σε αυτή την λίστα των αποχωρήσεων εκείνων που σήκωσαν το... αμαρτωλό νταμπλ του 2010 πήρε ο Σωτήρης Νίνης. Τυχαίο; Σε καμία περίπτωση. Μια ματιά να ρίξετε στους εκφραστές του «Βαρδινογιαννισμού» θα καταλάβετε ότι αυτό το πρωτάθλημα και αυτό το κύπελλο τα αντιμετωπίζουν λες και τα πήρε ο Ολυμπιακός! Για τόσο μεγάλη αρρώστια μιλάμε.

Την αγάπη του κόσμου πλήρωσε ο Νίνης. Την αγάπη, την αδυναμία, το δέσιμο, αυτή την αμφίδρομη σχέση αγάπης. Το γεγονός πως ήταν γέννημα-θρέμμα της Παιανίας και όχι κάποια πρόταση του αγαπημένου μας Γιάσμινκο ή πουλέν του κυρίου Γιάννη, όπως ο αγαπημένος του μεγαλομετόχου Γκούμας ή ο Βύντρα. Και κάτι ακόμη πλήρωσε ο Νίνης. Που ο απλός κόσμος δεν μπορεί να το ξέρει, δεν μπορεί να το εντοπίσει.

Ήταν... ατίθασος. Όχι στην Παιανία, όχι εκτός αγωνιστικών χώρων. Απλά έτυχε να έχει καλές σχέσεις με δημοσιογράφους που δεν ήταν αρεστοί στην αυλή. Έτυχε να απεχθάνεται όλη αυτή την αρρώστια που κάποιοι επέβαλλαν στον Παναθηναϊκό, έτυχε να έχει τον κόσμο στο πλευρό του όταν κάποιος Πεσέιρο κόντεψε να του κόψει το ποδόσφαιρο! Τις εποχές που η ΠΑΕ μοίραζε λίστα στους ποδοσφαιριστές για να ξέρουν σε ποιους να σηκώνουν τα τηλέφωνα και σε ποιους απαγορεύεται να μιλούν, εκείνος έκανε το κεφαλιού του.

Αυτά πλήρωσε ο Νίνης. Αρκετές φορές βρέθηκε στο στόχαστρο των ψευτοδιοικητών του Παναθηναϊκού, στο στόχαστρο των οπαδών του «Τζιγγεριακού». Με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο προσπαθούσαν να του στείλουν «μηνύματα», να του βάλουν εμπόδια και να τον απαξιώσουν στα μάτια του κόσμου.

Ο μικρός έφυγε, αλλά δεν έφυγε σαν κωλόπαιδο, όπως προσπαθούσαν να πείσουν ότι είναι. Έφυγε Παναθηναϊκά, με δάκρυα στα μάτια. Δείχνοντας ότι αυτός πονάει την φανέλα, πονάει το τριφύλλι. Δεν ήταν ποτέ, υπάλληλος κανενός. Εις το επανιδείν...